Kiedy to ludzie – ludziom zgotowali ten los! Czarnobyl!

Kiedy w 1986 roku do Polski dotarła szczątkowa wiadomość, że w Czarnobylu doszło do wielkiego wybuchu elektrowni atomowej, to pamiętam jak biegłam do punktu sanitarnego, by dzieciom podano jod!

Chodziło o to, aby tarczycę ochronić przed promieniowaniem!

Obejrzałam przez dwa dni pięć odcinków serialu pt. „Czarnobyl” i oto w głowie mi się rozjaśniło – jak to tam naprawdę było!

A było strasznie, potwornie, tragicznie.

Oglądając serial zdałam sobie sprawę z tego – jak mało świat wie o tym wybuchu, kilka razy mocniejszym niż wybuch bomby atomowej w Hiroszimie pod względem parametrów promieniowania!

Świat miał się o tym nie dowiedzieć, no bo jakże taki wielki kraj, a tu nagle taka katastrofa.

KGB i KC chciało oszukać nawet samego Gorbaczowa i bagatelizowano wybuch!

Jednak kiedy Szwecja zauważyła u siebie wzrost promieniowania, a USA zrobiły zdjęcia, to tragedię było coraz trudniej ukryć!

Do wybuchu doszło na skutek błędu ludzkiego, bo w elektrowni przeprowadzono tekst, który skończył się olbrzymim wybuchem.

Ludzie napromieniowani umierali w zastraszających bólach, a ich skóra odchodziła od kości i nie było na to żadnego lekarstwa!

Chowano ludzi w trumnach metalowych, które były zaspawane i wkładano do grobów zbiorowych zalewając ciała betonem i tak samo wszystkie zwierzęta, które masowo zabijano!

Ewakuowano tysiące ludzi, a ze Związku Radzieckiego sprowadzono 60 tysięcy potrzebnych do usuwania ziemi na głębokość metra i wycinano wszystkie lasy!

Powstała pustynia napromieniowana łącznie w wodami gruntowymi!

Człowiek, którym badał tę katastrofę chciał ujawnić swoje badania światu.

Został jednak skutecznie zastraszony i dwa lata po katastrofie popełnił samobójstwo!

Jak tam jest dzisiaj?

Nie wolno tam wracać, a po emisji serialu Ukraina dopuściła wycieczki w celu zwiedzania za pieniądze oczywiści!

Nadal tam wszystko świeci i była to największa na świecie, taka katastrofa i oby nigdy więcej się nic takiego nie wydarzyło.

Serial jest świetnie nakręcony!

Oglądając go czułam, jakbym tam była, a napięcie nie schodziło ze mnie przez ponad pięć godzin oglądania.

Nie mam oczywiście wiadomości ile w serialu jest prawdy, a ile fikcji, ale i tak warto poświęcić czas na obejrzenie tego, co nie powinno się zdarzyć!

Pytamy często – dlaczego tak dużo ludzi teraz umiera na raka?

Umieramy, bo promieniowanie wciąż nas dotyka, choć minęło już tyle lat!

Mamy w Polsce też straszny czas, bo zgotowali piekło polskim kobietom, a więc można porównać ludzkie rozterki z Czarnobylem kiedy to ludzie – ludziom zgotowali ten los!

 

js

Każdy dzień jest niespodzianką!

Z okna kuchennego mam widok na dwa drzewa i to bardziej jesienne nie potrafię nazwać, choć szukałam w sieci.

Ma ono na jesień czerwone owoce, które uwielbiają podjadać ptaki!

Drugie drzewo, to piękny, zdrowy platan i on najpóźniej ze wszystkich drzew liściastych zrzuca liście!

Myślę sobie, że wielu ludzi starszych, uwięzionych w domach przez pandemię gapi się na świat – na jesień  z okien właśnie!

Przypomniało mi się, że czas zadzwonić do mojej lekarz rodzinnej, bo leki zaczęły mi się kończyć, a więc trzeba do rozmowy się odpowiednio przygotować, bo długopis i kartkę, aby zapisać numer recepty.

Zawsze jest to dla mnie wielki stres nie wiedzieć czemu, ale przeżywam to bardzo!

Udało się załatwić sprawę szybko i sprawnie, a telefonicznie usłyszałam, że mam wychodzić na spacery z dala od ludzi! Acha! 🙂

Zalecenie drugie, to mam się kłuć trzy razy dziennie – dwie godziny po posiłkach, aby monitorować poziom cukru! Nie lubię się kłuć, ale muszę!

Niby normalny poniedziałek, a jednak smutny!

Odszedł od nas wielki aktor – Wojciech Pszoniak w stosunkowo młodym wieku!

Miał tylko 78 lat, ale choroba nie wybiera!

Zmarł o 6 godzinie  z minutami nad ranem w szpitalu, w którym jego żona była z nim do końca!

Na stacji TVN-u żegnały go nasze gwiazdy sztuki, filmu, teatru jak Janusz Gajos, Andrzej Seweryn, Agnieszka Holland, Tomasz Raczek i wielu, wielu innych!

