Moje kino oparte na prawdziwych wydarzeniach!

Doktor Marston prowadzi badania nad ludzką psychiką. Praca inspiruje go do stworzenia superbohaterki, Wonder Woman.

Właśnie wczoraj obejrzałam  film, który miał trzy nominacje, a jego tytuł, to „Profesor Marston i Wonder Women”.

Jest to film o bardzo nietypowej relacji między mężczyzną, a dwoma, pięknymi kobietami, a jedna z nich była żoną profesora – Elizabeth!

Wraz z żoną pracowali na uniwersytecie i tam badali ludzkie zachowania zgodnie ze swoim wykształceniem.

Nagle do swojego związku zaprosili piękną studentkę – Oliwię,  by pomagała im w prowadzonych badaniach!

Elizabeth i Oliwia, to zupełnie inne charaktery, ale to sprawiło, że profesor obie podziwiał.

Obie kobiety przyczyniły się do tego, że profesor stworzył maszynę do mierzenia ludzkich uczuć – coś na kształt wykrywacza kłamstw!

Podczas tych relacji zaczęła budzić się między nimi ogromna miłość i fascynacja seksualna.

Stworzyli związek poligamiczny, który ukrywali przed światem.

Dużo eksperymentowali w łóżku używając nawet liny do krępowania i lubili różne przebieranki!

Ich związki seksualne się przeplatały, bo on sypiał z nimi dwoma, a one dwie kochały się  -tworząc związek lesbijski i nikt tu o nikogo nie był zazdrosny!

Na podstawie tych więzi profesor stworzył komiks o silnej i wyzwolonej kobiecie  – Wonder Woman, który sprzedawał się jak świeże bułki, ale do czasu, kiedy komiks zaczął być obejmowany cenzurą.

Z tego nietypowego związku urodziło się czworo dzieci, które miały jednego ojca, ale dwie matki i te dzieci w tym związku naprawdę się kochały i były szczęśliwe.

Związek ten przechodził wiele burz, ale nie mogli oni wszyscy bez siebie żyć, aż po kres ich żywota.

Film jest oparty na prawdziwych wydarzeniach i polecam go wszystkim lubiącym, dobre, ciekawe wg. mnie kino!

A tak poza tematem uwielbiam letni obiad, który dziś ugotowałam, a jest to kotlet schabowy, mizeria z czosnkiem i śmietaną oraz młode ziemniaki z koperkiem!

Uwielbiamy taki zestaw i też polecam! 😀

PiS zapomniał o Katyniu!

 

Adrian poleciał do USA i nic tam nie zdziałał i nic ważnego nie podpisał.

Z tej wizyty tylko memy szaleją o tym, jak go potraktował Trump.

Jaki to wstyd dla urzędującego jeszcze Adriana i jaki wstyd  dla nas, dumnych Polaków.

Za marnotrawienie pieniędzy na bezsensowną wycieczkę powinna być w przyszłości kara!

Kto mu doradza tak drogie wizyty, bo uważam, że ma bardzo głupich doradców.

Gdyby byli mądrzy, to by mu doradzili wizytę w Katyniu, bo ta partia od lat tam nie była.

Wciąż gadają o wolności dla Polski, kiedy właśnie w Katyniu zamordowano w bestialski sposób kwiat inteligencji polskiej, która zginęła za wolność naszego Narodu.

Nikt już o nich nie pamięta, bo zachłysnęli się władzą i dojeniem budżetu!

Obejrzałam dzisiaj po raz czwarty w moim życiu, film pt. „Katyń” w reżyserii Andrzeja Wajdy – niestety już nieżyjącego.

Andrzej Wajda nakręcił wiele filmów, ale do „Katynia” przygotował się bezbłędnie.

Ten film ogląda się jak autentyczny dokument, a aktorzy polscy zagrali na miarę Oscara.

Jest to film, na którym ryczę od samego jego początku, bo tak mnie ta zbrodnia powala na łopatki.

Spytacie dlaczego ja się katuję, tak cholernie trudnym tematem?

Odpowiadam, że jako Polka twierdzę, że nigdy nie można zapomnieć o mordzie w Katyniu i w Auschwitz. Nigdy!

Jestem ciekawa, czy żyją ci oprawcy, którzy strzelali Polakom w potylicę?

Nie wiem jak teraz uczą nasze dzieci historii i czy jest tam miejsce na ten przeraźliwy mord!

Kiedy miałam dwadzieścia parę lat, pracowałam z koleżanką o dziesięć lat starszą i to Ona opowiedziała mi o Katyniu, a były to lata siedemdziesiąte.

Jej rodzice pochodzili ze wschodu i doskonale wiedzieli, co tam się wydarzyło.

