LGBT w serialu – „Gentleman Jack”

„Gentleman Jack”, to serial, który mnie wciągnął tak bardzo, że mam do oglądania na przynajmniej trzy dni!

Odkąd się zarejestrowałam na HBO, to mam w czym wybierać i przebierać!

W serialu jest tyle wątków, że tym razem posłużę się recenzją z sieci – źródło podaję na końcu, którą chcę zachęcić do jego obejrzenia, gdyż jest to serial na tak wysokim poziomie, że trudno mu się oprzeć!

Dodam tylko, że na tym świecie zawsze były środowiska LGBT i niech Kaczyński w końcu ze swoimi akolitami da mu spokój, bo to co robi jest wstrętne!

Pewny krok i bystre spojrzenie. Odważna postawa i bezkompromisowa akceptacja siebie i swoich możliwości. Anne Lister (Suranne Jones), bo o niej jest serial HBO Gentelman Jack, uchodzi za jedną z pierwszych „nowoczesnych” lesbijek, która wzięła los w swoje ręce. Na podstawie jej pamiętników z lat 30. XIX wieku (napisanych kodem i rozszyfrowanych po latach) powstała opowieść o miłości, biznesie i brytyjskim społeczeństwie uczącym się akceptacji.

Anne poznajemy, kiedy wraca z Paryża. Wyedukowana, pełna pasji do medycyny i literatury w rodzinnym mieście Halifax musi się zmierzyć z konserwatywnymi mieszkańcami, swoją własną ambicją i zbudować niezachwianą pozycję, by odbudować podupadającą posiadłość. Anne postanawia samodzielnie zbierać pieniądze od mieszkańców jej majątku, a co więcej przywrócić świetność zamkniętej kopalni. By to uczynić potrzebuje sojuszników i funduszy. Pomocnym było by wyjście za mąż za bogatego getlemana, ale Anne nie zamierza poddać się naciskom. Pragnie żyć w zgodzie ze sobą i poślubić kobietę. Idealną kandydatką staje się Ann Walker (Sophie Rundle) – delikatna, pełna niepokoju i wątpliwości nie do końca odnajduje się w otaczającej jej rzeczywistości. Lister staje się jej powierniczką, oparciem, lekarzem duszy i ciała, a także kochanką.

Gentleman Jack

Gentleman Jack pokazuje bezkompromisową kobietę, która twardo stąpa po ziemi. Dynamiczna muzyka i ruchliwa kamera wprowadzają nieco życia w świat spętany zasadami i powinnościami. Lister za nic ma krzywe spojrzenia sąsiadów, ubrana cała na czarno nie boi się wejść do kopalni, przeskoczyć przez płot czy zagrozić najbogatszemu mężczyźnie w mieście. Jest przy tym niezwykle zabawna i pewna siebie. Jej cięty język, gotowość do konfrontacji i wychodzenia z opałów napędzają akcję. Suranne Jones posiada niebywałą charyzmę i jednym gestem potrafi zmienić znaczenie oglądanej sceny.

Dużym atutem wprowadzonym przez twórców Gentlemana Jacka są bezpośrednie zwroty głównej bohaterki do kamery. Lister puszcza oczko, z ironią wyjaśnia swoje działania i enigmatycznie przybliża przyszłe plany. W tym działaniu przypomina nieco Claire i Franka Underwoodów, ale jest zdecydowanie bardziej sympatyczna i mniej bezwzględna, choć dobrze wiemy, że rozkochanie w sobie panny Walker jest pewnego rodzaju misją.

Gentleman Jack

Serial posiada przyciągający klimat wiejskiej sielanki i miejskich przygód. Oferuje atmosferę pełną napięć, a gra w uwodzenie prowadzona przez Lister posiada w sobie erotyczną siłę pełną oczekiwania na sukces. Gentleman Jack dobrze rozkłada akcenty, choć momentami trochę zwalnia tempa. Pokazuje dystans i postrzeganie lesbijek na początku XIX wieku, ale przede wszystkim jest portretem silnej kobiety, która prze do przodu niczym taran. Surowa dama staje się mistrzynią manipulacji, dzięki czemu to serial pełen niuansów. Intrygujące przeniesienie w czasie z silną, kobiecą postacią.

https://www.movieway.pl/gentleman-jack-hbo-recenzja/

Koniec PiS-u jest bliski!

 

Włączyłam rano wiadomości – oczywiście TVN i natłok tego wszystkiego mnie przygnębił i zdenerwował.

Oto dowiedziałam się, że córka Adriana została jakimś doradcą w Kancelarii Prezydenta – swojego ojca  i będzie doradzała chyba jaki kolor krawatu powinien założyć jej ojciec.

Kurde – idą na bezczelnego, na całość i doją ten kraj ile się tylko da, choć ponoć córeczka będzie robiła z darmo!

Akurat, a wpis do CV, to pryszcz?

Potem dowiedziałam się, że polska Prokuratura chce postawić w stan oskarżenia trzech kontrolerów w Smoleńsku za katastrofę, a Putin pokazał Polsce facka i słusznie!

To staje się nie do zniesienia i po kilku wykonanych czynnościach w domu, gdyż Mąż grzyby z lasu przywiózł , a były takie piękne i zdrowe, że żal było mi je kroić do suszenia.

Po skończonej robocie, włączyłam sobie serial na HBO, o którym jak skończę napiszę, bo jest wart oglądania i polecenia, a jego tytuł, to „Gentleman Jack”

Telewizor włączyłam o godzinie 17 i nagle się dowiaduję, że PiS-owi się sypie!