Pomału odchodzą od nas najlepsi i kończy się pewna epoka.

Ja jako młoda dziewczyna byłam w kinie na filmie „Ziemia obiecana” i pamiętam, że film był wybitny! Muszą sobie go powtórzyć!

Mówię do siebie – sprawdzam i weszłam dzisiaj parę razy na telewizję reżimową, a tam jak makiem zasiał o wielkim aktorze!

Nic, zero, null, a tylko grzeją temat Romana Giertycha!

Te reżimówki są wybitnie dla kretynów, których się ogłupia Zenkiem Martyniukiem – ojcem i mężem patologicznej rodziny, która co rusz gości na „Pudelku”

Oglądając wolne media ludzie by wiedzieli, kto to był Wojciech Pszoniak i byli by bogatsi w wiedzę, a tak ich telewizja wypiera skutecznie ludzi, którzy dali tak wiele Polsce!

Ich telewizja promuje miernoty, kabotynów, beztalencia, patologię!

Za ONET przytaczam, pokrótce osiągnięcia najlepszego aktora od 50 lat!

„Drogę do międzynarodowej kariery otworzyła mu znakomita rola Moryca Welta w „Ziemi obiecanej” Andrzeja Wajdy. Wystąpił w takich filmach jak „Wesele”, „Danton” i „Korczak” Andrzeja Wajdy, „Austeria” Jerzego Kawalerowicza.

Od 1978 grał w teatrach francuskich m.in. w Nanterre, Montparnasse i Chaillot, a także na scenach londyńskich. W latach 80. wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu. W 2008 r. otrzymał francuski Order Zasługi za „wkład w rozwój stosunków polsko-francuskich w dziedzinie kultury”.

Wojciech Pszoniak i Jan Nowicki w ‚Biesach’, reżyseria – Andrzej Wajda, Stary Teatr, 1971

Moja niedziela!

W ramach terapii od złych wiadomości o koronawirusie zaczęłam oglądać serial składający się z dwóch sezonów zrealizowny w latach  2018/20.

Serial nosi tytuł „Genialna przyjaciółka” i jest naprawdę genialny, bo wciąga jak nie wiem co – od odcinka pierwszego!

Powstał na podstawie powieści Eleny Ferrante i czekały na niego wszystkie kobiety – wielbicielki pisarki!

W komentarzach czytam, że serial jest bardzo wierny powieści, a więc to jest następny jego plus!

Akcja rozpoczyna się w Neapolu w 1950 roku, kiedy dwie małe dziewczynki o imionach Lila i Elena w pierwszej klasie szkoły podstawowej przypadają sobie bardzo do gustu.

Mają wspólne marzenia, bo obie pochodzą z bardzo biednych rodzin i snują, że kiedyś napiszą wielką powieść i staną się w końcu bogate!

Obie bardzo utalentowane, błyskotliwe i chętne do nauki idą swoją drogą życiową bardzo blisko siebie!

Po prostu chce się poznawać ich losy z każdym odcinkiem, a zdradzę tylko, że ich przyjaźń przetrwała 60 lat!

Poznajemy uliczki Neapolu, a także mentalność biednych, krzykliwych Włochów – majstersztyk!

Zdaję sobie sprawę, że nie wszystkich zaciekawię, bo z pewnością nie panów, choć może kto wie.

Skoro zrobiłam sobie dzień terapii, to przejrzałam na YT kompozycje mojego idola z lat młodości i miłości do Seweryna Krajewskiego!

Tak, tak – kochałam się w nim jako nastolatka, ale stwierdzam, że jego kompozycje się absolutnie nie starzeją!

Kiedyś to były utwory!

Jak Wam minęła niedziela, bo ja miałam ją tylko dla siebie, gdyż Mąż gotował obiad!

Zrobił danie jednogarnkowe polegające na tym, że do szybkowaru wrzuca się ziemniaki, mięso, boczek, dużo warzyw i fasolę, oraz pomidory!

Chcieliśmy sobie przypomnieć młode lata, kiedy takie danie gotowało się na biwakach – taka odmiana!

Moje kino – zawalczyć o miłość, czyli „Lekcja miłości”

Na blogu poruszam często tematy o seniorach i tym razem też tak będzie.

Na HBO GO obejrzałam premierę polskiego filmu dokumentalnego, który ogląda się jak film fabularny o bardzo dzielnej pani Joli!

Film nosi tytuł „Lekcja miłości” w reżyserii Małgorzaty Goliszewskiej / Katarzyny Mateja

O tym filmie opowiada Tomasz Raczek na swoim kanale na YT:

https://www.youtube.com/watch?v=V0YtsXNMcOM&t=10s

Po obejrzeniu tego filmu pomyślałam sobie, że kobiety żyją latami w toksycznych związkach, bo boją się cokolwiek zmienić, a także nie mają odwagi przerwać piekła domowego.