Nie chciałam jej wierzyć, że to Rosjanie dokonali tak bestialskiego mordu na polskiej elicie i nie godziłam się na taką historię.

W czasach socjalizmu nie wolno było o tym mówić, ale w wielu domach, po cichu ten temat był podnoszony, a w moim nie, bo moi Rodzice nie mieli takich wiadomości z za wschodniej granicy.

W szkole mnie uczono, że Armia Czerwona wyzwoliła Polskę podczas II Wojny Światowej i Polacy powinni być wdzięczni Rosjanom.

Jeszcze wiele lat po wojnie ludzie byli wtrącani do więzienia za głoszenie prawdy i to w filmie było wyraźnie pokazane.

Uważam, że ten film powinien być przedstawiany naszej, polskiej młodzieży, która teraz na Jasnej Górze często skanduje hasła takie, że włos staje na głowie – antypolskie!

W Katyniu strzałem w potylicę zamordowano polskich oficerów i inteligencję polską wrzucając ich do dołów w lesie!

Zabito inżynierów, pisarzy, malarzy, profesorów, dziennikarzy, a sumując zamordowano ponad 20 tysięcy polskich Obywateli.

Teraz nasi rządzący skupieni wciąż na katastrofie smoleńskiej kompletnie wymazali ten niewyobrażalny mord!

Rządzący tych ludzi  pominęli  i młodzież także, która wychodzi na ulicę z hasłami – raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę!

Ta młodzież skandująca hasła faszystowskie nigdy tego filmu nie obejrzała i za przyzwoleniem PiS buszuje na ulicach i grozi!

Katyń był potrzebny Kaczyńskim w 2010 roku, kiedy to samolot spadł w lesie smoleńskim, bo najważniejsza była dla nich kampania wyborcza.

Od 2015 roku nikt do Katynia się nie wybrał, bo nie było takiej potrzeby, gdyż PiS wciąż dzierży władzę i robi kapitał polityczny na Smoleńsku, a nie na Katyniu.

Reasumując uważam, że za realizację filmu „Katyń” – Wajdzie należy się pomnik większy od smoleńskiego.

Powinien stanąć tuż obok Pałacu Kultury i Nauki, a Wajda pośmiertnie powinien być odznaczony najwyższym Orderem.

 

„Anna Karenina” i plany na zimę!

---

Przez ostatnie 3 dni obejrzałam serial składający się z 8 odcinków trwających po 50 minut pt. „Anna Karenina”.

Oglądałam różne produkcje tego tytułu zrealizowane na podstawie powieści Lwa Tołstoja, a serial mnie wciągnął, gdyż bardzo dokładnie pokazano historię tej, jakże nieszczęśliwej miłości!

Podobno serial był emitowany z TV1 i tej telewizji dostało się, gdyż reżyser serialu – Karen Szachnazarow sprzyja polityce Putina!

Jest to solidne kino rosyjskie i naprawdę ciekawie zrealizowane z dobrze dobranymi aktorami i kostiumami, a także ze wspaniałą grą tychże!

Według mnie Anna Karenina była histeryczką, bo kiedy miłość zaczęła blednąć, to wciąż kazała Wrońskiemu powtarzać jak bardzo on ją wciąż kocha!

Była kapryśna  – zakochana w sobie i nie potrafiła się zdecydować, czy chce rozwodu z Kareninem, czy też było jej to obojętne.

Zmieniała co chwilę zdanie, była roszczeniowa i nie kochała córeczki zrodzonej z romansu.

Zatruwała Wrońskiem życie tak, że w końcu zaczął się od niej oddalać, co doprowadziło Annę do rozstroju nerwowego, aż w końcu rzuciła się pod pociąg.

Kto ma ochotę, to niech prześledzi sobie ten, bardzo dobry serial – polecam na czas zimowy chociażby!

Lato mamy, ale jak zawsze szybko upłynie i może czas robić na zimę  jakieś przetwory, aby lato zamknąć w słoikach i promienie słoneczne.

Przymierzam się do zrobienia sałatki na zimę, a jest to bardzo proste wykonanie, które znalazłam w sieci!

Pamiętam, że dawniej robiłam taką sałatkę, kiedy jeszcze z nami mieszkały dzieci.

Jest to świetny dodatek do drugiego dania i zrobię taką sałatkę dla nas dwojga teraz!

Ciekawe czy robicie przetwory na zimę?

Ja potrzebuję dobry przepis na ogórki kiszone na zimę, bo nie zawsze mi się udają, choć trzymam się przepisów z sieci.

Nie wiem, co robię nie tak, bo dodaję koper, chrzan, czosnek, sól i zalewam zimną wodą, a mimo to coś z nimi dzieje się nie tak i często są miękkie jak kapcie!