Oszołomiona na początku nie wiedziałam, o co chodzi w tym wszystkim, ale za chwilę załapałam, że poszło o zwierzątka i zrymowałam, że:

„Ten rząd obalą norki – niechaj od szampanów strzelają korki”

I jeszcze”

„17 września roku pamiętnego – Gowin z Ziobro napadli – na Kaczyńskiego”

Kaczyński zerwał negocjacje z koalicją w sprawie rekonstrukcji rządu, bo się zorientował, że młode wilczki rzucają  się do gardła i przegryzają mu tętnicę żylną!

Gowin, Ziobro, Morawiecki toczą walkę o przywództwo w partii i głosowanie o zwierzątkach nie poszło według myśli Kaczyńskiego i okazało się, że nie wszyscy dobrzy ludzie za tą ustawą zagłosowali i zdradzili dziadka!

Wszyscy więc liczą szable i tam wewnątrz idzie wala o przeżycie i przywództwo!

Przez ponad pięć lat zastanawialiśmy się, co musi się wydarzyć, aby PiS pokonać i oto okazało się, że sami się zagryzają i co dalej będzie, to pokaże najbliższy czas.

Dobrze to nie będzie dla Kaczyńskiego, który popełnia coraz więcej strategicznych błędów!

Dla mnie – jako kategorycznej przeciwniczce PiS-u dzisiejszy dzień, to dobry dzień!

Może jesienią dojdzie do przyspieszonych wyborów, a kiedy obudzili się oszukani rolnicy, górnicy, lekarze i inne grupy sprawią, że może PiS pogonią z kretesem jak to się stało w 2007 roku!

Tego Ci życzę moja kochana Polsko!

Dość dewastacji i okradania mojej Polski, bo czas wracać na drogę rozwoju, demokracji, a nie degradacji, oszustwa, manipulacji i złodziejstwa!

Nie jestem politologiem, nie jestem znawcą polityki, a tylko seniorką i czuję podskórnie, że oto nadchodzi kres tej bandy!

 

A kiedy kończy się miłość, a zaczyna rutyna!

Wszyscy pamiętamy nasze młode lata, kiedy spotkaliśmy na swojej drodze drugą osobę i nagle zaczęło iskrzyć i budziło się zakochanie i miłość!

W narzeczeństwie, a potem w początkowym okresie małżeństwa jest tylko sielanka, kiedy oto dwoje ludzi poznaje się nawzajem i poznaje swoje ciała nie wychodząc z łóżka, bo seks jest w tym okresie – na samym początku bardzo ważny.

Mówią sobie, że oto jest ta jedyna i ten jedyny i przysięgają sobie, że oboje pragną się razem zestarzeć!

Oto za kilka lat wpadają w rutynę życia, kiedy rano pędzą do pracy i spotykają się późnym popołudniem, a po drodze jest do załatwienia masę spraw i obowiązków i nagle coś się psuje, choć oboje tego nie zauważają w tym pędzie przez życie!

Pojawiają się też dzieci, które sprawiają, że oboje się od siebie oddalają, a w łóżku brakuje żaru, bo padają ze  zmęczenia po trudach dnia!

Kochają się raz na kilka miesięcy, wzajemnie się obwiniając za ten stan rzeczy i jakże często nagle kobieta dla tego mężczyzny jest  za głupia, za mało wykształcona, za chuda, czy też za gruba a on za mało zarabia i jest dupkiem.

Nagle to ona jest obwiniana, że zaniedbuje dom, nie gotuje za dobrze, nie sprząta dokładnie – jest złą matką i żoną, a ona do niego, że nie dba o rodzinę i ma brzuch piwny stając się nieatrakcyjnym.

Przestają sobie robić drobne przyjemności i nie wychodzą wspólnie do kina, czy też do restauracji na pyszną kolację i w ogóle są na siebie wściekli i kipiący złością i niechęcią – trzaskając drzwiami!

W sieci znalazłam 10 jasnych znaków, że partner przestaje szanować swoją żonę, matkę jego dzieci i na odwrót.

Warto się z tym zapoznać, aby zdać sobie sprawę z tego, że w tym związku dzieje się źle i jeśli nad tym oboje nie popracują – oznacza to koniec związku, lub trwanie w toksycznym – na siłę dla dobra dzieci!

„10 jasnych znaków, że partner cię NIE SZANUJE. Nie ignoruj ich w związku.

Bez wzajemnego szacunku nie ma związku. A jak poznać, że nie jesteś szanowany? To proste. Wystarczy przyjrzeć się poniższej liście dziesięciu zachowań, które nie pozostawiają żadnych wątpliwości – twój partner nie traktuje cię z szacunkiem. A przecież zasługujesz na znacznie więcej, nie daj się!

1. Partner pokazuje, że ma nad tobą władzę

Podkreślanie swojej władzy nad tobą to jedna z czerwonych flag sygnalizujących, że twój partner nie ma do ciebie szacunku. Łatwo jej jednak nie zauważyć, gdyż ta demonstracja wyższości objawia się często w małych rzeczach. Takich, jak, chociażby, mówienie w twoim imieniu w towarzystwie, a więc odbieranie ci głosu albo uparte milczenie po twojej krytycznej uwadze, co sprawia, że automatycznie czujesz, że to ty zawiniłeś. Partner, który nagle urwie kontakt i będzie podkreślał fakt, że jest obrażony, będzie czekał, aż padniesz przed nim na kolana i przeprosisz, nawet jeśli przepraszać nie masz za co. A ty w tym czasie będziesz torturować się myślą, że to wszystko twoja wina. Jeśli twój partner by cię szanował, dążyłby do rozmowy i nie „strzelałby focha” bez powodu.