Pani Jola postawiła na siebie i wygrała!

Na samej końcówce życia doznała szczęścia i spełniała swoje marzenia skrywane przez lata.

Z nowym partnerem, który traktował ją jak swoją królową doznała tego, czego nikt jej nigdy nie dał!

Dlaczego tak długo trwała przy mężu pijaku?

Ksiądz na ślubie kościelnym powiedział, że „na dobre i na złe”, a więc 45 lat trwała w swojej przysiędze, ale w pewnym momencie postanowiła zawalczyć o swoje szczęście i powiedziała – dość!

„Lekcja miłości”: nie zawsze „na dobre i na złe” to słuszne rozwiązanie. Przekonała się o tym pani Jola

Wytrwała 45 lat u boku alkoholika, a potem powiedziała basta! Choć ksiądz odradził jej rozwód, nie przeszkodziło jej to w znalezieniu mężczyzny, który pokocha ją taką jaka jest. A pani Jola jest najbarwniejszą bohaterką polskiego dokumentu ostatnich lat.

Wystarczy, że pani Jola pojawi się na horyzoncie, a nie sposób oderwać od niej wzroku. Zawsze elegancka, w sukni, wystawnej biżuterii i mocnym makijażu. Ale życie przez długi czas nie pozwalało jej być na co dzień damą.

W młodym wieku związała się z Bogdanem, którego uwielbiała, gdy był trzeźwy. Jednak po ślubie coraz rzadziej można było go zobaczyć w takim stanie. Zaczęło się piekło: codzienne picie alkoholu i bijatyki. Ale pani Jola urodziła 6 dzieci i chciała zapewnić im pełną rodzinę. W końcu przysięgała przed Bogiem, że będą razem „na dobre i na złe”.

Dziś bohaterka filmu „Lekcja miłości”, który robi furorę na festiwalu Millenium Docs Against Gravity, jest przekonana, że trzymanie się tej ślubnej maksymy przyniosło jej więcej strat niż korzyści. Mimo że pytając młodego księdza o zdanie w sprawie rozstania, usłyszała, że powinna mężowi-alkoholikowi wybaczyć i trwać z nim do końca, bo przecież rozwód nikomu nie przyniesie nic dobrego.

Po latach upokorzeń postanowiła jednak zawalczyć o siebie. Spakowała siebie i dzieci i spod Kielc ruszyła pieszo aż do Szczecina. Stamtąd trafiła na włoską emigrację. Jej oprawca postanowił podążyć jej śladami i znowu z nią zamieszkał.

Dopiero gdy usłyszała śmiertelną diagnozę, poczuła, że w końcu może pozwolić sobie na bycie egoistką. Po operacji zaczęła chodzić na lekcje śpiewu i dancingi do szczecińskiej Cafe Uśmiech. Tam poznała nowych przyjaciół i Wojtka, który zdobył jej serce.

Nagrania do filmu powstawały przez 4 lata, przez co widać, jak pani Jola zaczęła zmieniać swoje nastawienie i rozkwitła u boku nowego ukochanego. Z osoby, która myślała, że wszystko co dobre jest już za nią, stała się spragnioną nowych przygód szczęśliwą seniorką.

Dziś bohaterka dokumentu śpiewa „szukanie swej miłości to nie stracony czas, może powróci, mam tą nadzieję, połączy znowu nas”. W swoim repertuarze oprócz własnych utworów ma też przeboje Hanki Ordonówny. Zawsze w torebce nosi ze sobą mikrofon i jeśli widzi smutnych ludzi na przystankach, to wyciąga go i śpiewem poprawia im humor.

Życiorys 70-latki to nie tylko historia trudnej drogi do miłości, ale też wolności. W ostatnich latach wiele osób próbowało nakłonić ją do rozwodu z Bogdanem. Postanowiła, że szkoda jej na to nerwów i zdrowia. Czeka aż Bóg ją wyręczy.

Fenomen pani Joli wykracza poza granice kraju. „Lekcja miłości” miała światową premierę na prestiżowym festiwalu IDFA w Amsterdamie, a po jego pokazie publiczność ustawiała się w kolejkach po zdjęcie i chwilę rozmowy z bohaterką filmu. Bo takich herosek nam trzeba.

https://film.wp.pl/lekcja-milosci-nie-zawsze-na-dobre-i-na-zle-to-sluszne-rozwiazanie-przekonala-sie-o-tym-pani-jola-6552550231980992a?c=96&nil=&src01=6a4c8

„Lekcja miłości”: Jola i Wojtek na dancingu. (Materiały prasowe)

ZAMKNIJ

Dziś bohaterka filmu „Lekcja miłości”, który robi furorę na festiwalu Millenium Docs Against Gravity, jest przekonana, że trzymanie się tej ślubnej maksymy przyniosło jej więcej strat niż korzyści. Mimo że pytając młodego księdza o zdanie w sprawie rozstania, usłyszała, że powinna mężowi-alkoholikowi wybaczyć i trwać z nim do końca, bo przecież rozwód nikomu nie przyniesie nic dobrego.