Sałatka na zimę

Przepis na znakomitą sałatkę do słoików. Kapusta, ogórki, marchew, cebula i pomidory. Idealny zestaw witamin w zimie!

Składniki:

• 2 kg kapusty
• 1,30 kg ogórków gruntowych
• 1,30 kg zielonych pomidorów
• 90 dag marchwi
• 60 dag cebuli
• 12 dag soli
• 1 szklanka cukru
• 1 butelka octu 10% (0,5 l)

Sposób przygotowania:

1. Kapustę i obrane ogórki poszatkować. Pomidory pokroić w ósemki, cebule w pół-talarki, marchew zetrzeć na grubej tarce.

2. Wszystkie składniki połączyć w dużym garnku, zasypać solą i cukrem i dokładnie wymieszać (najlepiej rękoma). Następnie całość zalać butelką octu, nie mieszać, odstawić na 2 godziny.
3. Garnek ustawić na ogniu, całość zagotować, mieszając. Gorącą sałatkę przekładać do czystych i suchych słoików. Nie wymaga pasteryzacji.

https://www.knurr.pl/2019/07/saatka-na-zime.html

Kocham kuchnię polską!

 

Uwielbiam naszą, polską kuchnię, a nie jakąś zagraniczną.

Używam w mojej kuchni tylko przyprawy dostępne u nas, a nie lubię przypraw indyjskich, marokańskich itp.

U mnie musi być w kuchni ziele angielskie, liście laurowe, czosnek, cebula i nasz koperek, czy też pietruszka oraz nasza papryka, pomidory, majeranek itp.

Żadne tam curry, chili, gdyż nie lubię zapachu tych przypraw nawet, a co dopiero je smakować.

Czasami jak nie wiem jak ugotować daną potrawę, to wpadam do sieci i szukam inspiracji i pomysłów na obiad.

Jednak wczoraj upiekłam bardzo smaczne kotlety mielone i sekretem jest to, aby do mielonego mięsa oprócz przypraw,  dolać wody i porządnie wymieszać, a będą soczyste, a nie suche.

Dziś znalazłam bardzo dla mnie przydatny kanał kulinarny na YT i wpisałam go do swoich ulubionych – kanał kucharza Tomasza Strzelczyka „Oddaszfartucha”.

Boziu jak mi się jego przepisy podobają, bo są bardzo proste do przygotowania z małą ilością składników, smaczne i nieskomplikowane  – nie przekombinowane.

Opowiada o swojej kuchni bardzo ciekawie i zachęcająco i od dziś wiem, że będę się na  jego przepisach wzorowała.

Prezentacje kucharza są bardzo miłe w odbiorze, bo nie przegadane i przepis jest podany w bardzo dostępny sposób.

Zachęcam do dodania tego kanału do ulubionych!

Mnie taka kuchnia bardzo odpowiada.

---

Miałam czas na dobre kino i dziś obejrzałam film pt. „Elsa and Fred” z niesamowitą obsadą – Shirley MacLaine i Christopher Plummer.

Film opowiada o dwojgu, którzy się spotkali w końcówce życia i spędzili ze sobą najpiękniejsze chwile jakie im się zdarzyły w całym ich życiu.

Opowieść zabawna, ale i pełna refleksji o tym, co w życiu jest najważniejsze.

Mamy sezon grillowy, to może komuś się przyda przepis na surówkę idealną do mięs właśnie z grilla!

Potrzebna jest młoda kapusta, dwie cebule czerwone, ogórek świeży, jogurt grecki, miód, ocet, sól i pieprz o mamy pychę!

…Alzheimera…” To bezwzględna choroba, martwa niczym pustynia. Złodziej serc, dusz i pamięci. Nicholas Sparks, Pamiętnik

Były dwa małżeństwa z ponad 40 – letnim stażem małżeńskim.

W dwóch różnych filmach, ale o tym potem.

Kiedy jeden mąż zauważył, że jego żona włożyła do  lodówki patelnię, to się mocno zasmucił, bo czuł, że z jego żoną dzieje się coś niedobrego.

Drugi mąż zauważył, że jego bardzo inteligentna żona – pisarka, która napisała w swoim życiu pond 20 książek , iż w pewnym momencie pisanie przynosiło jej ogromną trudność.

W obu filmach mężowie sobie myśleli, że to tylko takie chwilowe przemęczenie, ale  z biegiem obserwacji natychmiast spowodowali wizytę u lekarza i w obu przypadkach diagnoza była jednoznaczna, że to  Alzheimer po zrobieniu specjalistycznych badań.

Lekarze nie dawali nadziei i stwierdzili, że choroba będzie się tylko pogłębiać, po odczytaniu tomografii mózgu  obu kobiet.