2. Partner obraża cię i umniejsza twoją wartość.

Słowne zniewagi to przejaw przemocy werbalnej, który trudno zignorować. Jednak czasami partner ogranicza się „jedynie” do pasywno-agresywnych, rzuconych niby żartem uwag, które nadszarpują twoje poczucie własnej wartości. Zwraca uwagę, że przytyłaś i sugeruje, że nie jesteś już atrakcyjna, robi kąśliwe i krytyczne komentarze pod adresem twojej pracy, twoich zainteresowań lub twojego gustu, śmieje się złośliwie ze wszystkiego, co powiesz albo sprawia, że czujesz się jak życiowa porażka, gdy zdarzyło cię się upić na imprezie. To nie wszystko – partner, który cię nie szanuje, zwykle daje ci też do zrozumienia, że jest tobą zawiedziony albo znudzony, nawet jeśli robisz absolutnie wszystko, co możesz, żeby go zadowolić. W rezultacie czujesz się zupełnie bezwartościowy.

3. Partner nie traktuje cię priorytetowo.

Kiedy zauważasz, że nagle przestajesz być dla swojego partnera priorytetem – co wcale nie oznacza, że ma zwracać uwagę tylko na ciebie, ale respektować twój czas i zdanie – masz prawo czuć się zaalarmowany. Partner odpowiada na wiadomości po kilku godzinach, coraz rzadziej chodzi z tobą na randki, odwołuje spotkania w ostatniej chwili albo nie pojawia się w umówionych miejscach, nie chce odwiedzić z tobą twojej rodziny, ignoruje cię w towarzystwie? Takie zachowanie to brak szacunku i znak, że partner nie traktuje cię poważnie. W związku nie chodzi przecież o to, żeby jedna strona cały czas naginała swoje potrzeby i plany do towarzysza życia.

4. Partner nie respektuje twoich granic.

Ten punkt to bardzo głośny sygnał alarmowy. Prosisz, żeby partner cię nie dotykał, on cię dotyka. Nie chcesz wysyłać mu nagich zdjęć, on się śmiertelnie obraża. I tak dalej, i tak dalej. To znak, że partner ma za nic twoje fizyczne i emocjonalne granice, które wyznaczasz. A to objaw zupełnego braku szacunku i znak, że nadszedł czas, aby uciekać i to jak najszybciej. Bo może być tylko gorzej.

5. Partner nie zwraca uwagi na twoje potrzeby.

Związek to relacja dwóch osób, z których każda ma swoje potrzeby. Jeśli relacja jest zdrowa, oboje będą brali te potrzeby pod uwagę i starali się im sprostać. Jednak jeśli twój partner zbywa twoje uwagi lub prośby machnięciem ręki, śmiechem, złością albo słowami „to tylko w twojej głowie”, coś jest bardzo nie tak. W sytuacji, gdy mówisz, że jesteś zraniony, a druga osoba zaczyna cię przedrzeźniać, nie zostaje ci nic innego, jak dobrze przemyśleć ten związek.

6. Partner nie traktuje cię jak osobę, ale jak swoją własność.

Jesteś osobą, a nie rzeczą. Masz własne ambicje, zainteresowania, marzenia, emocje i uczucia. Jednak jeśli czujesz, że dla partnera jesteś tylko ładną, atrakcyjną rzeczą do posiadania albo zwierzątkiem, które ma posłusznie za nim tuptać, oznacza to, że nie jesteś szanowany. To może się objawiać i w zwracaniu przez niego uwagi jedynie na twój wygląd albo stan konta w banku, traktowaniu cię pobłażliwie, chwaleniu się tobą przed światem w sposób, który jest dla ciebie niekomfortowy albo nie braniu na poważnie twoich planów zawodowych. Jeśli nie czujesz się przy partnerze pełnowartościową osobą, jest to bardzo wyraźna czerwona flaga.

7. Partner flirtuje z innymi osobami.

Jeśli twój partner cię szanuje, nie będzie ciągle odwracał głowy za kimś innym albo z nim flirtował. Jasne, flirt potrafi być bezwiedny i niegroźny, jednak robi się niebezpiecznie, gdy jedna z osób zwraca uwagi na innych atrakcyjnych ludzi nawet w twoim towarzystwie: zaczyna z kimś flirciarską rozmowę, zapomina o twoim istnieniu albo, co jest już absolutnie negatywne, porównuje ciebie do kogoś innego i przy okazji wytyka ci twoje wady.

8. Partner celowo rani twoje uczucia.

Jesteśmy tylko ludźmi – popełniamy błędy i bezwiednie się ranimy. Jednak co innego zranić kogoś niechcący, a co innego zrobić to celowo i z premedytacją. Jeśli zdajesz sobie sprawę, że twój partner specjalnie mówi ci rzeczy, które sprawią ci przykrość, wyśmiewa twoje życiowe wybory, wbija ci nóż w serce swoim zachowaniem albo nie szanuje twoich nawyków i nie próbuje nawet wziąć ich pod uwagę, jest to ewidentny brak szacunku.

9. Partner cię nie słucha.

Niełatwo jest być dobrym słuchaczem. Umiejętność słuchania to nie tylko duża zaleta w relacjach międzyludzkich, ale oznaka szacunku do drugiej osoby. Jak dobrze słuchać? Zwracać uwagę na słowa rozmówcy, nie rozpraszać się, nie przerywać, darować sobie zbędne komentarze. Jeśli czujesz się w związku zupełnie niesłuchany, masz święte prawo czuć się nieszanowany.