Po latach upokorzeń postanowiła jednak zawalczyć o siebie. Spakowała siebie i dzieci i spod Kielc ruszyła pieszo aż do Szczecina. Stamtąd trafiła na włoską emigrację. Jej oprawca postanowił podążyć jej śladami i znowu z nią zamieszkał.

Dopiero gdy usłyszała śmiertelną diagnozę, poczuła, że w końcu może pozwolić sobie na bycie egoistką. Po operacji zaczęła chodzić na lekcje śpiewu i dancingi do szczecińskiej Cafe Uśmiech. Tam poznała nowych przyjaciół i Wojtka, który zdobył jej serce.

Nagrania do filmu powstawały przez 4 lata, przez co widać, jak pani Jola zaczęła zmieniać swoje nastawienie i rozkwitła u boku nowego ukochanego. Z osoby, która myślała, że wszystko co dobre jest już za nią, stała się spragnioną nowych przygód szczęśliwą seniorką.

Dziś bohaterka dokumentu śpiewa „szukanie swej miłości to nie stracony czas, może powróci, mam tą nadzieję, połączy znowu nas”. W swoim repertuarze oprócz własnych utworów ma też przeboje Hanki Ordonówny. Zawsze w torebce nosi ze sobą mikrofon i jeśli widzi smutnych ludzi na przystankach, to wyciąga go i śpiewem poprawia im humor.

OBEJRZYJ JESZCZE RAZ

 

Życiorys 70-latki to nie tylko historia trudnej drogi do miłości, ale też wolności. W ostatnich latach wiele osób próbowało nakłonić ją do rozwodu z Bogdanem. Postanowiła, że szkoda jej na to nerwów i zdrowia. Czeka aż Bóg ją wyręczy.

Fenomen pani Joli wykracza poza granice kraju. „Lekcja miłości” miała światową premierę na prestiżowym festiwalu IDFA w Amsterdamie, a po jego pokazie publiczność ustawiała się w kolejkach po zdjęcie i chwilę rozmowy z bohaterką filmu. Bo takich herosek nam trzeba.

Seriale, które uczą – „Wiktoria”

 

No i wpadłam jak śliwka w kompot jesienią!

Odkąd mam dostęp do filmów i seriali na HBO dowiedziałam się, że w ostatnich latach powstały genialne produkcje seriali, a Brytyjczycy są mistrzami w produkcji seriali historycznych i kostiumowych – po prostu perfekcja!

Piszę o tym jak oni potrafią idealnie niemal, odwzorować tamtą epokę, a piszę o serialu pt. „Wiktoria”, który opowiada o Królowej Wiktorii, jako jednej z najdłużej panującej w historii, bo 63 lata!

Dziś skończyłam oglądać 1 sezon, a jest ich trzy i każdy składa się z 9 odcinków, a więc jest to kawał kina, ale strasznie  wciągającego!

Wiktoria  jako 18 latka została Królową po śmierci swojego ojca i na początku niezgrabnie sobie radziła z rządzeniem, bo wyśmiewano jej wzrost, gdyż mierzyła zaledwie 1.49 i była istotką malutką, z której drwiono!

Nie brano pod uwagę, że już w tym wieku była doskonale wykształcona!

Na początku swojego panowania w ważnych sprawach radziła się Premiera –  Lorda Melbourne’a, który był dużo od niej starszy, ale między nimi iskrzyło!

Wiktoria była nim zauroczona, ale on zdawał sobie sprawę z tego, że nie może odwzajemnić tego uczucia!

Kiedy na horyzoncie pojawił się Albert – książę niemiecki, to Wiktoria zauważyła, że na jego widok i obecność serce jej zadrżało i ona sama mu się w pewnym czasie po prostu oświadczyła.

Wiktoria nie była pięknością, ale Albert pokochał ją z wzajemnością i po pewnym czasie ona go upoważniła do sprawowania rządów i to się świetnie sprawdzało.

Kochali się przez całe swoje życie i kiedy Wiktoria zaszła w ciążę z pierwszym dzieckiem – strasznie bała się, iż umrze przy porodzie i okropnie bała się bólu!

Małżeństwo trwało i oboje nadal się kochając, spłodzili jeszcze ósemkę dzieci!

W XIX wieku panowało takie nastawienie, że kobieta w ciąży nie powinna się śmiać i cieszyć, gdyż to może zaszkodzić przyszłemu dziecku!

Wiktoria nie była piękna, ale była bardzo mądra i swoje rządy prowadziła z wybitną intuicją odpierając ataki na nią i wszelkie spiski!

Zauważyłam, że zakochuję się w takich serialach, bo fascynują mnie losy wielkich kobiet, a także wybitna scenografia, kostiumy, zamki, karoce, konie i stroje z tamtych lat!

Ten okres panowania Wiktorii, aż prosi się o ekranizacje robione właśnie takim sposobem jakbyśmy sami uczestniczyli w tamtych czasach i zostajemy wpuszczeni na salony!