Tak więc urozmaiciłam sobie weekend oglądając dwa filmy – arcydzieła.

Pierwszy film nosi tytuł „Dalego od niej” z cudowną rolą Julie Christie.

Film miał premierę w 2006 roku i otrzymał nagrodę Złoty Glob, 9 innych nagród i 10 nominacji.

Drugi film o tej samej tematyce to „Irys” z przecudownymi aktorkami Judi Dench i Kate Winslet.

Jest to film biograficzny opowiadający historię pisarki  Iris Murdoch, która była wielką myślicielką i autorką wielu, uznanych książek.

Film dostał nagrodę Oscar, 7 innych nagród i 19 nominacji, a więc nie piszę o filmach byle jakich, a o filmach wartych uwagi, choć niesłychanie smutnych.

Obaj mężowie w końcu musieli podjąć decyzję, aby po prostu oddać swoje żony do specjalistycznych ośrodków, choć serce im krwawiło, ale po prostu przestali sobie radzić z chorymi żonami!

Przychodzi taki czas w tej chorobie, że trzeba podjąć decyzję ostateczną na końcówce życia.

Wielu z nas może zachorować na chorobę, która degraduje mózg i nagle izoluje chorego od życia, bliskich,  tak jakby to życie uleciało i nawet współczesna medycyna jest bezradna.

Przeczytałam, że częściej chorują kobiety w wieku powyżej 65 lat i chorobę można spowolnić tylko, ale każdy chory wcześniej, czy później przestanie sobie kompletnie radzić we wszystkim.

W mózgu powstają dziury i żaden lek nie jest w stanie tego zatrzymać.

Bliscy muszą być wyrozumiali i przede wszystkim powinni nauczyć się rozumieć tą, jakże podstępną chorobę.

Mam w rodzinie taką chorą i naprawdę dziwne rzeczy robi i mówi, ale póki co, staramy się zrozumieć jej działania, pomówienia o niecne czyny i jej złość kierowaną do nas wszystkich.

Jeśli nie wiemy dlaczego ktoś zaczyna się zachowywać dziwnie, to weźmy pod uwagę tę jakże podstępną chorobę:

Objawy choroby Alzheimera

• afazja – zaburzenia mowy, trudności w doborze słów i nazywaniu przedmiotów,
• apraksja – niezdolność wykonywania wyuczonych ruchów, np. posługiwania się
• sztućcami, pisania, czytania,
• agnozja – zaburzenia słyszenia i widzenia,
• zaburzenia czynności wykonawczych – ubierania się, gotowania, jedzenia.

Moje kino – „Zorza polarna”

Obejrzałam węgierski film zrealizowany w 2017 roku, a więc „świeżynka”  jakby.

Obok leżały chusteczki i dobrze, bo po seansie oczy spuchły mi od płaczu, a nogi zrobiły się miękkie jak wata.

Ten film wryje się w moją głowę na zawsze – do końca moich dni.

Reżyserką jest specjalistka kina węgierskiego na tematy kobiet Márta Mészáros.

Film nosi tytuł „Zorza polarna” i tematyka tego kina wbija w fotel, czy krzesło w kinie.

Im dalej oglądałam, to sobie powtarzałam, że kurna – to nie mogło się wydarzyć!

W filmie pokazano Węgry w latach 50 – tych, kiedy to jeszcze w kraju była Armia Czerwona, a żołnierze gwałcili, torturowali i zabijali ludzi.

Jest to bardzo skomplikowana historia starszej kobiety o imieniu Maria, która kiedy zapada  w śpiączkę, to  zjawia się jej córka robiąca wspaniałą karierę.

Córka zaczyna w domu Marii przeglądać dawne pamiątki i znajduje coś, co skłania ją do poszukiwania prawdy o rodzinie i o niej samej.

Nie będę zdradzała oczywiście całej fabuły, bo to bez sensu, a zwyczajnie polecam ten film z całego serca.

Kiedy obrobię się w domu, to staram się codziennie obejrzeć wybrany przez siebie film i raz wybór jest lepszy, a raz gorszy, ale dziś to sobie kulturalnie dogodziłam.

Tak ogólnie, to mam dzisiaj potężną chandrę i jestem zmęczona tym koronawizrusem.

Nie widać ludzi na ulicach – miasta wymarły, a rządzący szykują nam igrzyska wyborcze.

Takiego durnego rządu, to Polska nie pamięta i te lejące się kłamstwa, że pandemia ustępuje i znika część obostrzeń, bo przecież liczą na to, że Polacy będą głosowali mimo wielkiego ryzyka.

Mordercy, a przecież na świecie i w Polsce wciąż umierają ludzie!