10. Partner cię okłamuje.

Szczerość i zaufanie to podstawy każdego związku. Nawet najmniejsze kłamstwo może wstrząsnąć związkiem nawet z najdłuższym stażem. Jeśli więc partner zaserwuje ci kłamstwo – czy to te białe, czy podchodzące pod zdradę – może to oznaczać, że w waszym związku sypie się komunikacja i obopólny szacunek. Prawdomówność to zawsze oznaka respektu”

https://natemat.pl/295957,szacunek-w-zwiazku-10-znakow-ze-partner-cie-nie-szanuje

 

Kościół w Polsce chce leczyć gejów i lesbijki!

Naprawdę mało mnie obchodzi kto z kim śpi!

Jednak obchodzi to bardzo, bardzo Jarosława Kaczyńskiego i jego akolitów, a także kościół, którego ja osobiście nie szanuję ostatnio z powodu włażenia do łóżek Polaków!

Jak świat światem różne preferencje istniały, a więc trzeba zadać sobie pytanie – po co ten temat jest w Polsce tak naznaczony i wałkowany!

Adrian w kampanii ryczał jak jeleń na rykowisku, że to nie są ludzie, a ideologia, czemu zaprzeczyła jego własna córka!

Co ta partia tym chce osiągnąć, bo przecież w tej partii także są homosie na czele z prezesem – nie oszukujmy się!

Michał Pieróg – tancerz – na Facebooku napisał wprost, aby Krzysztof Bosak z Konfederacji, pozdrowił swojego chłopaka, choć  ten niedawno wziął ślub z kobietą – jako przykrywką!

Co z tego, że żona niedługo urodzi jego dziecię, ale preferencja nie zniknie, bo nie ma szans zniknąć!

Wychodzi na to, że według PiS rodzina, to mężczyzna i kobieta, oraz dzieci, ale na boku z pewnością będzie jeszcze partner seksualny i to będzie zdrada, której prezes nie bierze pod uwagę, bo to jest niewygodne!

Oglądałam serial pt. „Anioły Ameryki” i w tym serialu jak na dłoni była walka ludzi z homoseksualizmem, ale niestety się nie dało, bo on tacy się urodzili, a okłamując siebie – cierpieli katusze!

W Rosji ten temat, to jest temat tabu, a kogo złapią na nieodpowiednim zachowaniu wsadzają do więzienia i do tego dąży PiS, że ludzie już boją się wyjść na ulicę, bo mogą być zmasakrowani przez podburzonych obecną polityką PiS – nawet na śmierć!

Boją się wyjść, bo nawet za kolczyk w nosie mogą być pobici i okaleczeni!

We wiosce maleńkiej gej, czy lesbijka nie mają życia, bo są napiętnowani i to jakże często kończy się samobójstwem, ale co to Kaczyńskiego obchodzi!

A Watykan? Tam także śpi ksiądz z księdzem i jest pedofilia i  o zgrozo,  to Kaczyńskiemu nie przeszkadza, a Rydzykowi każe się kłaniać w pas!

Europosłowie i Europosłanki zaprotestowali tęczowo w Brukseli przeciw gnębieniu ludzi LGBT, co prawdopodobnie będzie blokadą środków pieniężnych na znak protestu wobec dyskryminacji osób LGBT w Polsce i słuszne – kara musi być!

Hipokryzja większa jak Himalaje, że chce się rzygać, kiedy czytam, że zepsuty kościół będzie leczył gejów w Polsce, a jak to leczenie wygląda, to przeczytajcie niżej!

Niech to szlag!

„15 lat temu byłem na terapii u sióstr zakonnych, która miała mnie wyleczyć z homoseksualizmu. Nigdy o tym nie mówiłem, bo było to coś o czym zawsze chciałem zapomnieć.
Zaprowadził mnie tam mocno wierzący kolega ze studiów, dziś znany dziennikarz, który w swoim mniemaniu chciał mi pomóc. Stosując fortel zaciągnął mnie do klasztoru i nagle znalazłem się w ciemnym pokoju sam na sam z siostrą zakonną.
Siostra ponoć miała doświadczenie w zajmowaniu się takimi przypadkami jak ja. W temat była już wcześniej wprowadzona, więc przeszła od razu do rzeczy. I tak jako nastolatek, którego psychika dopiero się kształtowała przeszedłem godzinne pranie mózgu. Bo siostra poczuła się jak na średniowiecznej krucjacie i stosując amatorską psychologię nie miała litości.
Usłyszałem, że jako dziecko nie spełniłem oczekiwań rodziców i dostawałem od nich za mało miłości. Dowodem na to miał być mój ukochany pies. Psiak odszedł kilka miesięcy wcześniej, a ja nieopatrznie powiedziałem siostrze, że wszyscy traktowaliśmy go jak członka rodziny. Dla siostry to był dowód na jej teorię, że w naszej rodzinie brakowało miłości między nami, a psiak wypełniał mi tę pustkę. Po jego stracie swoje uczucia skierowałem w złą stronę i przez to zostałem gejem.
Wyszedłem z tego spotkania wkur***ny. Czułem się jakby ktoś napluł na najważniejsze wartości w moim życiu. Jakby w mojej obecności zdeptał wszystko, co było moja ostoją, bezpieczeństwem, całym moim życiem.
Nigdy tam nie wróciłem. Urwałem też kontakt z kumplem.
Dziś jak słyszę, że Kościół Katolicki chce leczyć osoby homoseksualne, to przypomina mi się ten ciemny pokój w klasztorze i siostra, która głosem nieznoszącym sprzeciwu mówi mi, że nic dobrego nie czeka mnie w życiu.
Po swoim doświadczeniu mogę powiedzieć tylko tyle – nie dajcie się zwieść fałszywym obietnicom. Biskupi i siostry zakonne obiecujące „wyleczenie” z homoseksualizmu są jak Ewa w raju próbująca sprowadzić Adama na złą drogę. W tym przypadku to droga do złamania psychiki młodego człowieka i obarczenia go winą za wszystko co złe.
I na koniec kilka do słów do „mojej” siostry zakonnej. Nie wiem ile osób skrzywdziłaś, ilu osobom złamałaś psychikę mówiąc, że są nic nie warci, ale po kilkunastu latach powiem ci tyle: Mam i zawsze miałem najlepszych rodziców pod słońcem, którzy kochają mnie takiego jakim jestem. Mało tego – od 11 lat mam chłopaka, przepraszam – męża (obraża się jak nazywam go tylko „chłopakiem”) i jestem z nim najszczęśliwszy na świecie. Bo najlepszym lekiem na życiowe rozterki, nie jest udawanie kogoś kim się nie jest, tylko jest prawdziwa miłość. Tylko i aż – MIŁOŚĆ!”