Serial polecam cierpliwym, a ja taka jestem i chętnie pochłaniam każdy kolejny odcinek, ale wybór pozostawiam Wam, czy chcecie na parę nawet dni poświęcić swój czas tak znakomitej produkcji!

Ciekawostka jest taka, że Królowa Wiktoria w pewnym czasie stała się żarłoczna i strasznie utyła, ale przed śmiercią stała się lekka jak piórko, gdyż wciąż tęskniła za swoim mężem, który umarł przed nią, a ona chorowała!

Sobota z serialem w tle!

Dzisiejszą sobotę spędziłam na oglądaniu serialu pt. „Wielkie kłamstewka” w reżyserii Davida E. Kelley.

Serial ten poleciła mi moja Córka, która ma bardzo podobny gust filmowy do mojego!

Serial powstał na postawie powieści  Liane Moriarty i zrealizowanie tego serialu był wielkim strzałem w dziesiątkę!

Oglądając pierwszy odcinek serialu pomyślałam sobie, że to jest coś na kobiecy wieczór przy lampce wina, ale uparłam się i z każdym odcinkiem coraz bardziej się wkręcałam!

Gdyby seriale były nagradzane Oscarem, to właśnie ten serial zdecydowanie powinien go dostać, choćby dlatego, że rewelacyjnie w nim zagrała Nicole Kidman, od której nie mogłam oderwać oczu!

Wysoka, posągowa w rudych włosach i o niebieskich oczach zagrała w tym serialu tak, że trudno to opisać!

Córka podając mi tytuł tego serialu napisała – mamo, to nie jest komedia jak to się na początku wydaje i nie rezygnuj.

Serial ma w sobie wiele przesłań i faktycznie  z każdym odcinkiem atmosfera się zagęszczała i stawała  coraz brutalniejsza, bo ktoś w miasteczku zginął!

Zostanie to wyjaśnione w ostatnim odcinku serialu, ale przez całość możemy się tylko domyślać, co się w miasteczku wydarzyło!

Oto mamy trzy kobiety z bardzo bogatych rodzin, którym nie brakowało ptasiego mleczka.

Spotykały się w kawiarni na kawie i świergotały o swoim wspaniałym życiu, mężach i dzieciach, ale to były właśnie te wielkie kłamstewka ukrywane, bo co ludzie powiedzą!

W serialu jest  o przemocy domowej i katowaniu kobiety, a także o braku namiętności w małżeństwie, która się wypaliła!

Jest także o przemocy wśród dzieci w szkole, oraz zdradzie, a także szukania pomocy u psychologa i terapeuty!

Scena Nicole Kidman u terapeutki, kiedy zdradza, iż mąż ją katuje jest właśnie godna Oscara!

Co się tam działo?

W spokojnym, nadmorskim miasteczku Monterey w stanie Kalifornia nic nie jest takie, jakim się wydaje.

Kochające matki, osiągający sukcesy mężowie, urocze dzieci, piękne domy.

Za ich pozornie perfekcyjnym życiem kryje się jednak sieć kłamstw.

Pewnego dnia w miasteczku pojawia się samotna matka Jane (Shailene Woodley) i jej syn Ziggy.

Wieloletnie przyjaciółki Madeline (Reese Witherspoon) i Celeste (Nicole Kidman) biorą ją pod swoje skrzydła, co nie pozostaje bez znaczenia dla relacji z Renatą (Laura Dern).

Przykry incydent w szkole wyznacza nowe linie podziału.

A gdy w miasteczku dochodzi do zbrodni, która zaburza idealne życie mieszkańców, pojawia się podejrzenie, że mogło mieć to coś wspólnego z napięciami, które pojawiły się pomiędzy matkami dzieci z lokalnej szkoły.

Serial dostał 4 nominacje – Złoty Glob, 18 innych nagród i 44 nominacje!

Ja nie polecam Wam byle czego i jak na razie obejrzałam pierwszy sezon i czekam na pojawienie się drugiego sezonu, bo cholernie warto śledzić produkcję HBO!

Na zimowe wieczory polecam z gorącą herbatą, w ciepłych skarpetach  pod ciepłym kocem!

Nudy jesienne w TVN!

U mnie już jesień, bo od dwóch dni wieje i pada i tak jakby ktoś równą kreską – z dnia na dzień przeniósł nas w jesień już!

Być może będzie jeszcze we wrześniu i październiku kilka słonecznych dni, ale skoro liście z drzew spadają, to mamy już jesień, bo bociany także szykują się w drogę!

Jako seniorka mająca sporo wolnego czasu, czekałam na ramówkę jesienną TVN – 2020!

Przestudiowałam więc nowości i napiszę, że nudy, nudy do kwadratu panie Edwardzie Miszczak!

Ponownie odgrzewane kotlety i nic ciekawego, a mnie brakuje tak bardzo, kącika filmowego ze wspaniałymi filmami, które na szczęście oglądam w Internecie!