Rolling Stones od 8 lat nagrali pierwszą piosenkę  i już jest na YT pt. „Living in a Ghost Town”

Śpiewają w przetłumaczeniu:

 „Życie było tak piękne, potem zakazano nam wychodzić”.

„”Jestem duchem, zamieszkuję miasto duchów”.

Wszyscy przeżywamy, to, co nas tak bardzo dotknęło!

Koronawirus nas zdalnie połączył!

Tęsknię do Polski w ruinie!

Smutny nastał czas, kiedy zostałam poczęstowana ciastem wirtualnym.

Moja Córka mieszkająca w Szczecinie robi wszystko, aby w tym smutnym czasie, zająć czymkolwiek dzieci i dlatego organizuje im prace w kuchni!

Nie wiadomo jak długo ten stan potrwa, ale idzie zwariować szczególnie rodzicom małych dzieci, które też są uwięzione w domach.

Dorośli jakoś to znoszą, bo są dorośli, ale i oni już zaczynają świrować i też myślą, do kiedy ten stan potrwa, choć od jutra będzie można wyjść już do parku, albo do lasu.

Zluźnili obostrzenia, bo przecież szykują w maju wybory, a Marek Migalski na FB napisał dwie godziny temu tak:

„Dziś rekord zachorowań i zgonów. Dlatego jutro…rząd pozwoli nam na większą mobilność. Czyli im bardziej groźny jest wirus, tym więcej luzu będzie dawać nam władza? W tym szaleństwie musi być jakaś metoda, ale gdzie?!”

Odpowiedź jest bardzo prosta, bo luzując myślą, że zdejmą z Polaków poczucie zagrożenia i wpędzają nas w durną grę z wyborami korespondencyjnymi.

Polko i Polaku zapamiętaj sobie, że Kaczyńskiemu nie zależy na Twoim i moim życiu, gdyż tu chodzi o to, by nas zabić tymi wyborami przez dotyk być może zarażonych pakietów wyciągniętych z naszych skrzynek.

To są mordercy, którzy nie cofną się przed niczym i dla nich jeden, czy następny zgon w męczarniach nie ma znaczenia – liczy się władza!

Jeśli dojdzie do wyborów, to zostaną one na 100% sfałszowane na korzyć PiS i wówczas tak dadzą nam popalić, że trzeba się liczyć z tym, że staniemy się Koreą Północną i być może zamkną nam Internet, a ceny i podatki poszybują tak, że Polacy będą umierać z głodu.

Być może wojsko i policja wyjdzie na ulicę i będziemy aresztowani za wszystko, co się władzy nie spodoba.

Pamiętacie Adasia Hofmana, tego kiedyś z PIS – pulpecika?

Otóż schudł po wydaleniu go z PIS i zmieniła mu się optyka i udzielił wywiadu i rzekł tak:

„Jego zdaniem, jak z końcem roku w Polsce będzie 2 mln osób bezrobotnych, a PKB spadnie o 15 proc. to ludzie ten rząd „zmiotą”. O to się dziś toczy gra, a nie o to czy wybory będą korespondencyjne czy nie. To naprawdę nikogo nie zajmuje. Ludzie myślą czy będą mieli za co żyć – dodał.”

Hofman nie ma racji, bo ludzie nie mają szans zmieść tego rządu, gdyż jak na razie są uwięzieni i nie wiadomo jak długo to potrwa, a więc na ulicę nie wyjdą, bo mamy pandemię, która może trwać jeszcze rok, a może dłużej.

Nasze państwo już nie działa, a mordercy w zaciszu knują jak nas wszystkich uśmiercić, bo nie wiadomo kto do pakietów wyborczych napluje!

Małgośka Wassermann  już grozi Polakom, że  jej rząd weźmie się za Internet, a więc czas chyba nasze blogi zgrywać na dyski zewnętrzne.

Ja dziś by nie myśleć, bo po obudzeniu się o poranku jak szarabajka przypominam sobie, że budzę się ponownie w pandemii i jest mi z tym źle.

Obejrzałam dwa filmy z udziałem świetnej aktorki Annette Bening i tu polecam film kostiumowy z jej udziałem pt. „Valmont”

Jest to zabawny film o intrygach, kłamstwie, nagrodzie i karze!

Tak się ratuję, bo z filmem zawsze jest mi po drodze – z dobrym filmem.

Niżej wklejam zdjęcia z mojego, opuszczonego miasteczka i tylko kwiaty kwitną!

Ja osobiście w tym,  trudnym czasie boję się o dwie osoby, a więc o Męża i Starszą Córkę, którzy mają podobne charaktery, ponieważ w genach mają pracoholizm i ciężko znoszą kwarantannę.

Kwarantanna! Moje kino!

Nic nie dane jest nam na zawsze i jakże często małżeństwo także nie!