 

Różne dzieciństwa!

Starzeję się chyba, bo coraz częściej przypominam sobie moje dzieciństwo.

Stoję na balkonie, za którym jest dość duży plac i widzę się we wspomnieniach jak uczyłam się na tym placu jeździć na rowerze.

Miałam taki czerwony rower, który pamiętam do dziś i w związku z tym stłuczone kolana, ale byłam uparta!

Z drugiej strony bloku położony jest  60 lat temu bruk, po którym jeździłam zimą na łyżwach przykręcanych do butów kluczykiem, które co chwila odpadały!

Latem obowiązkowo na podwórku graliśmy w przeróżne gry z dziećmi z bloku, a więc zabawa w chowanego, pięć cegiełek, skakanie przez gumę i gonitwa po parku w zabawie – podchody!

Do dziś za blokiem jest taki betonowy plac, położony też jakieś 50 lat temu, na którym dzieci grały w siatkówkę, czy też w dwa ognie!

Teraz nikt tam nie gra i smutno się patrzy na to miejsce, a także za balkonem na placu nie ma dzieci, który by grały w piłkę, czy też w kometkę – jest pusto!

Jeśli pojawią się dzieci, to przeważnie z telefonami i nawet psy wyprowadzają gapiąc się w ekran smartfona!

My oblegaliśmy boiska sportowe przy szkole podstawowej i byliśmy w ciągłym ruchu!

Wisieliśmy na trzepaku do wieczornych godzin, aż rodzice zaczęli nas zwoływać do domu!

Czasami we mnie odzywa się taka fala wspomnień, bo teraz dzieciństwo naszych Wnuków jest zupełnie inne, a zwłaszcza w czasie koronowirusa, który zmusza dzieci do wszelkich obostrzeń w szkołach i skazuje je na częsty kontakt z Internetem.

To sprawia, że dzieci się od siebie oddalają i skazane są na nakazy i zakazy, co z pewnością niszczy w nich poczucie przynależności do grupy z innymi dziećmi!

Wszystko się na tym świecie zmienia bardzo szybko i nas nie uczono wówczas o katastrofie klimatycznej.

W serialu, który dziś skończyłam „Wielkie kłamstewka” pokazano, że dzieci boją się tej katastrofy i popadają w depresję, bo dziecięca wyobraźnia działa!

Współczesne dzieci są osamotnione i często bardzo smutne z powodu izolacji właśnie z powodu pandemii.

Na szczęście rodzice moich Wnuków zapisują je np. do Harcerstwa i działają wspólnie, co sprawia, że mają kontakt z rówieśnikami!

Kilka dni temu na piechotę Harcerze pokonali odcinek – idąc do lasu, by zdobyć kolejne sprawności!

Cd. niżej!

Tymczasem na Facebooku przeczytałam jak to było kiedyś i naprawdę tak było:

„Dorastałem w Polsce
Szliśmy do szkoły i z powrotem z przyjaciółmi.
Nasza kolacja była o 7.
Jedzenie w restauracji NIGDY się nie wydarzyło. Tego po prostu nie było 🙄
Zdejmowałem szkolne ubrania, jak tylko wróciłem do domu i zakładałem ubrania „po domu”. Musieliśmy odrobić lekcje, zanim pozwolili nam wyjść na zewnątrz. Zjadaliśmy obiad przy stole
Nasz telefon tarczowy usiadł na naszym ′′ stoliku telefonicznym ′′ na przedpokoju i miał przymocowany sznurek, więc nie było takich rzeczy jak rozmowy prywatne, telefony komórkowe nie istniały!
Telewizja miała tylko kilka kanałów. Właściwie to 2! Musieliśmy zapytać przed zmianą kanału.
Graliśmy w policjantów i złodziei, w chowanego, pomijając piłkę nożną na ulicach
Pobyt w domu był karą i jedyne, co wiedzieliśmy o ′′ znudzeniu ′′ to — ′′ Lepiej znajdź coś do roboty, zanim znajdę to dla Ciebie!”
Zjedliśmy to, co mama zrobiła na obiad albo nic nie jedliśmy..
Wszyscy byli mile widziani i nikt nie wyszedł z naszego domu głodny.
Nie było wody butelkowej, piliśmy z kranu lub węża ogrodowego na zewnątrz (i wszyscy zdrowi).😊
Naszym ulubionym poczęstunkiem była kromka białego chleba z masłem i cukrem (dla znajomych było jeszcze pyszniej) 🍞
Oglądaliśmy kreskówki w sobotnie poranki, jeździliśmy godzinami na rowerach, pływaliśmy w rzece.
Nie baliśmy się niczego. Graliśmy do zmroku… zachód słońca był naszym czasem powrotu do domu (a nasi rodzice zawsze wiedzieli, gdzie jesteśmy).
Gdy ktoś się kłócił, oto co było , to i tak znowu byliśmy przyjaciółmi tydzień później, jeśli nie szybciej.
Szanowaliśmy starszych, ponieważ wszystkie ciotki, wujki, dziadkowie, babcie i najlepsi przyjaciele naszych rodziców byli przedłużaczami naszych rodziców, a Ty nie chciałeś, żeby powiedzieli Twoim rodzicom, jeśli źle się zachowywałeś!
To były stare dobre czasy. Tak wiele dzieci dzisiaj nigdy nie dowie się, jak to jest być prawdziwym dzieckiem.
Kochałem moje dzieciństwo
Dobre czasy”.