Miszczak zdjął z anteny dla mnie wspaniałe rozmowy Magdy Mołek w programie „W roli głównej” emitowanego na TV Style i co dobre, to mi zabrali!

Brakuje mi też programu muzycznego „X Faktor”, ale może braku trzeba się doszukiwać z powodu pandemii!

Co cenię sobie w tej telewizji, to wiadomości, którym nie odpuszczam, bo są wiarygodne  i tak dzień zaczynam od „Wstajesz i wiesz”, a więc na czerwono zaznaczę, co mnie w tej nowej ramówce będzie interesowało”

Z pewnością nie odpuszczę paradokumentu „Ukryta prawda”, bo od lat oglądam i się wciągnęłam, choć to tak trochę chała!

„Dzień dobry TVN”

Serial „Usta usta”

Serial „Brzydula”

„Top Model”

„Ukryta prawda”

„Fakty”

„Na Wspólnej”

„Milionerzy”

„Fakty po południu”

„Kuchenne rewolucje”

Serial „Królestwo kobiet”

„Remonty Szelągowskiej”

„Lego master”

Serial „Chyłka – kasacja”

„Kuba Wojewódzki”

„Superwizjer”

„Masterchef”

„Fakty po Faktach”

„Szkło kontaktowe”

Ciekawa jestem, co Wy oglądacie nie tylko w stacji TVN, bo może coś ciekawego na kanałach zagranicznych, przyrodniczych itp!

Ja na długie, jesienne wieczory polecam obejrzany przeze mnie dzisiaj serial za darmo na VOD składający się z trzech odcinków pt. „Ku’damm 56” produkcji niemieckiej!

„Akcja rozgrywa się głównie w berlińskiej szkole tańca „Galant”, gdzie zderzają się światy i odbywa się walka między pruderią, a emancypacją.

Właścicielka szkoły tańca, Caterina Schöllack, ma trzy córki, które namawia, aby zintegrować się z tym hierarchicznie zorganizowanym społeczeństwem.

Dwie z jej córek zdają się przestrzegać życzenia matki: Helga wydaje się, że dokonała błyskotliwego ruchu z małżeństwem z prawnikiem Wolfgangiem von Boostem. Pielęgniarka Eva robi wszystko, aby wziąć ślub z dyrektorem naczelnym Fassbender.

Tylko Monika, środkowa córka, odrzuca podaną ścieżkę i odkrywa dla siebie rock and rolla. Historia Moniki i jej dwóch sióstr jest wzorcowa dla wielu kobiet w czasach, gdy życie kobiety było determinowane przez jej miejsce obok męża.

Jednocześnie jednak kobiety tego pokolenia szukały nowej kobiecej tożsamości i były inspirowane rosnącym żądaniem równych praw”

https://vod.pl/seriale/kudamm-56/z22s50q

Naprawdę świetne, solidne kino!

 

 

 

 

Odpoczęłam!

Pamiętam młode, swoje lata, kiedy rodzinnie zasiadało się przed telewizorem, bo wówczas w Polsce realizowano świetne seriale, na które się po prostu czekało!

Pamiętam serial pt. „Dom”, „Daleko od szosy”, „Polskie drogi”, „Alternatywy 4”, „Czterdziestolatek”, „Kariera Nikodema Dyzmy”, „Janosik”,  „07 zgłoś się” I nawet czekaliśmy na nieszczęsną „Izaurę”.

Teraz w dobie dobrobytu rzekomego nie ma w telewizji czego oglądać, a jeśli ktoś ogląda
seriale, to są strasznie denne i ogromnie nużące, kiedy oto nadają dwutysięczny odcinek!

Nienawidzę filmów puszczanych w TVN, w  których przeważnie ludzie się zabijają i wszystko lata w powietrzu!

Przypomniałam sobie jak pięknym serialem byli „Chłopi” I „Noce i dni” z mistrzowską obsadą, która powoli odchodzi!

Mam wiele kanałów w pakiecie, ale żaden kanał nie transmituje kina ambitnego, bo wolą puszczać chłam i filmy gorszej klasy, na które szkoda czasu!

Markowi z Ekwadoru kiedyś napisałam w komentarzu, że nie wciągam się w seriale, ale dziś złamałam swoje słowa i oto odleciałam od polityki na rzecz poniższego serialu!

Znalazłam go na VOD i za dwa odcinki płacę 4.90, a tych odcinków o ile się doliczyłam jest 8 i nie żałuję żadnej złotówki wydanej na tę produkcję!

Dziś z ciekawością obejrzałam 4 odcinki i jutro zabieram się za resztę, bo tak mnie wciągnął i zakochałam się w urodzie  Aidana Turnera, który jest całkowicie w moim typie. 😀

Serial nakręciło BBC i uwielbiam tamte klimaty, w które się przeniosłam całą sobą i jestem zachwycona dbałością w odwzorowaniu tamtej XVIII wiecznej epoki!

