Ostrzeżenie egzystencjalistyczne
Uwaga!!!
Jeżeli ktoś powie ci,
że życie piękne jest,
a mówiąc to,
wzruszon bardzo,
na pograniczu drżenia głosu,
to zaopiekuj się nim,
bo on chyba, kurwa, przybył z kosmosu.
Andrzej Poniedzielski
Rodzimy się i jesteśmy jak te czyste kartki, które dopiero zapisze życie i to wszystko, co na naszej drodze się wydarzy.
Oczywiście dziedziczymy jakieś cechy i geny po rodzicach i to oni od początku kształtują nas i wychowują tak, abyśmy byli dobrymi ludźmi i szczęśliwymi.
Nie wiem od czego to zależy, że jedym życie układa się wspaniale i kroczą przez nie jak po płatkach róż!
Inni muszą się całe życie o wszystko bić i nic nie przychodzi im łatwo i przyjemnie.
Należę do takiej grupy właśnie, że na każdym etapie swojego życia miałm pod górkę i to co teraz mam jest wypracowane krwawicą i nic łatwo mi nie przyszło.
Nie chcę podawać przykładów jak było mi w wielu momentach ciężko, bo szanuję teraz, co dzieje się w moim życiu, a nie jest nagorzej – aby nie zapeszyć!
Zawsze tak miałam, że kiedy byłam w końcu spokojna i szczęśliwa, to wiedziałam, że za progiem stoi tuż, tuż stres, kłopoty, zmartwienia i dlatego teraz dmucham na zimne.
Jestem na emeryturze i mam masę czasu na rozmyślania i wspominam jak mi to życie upłynęło.
Teraz wiem, że porażki mnie ukształtowały i stałam się mocniejsza, ale muszę bardzo uważać, aby nie dopadła mnie deprecha, do której mam skłonności!
Mimo przeróżnych doświadczeń kocham cię życie i wiem, że życie jest nowelą, której nigdy nie mam dosyć!
Na ziemi naszej są miliardy istnień, a więc miliardy historii dobrych, pozytywnych i nieszczęśliwych.
Dziś w sieci znalazłam wiersz Poniedzielskiego, który skłonił mnie do napisania tego postu i wydaje mi się, że autor wiersza musał być w złym okresie i przeżywał jakąś traumę.
Myślę, że ludzie na tej ziemi są szcześliwi i nie muszą być kosmitami, choć są i tacy, którzy głodują, nie mają gdzie mieszkać i muszą znosić wojny.
Dlatego cieszmy się z tego, co mamy i doceńmy to, że mamy swoje mieszkania, ciepłą wodę. Mamy się w co ubrać i co zjeść oraz z kim dzielić swoje życie.
Więcej nie powinno się z życia wyciskać, bo jest to grzech w stosunku do tych, którzy nie mają nic!
Tak sobie filozofuję na emeryturze!
Życie jest piękne ale….dopiero wtedy kiedy uświadomimy sobie, że ŻYJEMY. Zalatanym młodym ludziom, życie nie zostawia wiele czasu na myślenie o ŻYCIU. Oni myślą o dzieciach, wakacjach, pracy, zakupach itd. Nie mają czasu myśleć o ŻYCIU.
PolubieniePolubienie
Tu Krysiu masz rację, że biegniemy przez życie i nasze dzieci też, ale trzeba szukać jasnych promieni.
PolubieniePolubienie
Życie jest ciekawe, więc trzeba z niego korzystać, bo się nie powtórzy.
Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Mnie porażki nie wzmacniały, ale łamały i nadal łamią. Wydaje mi się, że z obiegowego języka powinno wypaść „co nas nie zabije, to nas wzmocni”. Po naszych pokoleniowych mądrościach zostaną zgliszcza, bo formułowali je ludzie okrutni, szukając uzasadnienia dla własnych zachowań wobec innych, słabszych od siebie.
Życie wcale nie jest piękne, jakieś fragmenty najwyżej, krótkie chwile, w ogólnym rozrachunku bez znaczenia.
PolubieniePolubienie
Teresko, ale mimo to szukajmy dobrego życia, bo nie wszystko wygląda paskudnie.
PolubieniePolubienie
Też bym chciał sobie pofilozofować… na emeryturze! 😉
PolubieniePolubienie
Piękna sentencja jaką przytoczyłaś tutaj:
„”… jedym życie układa się wspaniale i kroczą przez nie jak po
płatkach róż! Inni muszą się całe życie o wszystko bić i nic nie przychodzi im łatwo i przyjemnie …””
ale warto do niej dodać pointę. Otóż najczęściej jest tak, że ci co kroczą po tych najwspanialszych płatkach róż i zaczynają wierzyć, że już nic lepszego ich nie czeka, kończą sami z sobą, popełniając samobójstwo.
PolubieniePolubienie
Piękna sentencja jaką przytoczyłaś tutaj:
„”… jedym życie układa się wspaniale i kroczą przez nie jak po
płatkach róż! Inni muszą się całe życie o wszystko bić i nic nie przychodzi im łatwo i przyjemnie …””
ale warto do tego dodać pointę. Otóż najczęściej jest tak, że ci co kroczą po tych najwspanialszych płatkach róż i zaczynają wierzyć, że już nic lepszego ich nie czeka, kończą sami z sobą, popełniając samobójstwo.
PolubieniePolubienie
To jest mój trzeci komentarz, pozostałe dwa pisałem przez „Czytnik”, ale nie weszły …
Mądrą sentencję przytoczyłaś tutaj:
„”… jedym życie układa się wspaniale i kroczą przez nie jak po
płatkach róż! Inni muszą się całe życie o wszystko bić i nic nie przychodzi im łatwo i przyjemnie …””
ale warto do niej dodać pointę. Otóż najczęściej jest tak, że ci co kroczą po tych najwspanialszych płatkach róż i zaczynają wierzyć, że już nic lepszego ich nie czeka, kończą sami z sobą, popełniając samobójstwo.
PolubieniePolubienie
Cóż więcej dodać…Mamy to życie jedno, i mimo że bywa popieprzone to trzeba się nim cieszyć…Choć czasem nie jest łatwo…
PolubieniePolubienie
Trzeba się bronić i nie dać się dziadostwu 🙂
PolubieniePolubienie
Pewnie że tak 🙂
PolubieniePolubienie
W zasadzie szkoda, że życie jest tylko jedno, nie mogłoby to być tak jak w grach komputerowych – przynajmniej kilka? 😉
Mam pytanie, może spróbujesz dodać do swojej listy blogów adres mojego bloga: https://czarownica-z-bagien.blogspot.com/
Ten który podajesz w „Czytam blogi z innej platformy” prawdopodobnie dlatego nie wchodzi na listę, bo jest dłuższy i odnosi się do konkretnego wpisu, a nie do całego bloga. Pozdrawiam 🙂
PolubieniePolubienie
A cóż to, mój komentarz się nie opublikował? Może trafił gdzieś do schowka?
PolubieniePolubienie
Koemantarze znalazłam w koszu – kurcze nie wiem jak to się stało! Wszystkie są już przywrócone
PolubieniePolubienie
SZkoda, że tylko jedno, nie mogłoby to być jak w grach komputerowych – przynajmniej kilka? 😉
PolubieniePolubienie
Też sobie tak filozofuję 🙂
Dużo SPOKOJU życzę.
PolubieniePolubienie
Dziękuję Szarabajko i wzajemnie.
PolubieniePolubienie