 

Obiad w ogrodzie i szczypta polityki!

Moja niedziela była dzisiaj inna niż wszystkie.

Byliśmy z Mężem w ogrodzie na smacznym obiedzie zjedzonym na tarasie, a pogoda była cudna!

Na godzinę 15 zaprosiła nas Córka z Mężem, a jedzonko było bardzo smaczne i ten czas spędzony razem – bezcenny!

Mięso było pieczone na grillu, a do tego ziemniaki z koperkiem, fasolka szparagowa z bułką tartą i przepyszna sałatka z pomidorów i serem mozzarella, oliwą i bazylią –  po włosku nazywa się Caprese!

Dziękuję Ci Córko za zaproszenie, a było przesmacznie!

Krótka relacja z ogrodu poniżej:

Czas trochę wrócić do polskiej polityki, która z dnia na dzień jest coraz bardziej agresywna dla polskiego Narodu!

Mój znajomy – pisarz – Andrzej Rodan na Facebooku, który  jest bystrym obserwatorem i pisze tak:

Andrzej Rodan

BYLIŚMY W EUROPIE! A POTEM POJAWIŁ SIĘ KACZYŃSKI I ZACZĘŁY SIĘ POGROMY LGBT.

ANDRZEJ RODAN, człowiek gorszego sortu, pisarz, filozof, historyk, autor 58 książek, w tym czterotomowa “Historia głupoty w Polsce”, tako rzecze: zamiast motta daję cytat: “Takich ludzi jak Jarosław Kaczyński i jego otoczenie marszałek Piłsudski wsadzałby do więzienia (…) Kaczyński to bolszewik i paranoik. PiS to najbardziej mściwy gang w Europie” (NORMAN DAVIES, historyk, profesor Uniwersytetu Londyńskiego, odznaczony Orderem Orła Białego)
Kochane Mordy Wy Moje! Czytam Wasze posty potępiające marsze i “protesty” byczych karków w Katowicach, Białymstoku, Warszawie itp. i próby pogromu LGBT. Zapominacie o jednym: te tępe łby, umysłowe ameby to wytwór groźnej pasożytniczej sekty zwanej Kościołem katolickim i partii przez ironię zwanej Prawo I Sprawiedliwość. Te wszystkie Armie Boga, Żołnierze Chrystusa, Rycerze Maryi, Niewolnicy Maryi, Siły Specjalne św. Michała Archanioła, ONR, Młodzież Wszechpolska, PiS, te wszystkie Roty Niepodległości od haseł “Kobieta nie będzie nosiła ubioru mężczyzny”, te jeżdżące furgonetki-szczekaczki szczujące na LGBT, te wszystkie mordy wykrzywione nienawiścią – nie spadły z nieba.
To są potomkowie tych, którzy bili, palili żywcem, zabijali szpadlami Żydów w Jedwabnem, Kielcach, Krakowie, Rzeszowie, Goniądzu, Rajgrodzie itd. itp. A robili to w Imię Boga i przy absolutnej aprobacie Kościoła, tych kardynałów Hlondów, Wyszyńskich, Wojtyłów i innych. To także są potomkowie tych, którzy w 1968 roku wyrzucali z gomułkowskiego kraju Polaków żydowskiego pochodzenia. To są wnukowie tych, którzy w czasie okupacji donosili hitlerowcom na swoich sąsiadów Żydów, a także mordowali ich łącznie z niemowlętami i starcami.
To nie są przybysze z kosmosu, przecież te potworne gęby chama, te intelektualne meduzy, to są NASZE DZIECI, które zainicjowały pogrom gejów i lesbijek. A za nimi pójdą inni, póki jest ta władza służalców Karłowatego Obszczanego Paranoika, i ta skorumpowana pedofilska sekta Kościół oraz ci, którzy się sprzedali władzy za kilka stów i obietnicę 14 emeryturę, a Kościołowi za obietnicę życia wiecznego. Nieubłaganie nadszedł czas, kiedy przez te ścierwa znajdziemy się w Rezerwacie lub Skansenie na zadupiu Europy!
UDOSTĘPNIJCIE u siebie i gdzie tylko możecie. Nie bądźcie obojętni!

 

Sobota z serialem w tle!

Dzisiejszą sobotę spędziłam na oglądaniu serialu pt. „Wielkie kłamstewka” w reżyserii Davida E. Kelley.

Serial ten poleciła mi moja Córka, która ma bardzo podobny gust filmowy do mojego!

Serial powstał na postawie powieści  Liane Moriarty i zrealizowanie tego serialu był wielkim strzałem w dziesiątkę!