Co mamy w serialu?

Mamy wszystko, bo cudne wnętrza pałacu, wspaniałe suknie dam i stroje  panów, zdradę, miłość, intrygi i wolę przeżycia w tamtych trudnych czasach, a przede wszystkim obrazy przecudnej Kornwalii!

Odpoczęłam autentycznie i polecam całym sercem!

„Poldark – Wichry losu”

„Kornwalia, druga połowa XVIII wieku. Ross Poldark (Aidan Turner) powraca z amerykańskiej wojny do Anglii. Rodzina i przyjaciele myśleli, że zginął. Jego ukochana (Heida Reed) jest zaręczona z jego kuzynem (Kyle Soller), ojciec nie żyje, a posiadłość, którą odziedziczył jest zrujnowana. Okoliczne kopalnie są zamykane, ponieważ spadają ceny cyny i miedzi, ale ceny żywności i opłaty rosną. Ross podejmuje wyzwanie, ciężko pracuje, by jego ziemie znów stały się produktywne, troszczy się o polegających na nim najemców i stara się odzyskać kobietę, którą kochał lub nauczyć się żyć bez niej.

„Poldark – Wichry losu” to miniserial kostiumowy, którego głównym bohaterem jest Ross Poldark (Aidan Turner). Akcja serialu rozpoczyna się w momencie, kiedy bohater po wojnie wraca do rodzinnej Kornwalii i próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jego majątek znalazł się w ruinie, ojciec nie żyje, a ukochana dziewczyna zaręczyła się z jego kuzynem. Serial powstał na podstawie cyklu powieści Winstona Grahama.

W głównych rolach w serialu występują Aidan Turner oraz Eleanor Tomlinson. Scenariusz produkcji napisała Debbie Horsfield”.

Czytaj więcej na https://swiatseriali.interia.pl/newsy/seriale/poldark-1270/news-poldark-wichry-losu-powstanie-trzeci-sezon,nId,2231294#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

 

 

Onkologia w Polsce leży na łopatkach!

Kiedy Tom obciął włosy swojej żonie Joan, gdyż zaczynały jej wypadać po chemii – rozłożyło mnie na łopatki, gdyż wiem, że mój Mąż tak samo by postąpił.

Dwoje ludzi w średnim wieku było ze sobą sporo już lat i stanowili naprawdę świetną parę, która już na końcówce życia była dla siebie nie tylko małżeństwem, ale i wielkimi przyjaciółmi.

Spędzali ze sobą każdą wolną chwilę, siedząc w wygodnych kanapach i kiedy on sączył piwo, to ona lubiła z nim żartować i prowadzili ze sobą humorystyczne dialogi!

Kochali się bardzo i tej miłości nie zniszczyła nawet śmierć jedynej ich córki!

On jej nie odstępował, a ona dbała o niego i oboje cieszyli się swoją obecnością.

Wszystko jednak się zmieniło, kiedy Joan wieczorem poszła wziąć prysznic i nagle wyczuła w jednej z piersi jakiś guzek!

Oczywiście powiedziała o tym mężowi, a on, że jutro zawiezie ją do lekarza i tak też się stało!

Pierwsze badanie i lekarz uspokajał, że to może być tylko cysta, ale zlecił badania dalsze i okazało się, że Joan ma raka!

Piszę o filmie brytyjskim pt. „Ordinary Love”, który został zrealizowany w 2019 roku!

W filmie zagrał świetną rolę Liam Neeson, a jego żonę Lesley Manville!

Nie wiem dlaczego ten film jest pominięty w polskiej kinematografii i przeszedł bez echa prawie, kiedy to jest tak bardzo wartościowe kino, tak świetnie nakręcony obraz o tym, że każda z kobie z kobiet, ale i mężczyźni mogą na raka zachorować!

Akcja filmu rozgrywała się w Irlandii i w filmie pokazano wzorową wręcz służbę onkologiczną, kiedy ludzie nie siedzą w kilometrowych kolejkach po pomoc!

Niedawno rozmawiałam ze swoją Córką, która opowiedziała mi o chorej na raka znajomej.

Opowiadała, że lekarz onkolog spytał się pielęgniarki ile ma na dziś chorych i dowiedział się, że to jest 90 osób tylko do jednego lekarza, a zapisanych na badania było ponad 500 osób!

Takie mamy czasy, że ten cholerny rak nas dziesiątkuje i coraz częściej atakuje nasze organizmy, a lekarze załamują ręce, bo system służby zdrowia w Polsce jest niewydolny i strasznie nieporadny, a przede wszystkim niedofinansowany!

Obecny rząd wolał przelać 2 miliardy złotych na telewizję Kurskiego zamiast na onkologię, a ludzi chorych na raka przybywa w zastraszającym tempie!

Jak może być wydolna onkologia skoro kolejny minister zdrowia odchodzi z resortu, bo się nachapał tyle kasy, że teraz się boi, że dobiorą mu się do dupy!