Kiedy przestaje działać przysięga, że nie opuszczę cię aż do śmierci, dwoje ludzi zaczyna przeżywać swój dramat.

Mamy teraz dużo czasu dla siebie, a więc każdy ratuje się podczas kwarantanny czym tylko może, aby trochę odlecieć i przestać o tym myśleć.

Znalazłam na VOD dla siebie film, za który musiałam zapłacić, ale kadr z tego filmu mówił mi, że powinnam go obejrzeć, bo to będzie kino dla mnie i nie pomyliłam się.

Film nosi tytuł „Co przyniesie nam jutro” z rewelacyjną, aktorsko rolą Annette Bening.

Jest to opowieść o pewnym małżeństwie, które ze sobą jest 29 lat.

Kiedy z domu odchodzi syn na swoje, to między małżonkami zaczynają się zgrzyty.

Ona znawczyni poezji światowej – pisząca antologię, a on profesor historii i uzupełniający w Internecie Wikipedię!

Ona żywiołowa, gadatliwa, kiedy on zaczyna się zamykać w sobie i z tego powodu powstają zgrzyty i kłótnie.

Ona go napada, by się zmienił i stał się bardziej uczuciowy, a on od wielu lat zdał sobie sprawę z tego, że na samym początku ich znajomości wsiadł do niewłaściwego pociągu i już nie jest w stanie z tym cokolwiek zrobić, choć na początku bardzo ją kochał.

Jest to kino wielkich emocji, intensywna, a jednocześnie niezwykle intymna opowieść, w której znajdziemy bezsilność i zagubienie, które tak często towarzyszą miłosnym kryzysom, ale także chwile śmiechu, wzruszenia i radości, które tak nieoczekiwanie odkrywamy w momentach życiowych przełomów.

Szczery, intymny, poruszający i pełen emocji portret kobiety, która próbuje ułożyć swoje życie na nowo, po tym, jak rozsypało się na tysiące kawałków, gdy jej mąż odszedł do innej kobiety.

I więcej nie napiszę, bo ten film po prostu trzeba obejrzeć, bo daje dużo do myślenia, gdyż tak bywa czasami, że każdy dzień może nieść wielkie zmiany w życiu każdego z nas.

Jak Wy sobie radzicie w tym trudnym czasie moi drodzy?

Jest to trudny czas dla mojego Męża, bo w tak cudną pogodę z pewnością by pływał po naszym jeziorze, a tak oboje kisimy się na skromnym, gabarytowo balkonie.

Ja czytam i oglądam film,  a Mąż się opala, bo słońce bardzo szybko go chwyta i tak sobie radzimy!

Koronawirus i codzienność!

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś – a więc musisz minąć.
Miniesz – a więc to jest piękne.

Wisława Szymborska

Budzimy się każdego poranka i dzień zaczyna się jak pusta karta.

Zaczynamy tę kartkę zapisywać z chwilą poczłapania do kuchni, aby zrobić sobie poranną kawę i z chwilą rozbudzania się przy niej!

Nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co ten dany  dzień nam przyniesie!

Mnie spotkała dzisiaj właśnie okropna przykrość, której się nie spodziewałam i dochodzę do siebie, ale postanowiłam jak Scarlett z filmu „Przeminęło z wiatrem”, że pomyślę o tym jutro!

Szczegółów nie będę pisała, bo tu chodzi o dyskrecję!

Budzę się rano i nie chcę koranawirusa na świecie, a kiedy włącza się wiadomości, to  słowo groźne  słyszy się tysiące razy odmieniane przez wszystkie przypadki!

Dziś wzięłam uspokajacz, bo nie daję rady psychicznie i wyłączam media uciekając w inne rewiry, a są nimi filmy!

Obejrzałam więc film pt. „Nad morzem”, który wyreżyserowała Angelina Jolie-Pitt, a przy jej boku zagrał jej mąż – Brad Pitt.

Flm wszedł na ekrany w 2015 roku i był produkcją bardzo drogą.

Film nie odniósł znaczącego sukcesu, tylko czemu mnie ten film siedzi w głowie i uważam go za bardzo wartościowe kino, które mnie całkowicie pochłonęło i wciąż o nim myślę.

Produkcja tego filmu była bardzo kosztowana, a film się nie zwrócił i zastanawia mnie dlaczego krytyka nie potrafiła docenić tej historii, która była w filmie przedstawiona.

Pisali, że za długi i bardzo nudy, a ukazane w filmie problemy małżeństwa – wydumane.

Nie sądzę tak i dziwię się światowym krytykom braku wrażliwości i gustu, bo niby dokąd ma zmierzać  współczesne kino, by krytyków zadowolić?