Oglądając pierwszy odcinek serialu pomyślałam sobie, że to jest coś na kobiecy wieczór przy lampce wina, ale uparłam się i z każdym odcinkiem coraz bardziej się wkręcałam!

Gdyby seriale były nagradzane Oscarem, to właśnie ten serial zdecydowanie powinien go dostać, choćby dlatego, że rewelacyjnie w nim zagrała Nicole Kidman, od której nie mogłam oderwać oczu!

Wysoka, posągowa w rudych włosach i o niebieskich oczach zagrała w tym serialu tak, że trudno to opisać!

Córka podając mi tytuł tego serialu napisała – mamo, to nie jest komedia jak to się na początku wydaje i nie rezygnuj.

Serial ma w sobie wiele przesłań i faktycznie  z każdym odcinkiem atmosfera się zagęszczała i stawała  coraz brutalniejsza, bo ktoś w miasteczku zginął!

Zostanie to wyjaśnione w ostatnim odcinku serialu, ale przez całość możemy się tylko domyślać, co się w miasteczku wydarzyło!

Oto mamy trzy kobiety z bardzo bogatych rodzin, którym nie brakowało ptasiego mleczka.

Spotykały się w kawiarni na kawie i świergotały o swoim wspaniałym życiu, mężach i dzieciach, ale to były właśnie te wielkie kłamstewka ukrywane, bo co ludzie powiedzą!

W serialu jest  o przemocy domowej i katowaniu kobiety, a także o braku namiętności w małżeństwie, która się wypaliła!

Jest także o przemocy wśród dzieci w szkole, oraz zdradzie, a także szukania pomocy u psychologa i terapeuty!

Scena Nicole Kidman u terapeutki, kiedy zdradza, iż mąż ją katuje jest właśnie godna Oscara!

Co się tam działo?

W spokojnym, nadmorskim miasteczku Monterey w stanie Kalifornia nic nie jest takie, jakim się wydaje.

Kochające matki, osiągający sukcesy mężowie, urocze dzieci, piękne domy.

Za ich pozornie perfekcyjnym życiem kryje się jednak sieć kłamstw.

Pewnego dnia w miasteczku pojawia się samotna matka Jane (Shailene Woodley) i jej syn Ziggy.

Wieloletnie przyjaciółki Madeline (Reese Witherspoon) i Celeste (Nicole Kidman) biorą ją pod swoje skrzydła, co nie pozostaje bez znaczenia dla relacji z Renatą (Laura Dern).

Przykry incydent w szkole wyznacza nowe linie podziału.

A gdy w miasteczku dochodzi do zbrodni, która zaburza idealne życie mieszkańców, pojawia się podejrzenie, że mogło mieć to coś wspólnego z napięciami, które pojawiły się pomiędzy matkami dzieci z lokalnej szkoły.

Serial dostał 4 nominacje – Złoty Glob, 18 innych nagród i 44 nominacje!

Ja nie polecam Wam byle czego i jak na razie obejrzałam pierwszy sezon i czekam na pojawienie się drugiego sezonu, bo cholernie warto śledzić produkcję HBO!

Na zimowe wieczory polecam z gorącą herbatą, w ciepłych skarpetach  pod ciepłym kocem!

Żony polityków!

Za parę miesięcy minie 45 lat jak jestem żoną, której jeśli coś mi się nie podoba w zachowaniu Męża, to mówię wprost:

• Musisz postąpić inaczej, bo ja się czuję niekomfortowo z tym – jak chcesz postąpić!

Zazwyczaj mam rację i po przez rozmowę, oboje dochodzimy do konsensusu, bo rozmawiamy ze sobą tak jak mąż i żona, a to są lata pracy!

Pierwsza Dama – żona Adriana zamilkła ponownie na kolejne 5 lat, bo jej mąż wygrał następną kadencje, gdyż wybory w Polsce były sfałszowane!

Wiele ludzi za granicą otrzymało pakiety miesiąc po wyborach!

Gdybym była Pierwszą Damą, to bym swojemu mężowi zabroniła tych jego poglądów i mówienia, że LGBT, to nie ludzie, bo to jest ideologia!

Powiedziałabym mu, że czuję się niekomfortowo, kiedy mój mąż wygaduje takie androny i nie ma swojego zdana, bo boi się utracić apanaże i wygodne życie!

Powiedziałbym mu, że bez tej prezydentury nadal będą mogli żyć i chciałabym, aby zrezygnował z funkcji, skoro wiele razy złamał Konstytucję i ułaskawił pedofila, by się przypodobać prezesowi z łupieżem na marynarce!

Po prostu nie chciałabym brać udziału w tej szopce dla własnego, psychicznego komfortu!

Zastanawia mnie co jakiś czas, dlaczego żony polityków z PiS pozwalają swoim mężom robić z siebie pajaca, kłamcę, arycłgarza,  dwulicowca, faryzeusza!

Jeśli nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze i one godzą się na te mężowskie wybryki, bo przecież słuchają w mediach, co ich ukochani mężowie wyprawiają i jak się szmacą!

Dzisiaj ( z małej litery ) – rzecznik praw dziecka w Senacie- Mikołaj Pawlak powiedział, że widział jak do plecaków dzieci wkładane są tabletki zmieniające płeć dziecka!

Ten człowiek jest żonaty i ma dwóch synów, a więc pytam jak te brednie opowiadane przez niego znosi jego rodzina, bo chyba może jest tak, że ci ludzie dobierają się w parach według jakiegoś kodu genetycznego i ich żony na to się godzą!