Filmowa Joan nie musiała tygodniami czekać na kolejne badania, bo miała je rozpisane krok po kroku i w odpowiednim czasie otrzymała serię chemii i badania tomograficzne!

U nas możemy liczyć tylko na Jurka Owsiaka, któremu nasze zdrowie jest ważne, a rząd niech go szlag trafi!

Każda z nas w Polsce może zachorować i każdy z nas, ale leczyć się w tym kraju to droga przez mękę i spodziewam się samobójstw wśród chorych, bo tu się leczyć nie da, tak jak w cywilizowanych krajach, w których życie i zdrowie obywateli jest najważniejsze!

Ten rząd oszukuje Polaków! Mamy Dość!

Na początek tej notki:

Rysunek z duńskiej gazety Politiken przedstawiający polską rodzinę, jako komentarz do planów wypowiedzenia przez Polskę konwencji stambulskiej, czyli w Polsce jest wszechobecna przemoc!

 

Lubię gapić się w niebo z perspektywy mojego balkonu i dziś u mnie niebo było różowe.

Dlaczego różowe, to wklejam za Google krótkie wytłumaczenie:

„Niebieskie światło, przechodząc przez atmosferę póki słońce znajduje się w zenicie (rano i wieczorem) odbarwia się, – przy czym dominować zaczynają czerwone cząsteczki światła. … Czerwony kolor obiecuje pogodny dzień, jasno różowe niebo świadczy o suchym powietrzu czyli o małym prawdopodobieństwie deszczy”.

Wiecie, że wielu Polaków chce prysnąć z tego, jakże od 5 lat dziwnego kraju,  jakim jest nasza Polska.

Czytam w wielu miejscach, że młodzi ludzie kupują bilety i masowo wyjeżdżają z Polski za lepszym życiem, bo tutaj się po prostu duszą i ich życie staje się bez żadnych perspektyw.

Ale nie tylko młodzi uciekają, bo wielu Seniorów pisze, że gdyby byli młodsi, to też by z tego obozu wyjechali i czytamy:

Janusz Haba 

„Jestem już grubo po 70-tce, więc wyjazd z Polski byłby niezbyt rozsądny. Mając jednak z 10 lat mniej chyba poważnie zastanawiałbym się nad takim krokiem. Jesteśmy pod straszliwą okupacją komunistycznej bandy i zmierzamy do upadku. Upadku o wiele gorszego niż zafundowali na komuniści po wojnie. Nie dziwmy się emigracji młodych Polaków, W tym kraju nie widzą żadnej przyszłości i najgorsze jest to, że nie widać szans na zmianę tego stanu”.

Ja pamiętam jak w Sejmie posłanka PiS Józefa Hrynkiewicz z  się darła –  do lekarzy rezydentów – niech jadą!

Minęło trochę i oto uciekają z tej zgnilizny nawet ci, którzy wrócili do Polski po długich latach mieszając za granicą, bo tego nie da się znieść!

Okłamują nas na każdym kroku, bo oto dziś krzywousty ogłosił, że konwencję stambulską skierował do Trybunału Konstytucyjnego, w którym grasują jego ludzie, a więc odkrycie towarzyskie Kaczyńskiego Przyłębska oraz Pawłowicz i komunista Piotrowicz!

Przecież od razu wiadomo, że to wszystko jest szyte grubymi nićmi i Polki usłyszą, że owa konwencja będzie zgodna z prawem!

Albo o co chodzi z koronawirusem, bo czy on nadal grasuje, czy Morawiecki przed wyborami mówił prawdę, że wirus jest w odwrocie i się wypłaszcza.

Tymczasem dziś mieliśmy 615 zachorowań i tylko czekać, aż znowu nas ześlą na kwarantannę, ale latem Polacy śmiało się przemieszczają i jest ich tysiące na trasach turystycznych.

Nie noszą maseczek, bo przecież rząd zapewnia, że pandemia nie jest już tak groźna, a więc znowu nas oszukują dla własnych, politycznych korzyści, a Polacy niech zdychają sobie!

To nie jest kraj już dla młodych i starych! To jest kraj bandycki i na tym zakończę!

Kto lubi filmy o innym życiu, to polecam tytuł „W syberyjskich lasach”.

Film opowiada i człowieku – Francuzie, który miał dość swojego życia w dużym mieście, tego ciągłego pośpiechu, presji, białych kołnierzyków i oto rzucając wszystko wyjeżdża na Syberię wprost nad jezioro Bajkał!

Dla mnie to był cudny film o pokonaniu samotności i uczenia się życia pośród dzikiej natury!

Przez cały film miałam ściśnięty żołądek, bo tak bardzo przeżywałam jego życie i jego szkołę przetrwania.

Dla mnie to było piękne, mądre kino i polecam je każdemu!

Mamy w nim przecudne obrazy przyrody, muzykę  i los człowieka, który uciekł od cywilizacji!

Mimo tak samotnego życia spotyka go tam coś niesamowitego!

Polecam z całego serca!