Myślałam, że Brad Pitt, który towarzyszył żonie na planie, to wytwór wymyślony, bo jest pięknym mężczyzną, a Angelina najpiękniejszą kobietą i w dodatku od wielu lat prywatnie są małżeństwem.

Myliłam się, bo oni nie tylko są piękni, ale są także wspaniałymi aktorami, którzy w tym filmie pragnęli odsłonić nieco swoją prywatność.

Można nie wierzyć, ale piękni i bogaci też mają swoje ludzkie problemy i zmagają się z życiem jak my wszyscy.

Film jest o miłości przede wszystkim, która zaburzona jest przez depresję młodej kobiety z powodu dwóch poronień!

Film jest o czekaniu na powrót miłości, która zagłuszona bólem duszy kobiety, sprawia, że on także bardzo cierpi.

Film jest też o tęsknocie za tym, co było na początku związku i on wierny jak pies nie rezygnuje i walczy o nią, oraz cierpi z nią.

Lubię takie filmy, gdy kamera bada bezlitośnie każdy grymas na twarzach aktorów. Kiedy jest dbałość o szczegóły.

Kiedy w filmie są niesamowite pejzaże i można wędrować po cudownych miejscach. Nie przeszkadza mi film przydługi, bo mam czas pomyśleć, co wydarzy się dalej, albo  co wydarzyć się może.

Jednak film nie jest dla wszystkich, którzy oczekują od filmu oczywistości, a na tym filmie trzeba myśleć!

Polecam cierpliwym jeno, a ja dopiszę, że jest to cudowna historia o miłości dwojga ludzi, którym wydawało się, że wszystko między nimi jest skończone, a jedno wydarzenie sprawia, że odnajdują się na nowo.

W filmie te dwie postaci zwyciężyły, ale życie napisało inny scenariusz i ci dwoje się w realu rozstali!

Moje kino i polityka!

W poniżej notce pisałam o miłości starszego mężczyzny do dużo młodszej kobiety, a dziś chciałabym zaproponować bardzo dobre szwedzkie  kino w sytuacji odwrotnej.

Ona 50 letnia kobieta  – prawniczka, zajmująca się molestowanymi dziećmi, a jej mąż, to ceniony lekarz.

Mają dwie córeczki bliźniaczki w wieku 10 lat i żyje im się naprawdę na bardzo wysokim poziomie blisko Sztokholmu.

Mąż kobiety ma syna z pierwszego małżeństwa, który jest 17 letnim chłopcem i na jakiś czas on zamieszkuje z ojcem, macochą i bliźniaczkami.

W głowie kobiety rodzi się perwersyjna myśl i w końcu uwodzi tego chłopca, a więc rodzi się płomienny romans.

Każdy kto ten film obejrzy to potępi kobietę starszą, która zadała się z nieletnim!

Rozumiecie, bo walczy z molestowaniem i łamie zasady związane ze swoją pracą!

W filmie jest sporo, bardzo odważnych scen, ale sam film jest bardzo wartościowy, gdyż porusza każdym kadrem i gorąco polecam to kino, bo daje wiele do myślenia, a tytuł filmu to „Królowa kier” i można go obejrzeć na VOD.

Nie zdradzę zakończenia, ale zaręczam, że po seansie następuje analiza tego, co się właściwie stało!

A teraz drugi temat:

Kiedy miałam już wolne od pracy zawodowej, to zastanawiałam się jak zagospodarować sobie wolny czas.

Było ciężko odnaleźć się już tylko w domu i szukałam dla siebie czegoś, co mnie pociągnie i da radość.

Nie chciałam już uprawiać działki, przetwarzać, wekować, bo to miałam za sobą, a także nie chciałam robić na drutach, szydełku, bo mnie ciągnęło do okna na świat, jakim jest komputer i tak wpadłam jak śliwka w kompot.

Dzięki Internetowi codziennie poznaję coś nowego i się dowiaduję i to sprawia mi przyjemność, a także od 7 lat piszę bloga!

Mieszkam w małym miasteczku i tutaj nie ma żadnych protestów przeciwko obecnej władzy i zmian w sądownictwie, ale w większych miastach biorą udział w protestach „Polskie Babcie”, które nie noszą moherowych beretów, a raczej robione własnoręcznie transparenty.

Nie chodzą do kościoła i nie wrzucają na tacę, a z zaoszczędzonych pieniędzy produkują właśnie transparenty i idą w miasto protestować i mnie się to podoba, bo walczą choćby dla swoich wnuków o lepsze jutro i czytamy:

„Polskie Babcie: „Młodzi ludzie są zszokowani, że w Polsce są też babcie niemoherowe” #ZWYKLINIEZWYKLI

Są powyżej sześćdziesiątki, a ich koleżanki nawet powyżej osiemdziesiątki, ale mówią o sobie per „dziewczyny”. Co czwartek pikietują w centrum Warszawy, walcząc o miłość, tolerancję, bezpieczne państwo i dobry klimat dla wnuków. W tym roku chciałyby zaprosić narodowców na ciasto i porozmawiać. Polskie Babcie to polski fenomen.