Co dzieje się w rodzinie takiego Brudzińskiego, Horały, Gowina, Ziobry, Jakiego, Błaszczaka itp.?

Czy te żony są szczęśliwe mając takich pajaców za mężów, bo jeśli chodzi tylko o kasę, to szczerze tym żonom  współczuję, iż  mają za mężów takie świnie!

I tylko Kaczyński jest w komfortowej sytuacji, bo koty nie mówią!

Starość!

Powyższe video znalazłam dzisiaj na Facebooku i jako seniorkę już – niezmiernie mnie wzruszyło.

Video ma 10 263 53 odsłon na całym świecie!

W opisie było, że oboje mają  102  lat,  i jest to małżeństwo związane ze sobą do grobowej deski!

Video pochodzi z Chin i opisuje cudowną relację kobiety i mężczyzny i można jedynie się zastanowić nad tym – ile oni ze sobą przeszli i jakie były ich losy i wybory życiowe.

Ile mieli dzieci, czy się kłócili, mieli ciche dni, czy też razem walczyli o przetrwanie!

Można także się zastanowić, co on jako młody mężczyzna porabiał, bo może był na jakieś wojnie, a ona w tym czasie na niego czekała z gromadką dzieci.

Uważam, że to jest  bardzo szczególna opowieść o tym – jak razem się zestarzeć!

Ja też bym tak chciała, aby mąż trzymał mnie za rękę, albo ja jego, kiedy kostucha zapuka!

Takim małżeństwom dedykuję wiersz mówiący o tym, że ci, którzy się razem zestarzeli mieli wielkie szczęście w życiu!

Teraz młodzi często się rozwodzą – znudzeni sobą i jest coraz więcej rozwodów z przeróżnych przyczyn i w zasadzie jest to bardzo przykre.

Małżeństwo

Anna Kamieńska

---

Że tak im było dane
zestarzeć się jak świątkom przy drodze
tak samo spróchniali
tak samo
poorani mrozem i zawieją

Że tak im dozwolono
iść serce w serce
biodro w biodro
zmarszczka w zmarszczkę

Że tak im darowano
istnieć w sobie podwójnie
i milczeć wzajemnie

Że tak im dopuszczono
by nawet w sen wchodzili razem
on ją obejmował na poduszce
by o kamień snu nie zraniła stopy.

Że tak ich wysłuchano
aby to on
czerwone jabłko niósł jej do szpitala
i ukląkł w jej ostatniej łzie

Skoro napisałam o starości, to nawiążę także do starości przedmiotów!

Pamiętam, że 45 lat temu w prezencie ślubnym – dostaliśmy prodiż!

Pamiętam, że jako młoda żona i kobieta używałam go nie tylko do pieczenia ciasta, ale także do pieczenia kurczaka, czy też innych mięs!

Pamiętam, że kurczak z prodiża był bardzo smaczny z chrupiącą skórką!

Teraz wszyscy mamy kuchenki z termoobiegiem, a więc po co się rozwodzić nad prodiżem?

Mój staruszek wciąż stoi w piwnicy jako relikt młodości!

Pamiętam, że zawsze mogłam kupić kurczaka u mojej znajomej na wsi, a więc musiałam go sprawić sama!

Potem taką sztukę nacierałam solą, czosnkiem, papryką i innym ziołami odstawiając go na noc do lodówki!

Na drugi dzień wkładałam na dno prodiża marchewkę pokrojoną w krążki i cebulę, aby zapachy przechodziły przez mięso!

Po godzinie pieczenia można było podawać pokrojoną tuszę do ziemniaków i surówki!

Takie to były ciekawe czasy i wspominam to – ku pamięci!

Chemia nie pokona raka!

 

Od świechny, mojej blogowej znajomej dostałam tytuł filmu pt. „Dowcip” w której rolę główną zagrała Emma Thomson – coś niesamowitego!

Film jest o tym, że:

„Profesor Vivian Bearing to uniwersytecka specjalistka od siedemnastowiecznej poezji, kobieta uparta, pewna siebie. Pewnego dnia dowiaduje się, że ma raka w zaawansowanym stadium, a jedyną nadzieją pozostaje eksperymentalna chemioterapia pewnego wybitnego medyka. Rozpoczyna się 8 miesięcy terapii, podczas których Vivian będzie musiała w rzeczywistości pogodzić się z faktem, że wkrótce umrze.”

Ona umarła po inwazyjnej chemioterapii w kompletnym osamotnieniu i naprawdę tym razem nie polecam nikomu tego filmu, który oglądającym wypruwa falki i wpędza w okropną depresję!

Ja ryczę od rana do wieczora!

Po obejrzeniu tego filmu jestem rozbita na kawałki mojego jestestwa i gdybym usłyszała taką diagnozę, to nigdy bym się nie podała chemioterapii, bo po niej się po prostu umiera o wiele szybciej, niż bez niej!

Nie jest nikt ocalony w wyroku rak, że chemioterapia pokona tą chorobę i ten film uświadomił mi to, że lepiej umierać w boleściach wspomaganych morfiną, aniżeli rzygać po chemii i trząść się z zimna w katorżniczej niemocy!

Ten film uzmysłowił mi, że lekarze na chorych na raka stosują swoje metody w walce z chorobą i jak dotąd żaden z nich nie wynalazł sposobu, aby chorobę pokonać!

Wszyscy chorzy na raka są królikami doświadczalnymi i jeśli ja zachoruję, to nigdy nie poddam się chemioterapii, która zabija!

Jeśli ktoś zna osobę wyleczoną przez chemię, to niech napisze jej świadectwo wyzdrowienia, ale wiem, że takich osób jest garstka!