Iwonna Kowalska i Izabella Koniarska żartują ze swoich imion z podwójnym „N”. Sugerują, że w tym układzie Krystyna Piotrowska powinna być „Krystynną”. Częstują ciastem, tzw. zimnym drożdżowym – ciasto wyrasta w zimnej wodzie. Jak to możliwe? Nie wiem, ale te babcia już tak mają, że zaskakują.

Iwonna, Krystyna i Izabella to trzy przedstawicielki tzw. Polskich Babć, oddolnie założonego ruchu społecznego, który wychodzi na ulice, by protestować przeciwko bieżącej polityce i edukować ludzi.

Same jesteśmy emerytkami, ale wiemy, że „trzynastki” dla emerytów to są dzisiaj zaciągane długi, które przyszłe pokolenie będzie musiało spłacić. Tak samo 500+. Pewnie taka pomoc jest potrzebna, ale pieniądze nie biorą się z banku czy okienka socjalnego. Są wyłącznie z pracy i ludzie muszą mieć tego świadomość
– przekonuje Krystyna.

Izabellę najbardziej martwi dzielenie obywateli na lepszy i gorszy sort, wszechobecna nietolerancja, tworzenie stref nienawiści. – Naprawdę, co to ludziom przeszkadza, jaki się kto urodził? Dajmy już spokój LGBT.

Dla Iwonny najważniejsza jest niezawisłość sądów i wolność słowa. – Chcę się czuć bezpiecznie jako obywatelka. I nie wyobrażam sobie, że ktoś miałby mi zakazać coś pisać, mówić. Ja już to przeżyłam w PRL-u.

Krystyna: – Moje małe wnuki doskonale wiedzą, co to jest konstytucja. Przy wigilijnym stole nie kłócimy się o politykę.

Pierwszy raz na ulicę wyszły w marcu, stanęły cicho pod więzieniem na Rakowieckiej. Od sierpnia pikietują regularnie co czwartek o 16:30 przy Rondzie de Gaulle’a. Pogoda nie ma znaczenia, są zawsze. Rozdają ulotki, zachęcają do rozmowy. Z bannerami jeżdżą też metrem, spacerują po Nowym Świecie. Chodzą też na marsze klimatyczne organizowane przez młodzież. – Wszędzie tam, gdzie jesteśmy potrzebne – zapewnia Krystyna.

W warszawskim mieszkaniu babcia Iza z babcią Krysią kleją banery, babcia Iwonka nagrywa składanki z muzyką. Mówią, że różni je praktycznie wszystko, ale łączy wspólny cel. Głowy mają pełne pomysłów.

Tak mi chodzi po głowie, żeby w tym roku zaprosić narodowców na ciasto, porozmawiać. Każdy narodowiec miał babcię, może dzięki temu się dogadamy?
– zastanawia się Izabella.

• Ludzie lubią różne opcje polityczne i tak już jest. Każdej władzy trzeba patrzeć na ręce. Niestety dziś zapadają takie decyzje, że każdy jakoś cierpi – czy to przez smog, czy niewydolną służbę zdrowia. My to widzimy. A nasze dzieci myślą o kredytach, samochodach, bardzo konsumpcyjnym życiu. Możemy się na to złościć albo pomyśleć o wnukach i działać – przekonuje Iwonna. I dodaje:

W życiu najważniejsze jest to, żeby być przyzwoitym. Chcę mieć możliwość spojrzeć sobie w twarz i powiedzieć: ty protestowałaś. I trudno, jeżeli nawet się nie udało, to nie masz sobie nic do zarzucenia.
Nie czują się fenomenem. Nie widzą w swoich działaniach nic nadzwyczajnego, choć niektóre z nich bały się i wstydziły wyjść na ulicę. Krystyna: – Młodzi ludzie podchodzą do nas i są zszokowani, że w Polsce są też babcie „niemoherowe”. Dziękują nam za to, że pikietujemy. Czyli babcie są wnukom naprawdę potrzebne.

Izabella: – Ludzie żyją tylko dniem dzisiejszym. Tak nie można. I wie pani, co jeszcze powiem? Wszystkie babcie powinny być takie, jak my. O, po prostu.

Polskie Babcie można spotkać w każdy czwartek od 16:30 przy Rondzie de Gaulle’a”.

Więcej: http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,168449,25496696,polskie-babcie-mlodzi-ludzie-sa-zszokowani-ze-w-polsce-sa.html