Białe małżeństwo!

Bożena i Krystyna od 5 lat pracowały w jednym dziale, dużej korporacji w księgowości.

Nigdy nie były jakoś ze sobą blisko i w zasadzie niewiele się sobie zwierzały – ot były tylko koleżankami.

Nigdy nie spotykały się po pracy na damskich pogaduchach w kawiarni, czy retauracji.

Każda z nich po pracy biegła do domu, bo obie będąc mężatkami z małymi dziećmi spełniały się jako żony i matki, bo rodzina była dla nich bardzo ważna.

Pewnego dnia szef ogłosił, że w związku z podpisaniem intratnego kontraktu z bogatą firmą – organizuje wyjazd integracyjny i nie ma mowy, aby ktoś z tego się wymigał.

Wyjazd do ekskluzywnego hotelu z basenem i SPA miał trwać 3 dni i dwie noce.

Na początku była wytrawna kolacja z dobrym winem, a potem tańce przy mocniejszym alkoholu, a wszystko po to, aby załoga się bliżej poznała.

Zabawa była naprawdę wesoła, bo po wypitym alkoholu było, że panowie proszą panie, a także, że panie proszą panów do tańca.

Zabawa skończyła się około północy i wszyscy zaczęli rozchodzić się do swoich pokoi.

Bożena i Krystyna miały pokój tylko we dwie i zamówiły jeszcze po dwa drinki, bo buzie się im rozwiązały.

Bożena ośmielona alkoholem zadała Krystynie pytanie, czy byłaby ona zdolna do zdrady męża w takich frywolnych okolicznościach.

Krystyna się trochę zamyśliła i zdumiała pytaniem, ale po krótkiej chwili odparła, że ona z mężem po prostu nie uprawiają seksu.

W tym momencie Bożena zaniemówiła, no bo jak to – nie uprawiają seksu.

• Ale macie przecież dziecko, a więc skąd się ono wzięło.
• A wiesz Bożeno, bo kiedyś się upiliśmy i poszliśmy na całość, a ja po prostu zaszłam w ciążę.
• Obiecaliśmy sobie, że nigdy więcej tego nie zrobimy, gdyż oboje się seksu brzydzimy i uważamy to – za niehigieniczne.

Ale przecież musicie jakoś się zaspokajać spytała Bożena.

• Nie moja droga, boja nie lubię być dotykana, a mój mąż to rozumie, bo i on taki jest.
• Wystarczą nam nasze wspólne pasje, prowadzenie domu, wychowywanie dziecka, obowiązki i jesteśmy w tym szczęśliwi.
• Wiemy, że spędzimy ze sobą całe życie, bo bardzo się kochamy, a ja wiem, że mój mąż nigdy mnie nie zdradzi.

Bożena zamilkła, bo trudno było jej pojąć taki model relacji między kobietą i mężczyzną, ale zadała pytanie – gdzie się poznali.

Krystyna chętnie odpowiedziała, że w grupie zamkniętej „Białe małżeństwo” na Facebooku i najpierw długo ze sobą pisali i od razu sobie wyjaśnili, że nie lubią seksu, a za rok wzięli ślub.

Zdradziła, że śpią osobno, a poranny buziak im zupełnie wystarcza i ona i on czują się szczęśliwi w takim układzie.

Mają zamiar być ze sobą na zawsze i ona nie boi się, że mąż ją zdradzi, bo wie, że i on brzydzi się seksem.

Po tej integracji obie kobiety się zaprzyjaźniły, bo Bożena zrozumiała, że Krystyna jej zaufała, a nikt w firmie się nie dowie jak ona żyje.

Spotykają się od czasu do czasu na kawie i lampce i Krystyna zdradza, że jej wieczory z mężem często wyglądają tak, że wymieniają opinie o wspólnie obejrzanym filmie, albo o przeczytanej książce i są w tym całkowicie spełnieni!

Smutek!

Zawsze kiedy czytam, że rozpada się po latach małżeństwo, związek jest mi przykro.

Właśnie rozpada się 17 letnie małżeństwo Katarzyny Cichopek z Marcinem Hakielem.

Nie obserwowałam ich Instagrama, bo właściwie nigdy mnie oni nie obchodzili.

Wiem tylko, że poznali się w trakcie programu rozrywkowego „Taniec z Gwiazdami” – zakochali się i pobrali.

Mają dwoje dzieci i ona jest aktorką w serialu, a on podobno ma szkołę tańca.

Na zdjęciach zawsze uśmiechnięci, razem, szczęśliwi, aż nagle wydają oświadczenie, że postanowili się rozstać, po tylu latach – po 17, a to jest naprawdę kawał czasu.

Jaki powód tego rozstania jest, to wiedzą chyba tylko ich najbliżsi znajomi i rodzina, a powodów może być wiele – może kiedyś i my się dowiemy, ale dla mnie, to nie jest istotne.

Istotne jest to, że ludzie teraz jakby szybciej skłaniają się do rozwodów i nie próbują ratować swoich związków – nawet jeśli trzeba będzie w sądach bić się o podział majątku!

Piszę o tym dlatego ponieważ Marcin Hakiel wstawił swoje ostatnie zdjęcie, które mnie zszokowało!

Na powyższym zdjęciu nie jest podobny wcale do dawnego wizerunku.

Widzę mężczyznę z wielkim bólem w oczach – z zupełnie innym spojrzeniem i spostrzegam w tych oczach rozpacz i ból.

Zdaje się, że jest w wielkiej traumie i próbuje wyżyć się w sieci, co nie jest dobrym posunięciem, bo wystawia się na przeróżne oceny.

Jestem zdania, że jeśli coś wali się z związku, to należy go zakończyć, ale mimo to rozpacz może trwać latami i tak po ludzku trochę się o faceta boję!

Nie wiadomo, co się wydarzyło, ale musiało się wydarzyć coś bardzo poważnego.

Ogarnął mnie smutek, ale nie tylko z tego powodu!

Dziś miała swoją konwencję Platforma Obywatelska i uważam ją za bardzo dobrą i przemyślaną.

Wystąpił na konwencji Donald Tusk z bardzo dobrą przemową i uważam go za dobrego polityka – tak jakby innym, dojrzalszym od tego, który był polskim Premerem.

Weszłam na TVPInfo, a tam od rana do wieczora napieprzają na Tuska i powtarzają jak modlitwę swoją nagonkę na tego człowieka.

Wyprali narodowi mózg i oto na FB czytam komentarze pisane wszak przez moich Rodaków – straszne, po prostu straszne, że w obliczu wojny jesteśmy wciąż niereformowalni i czytamy:

• Ty walczysz o interesy swojego niemieckiego Pana a praworządność dla ciebie nie istnieje  kundelek angeli 

• Co się dziwić…żółwiki z Putinem itd…chory człowiek…
• Widać że nadal niczego nie zrozumiał … szuja będzie szują a Judasz Judaszem, Kanalia kanaliom dla swoich mocodawców zrobi wszystko…..a może POd tyłkiem się Pali bo coś się wyda… i razem z Nowakiem zasiedlą wspólną celę…..oby jak najszybciej…

• Kreatura Dostał kolejne zadanie od swoich zwierzchników z Niemiec
• Wy juz pokazaliście z Komorowskim jak się pomaga podczas powodzi jak to było woda ma to do siebie że spłynie. Dziś byście pewnie uchodźcom powiedzieli ze wojna ma to do siebie że się kiedyś skończy.

I tak dalej i tak dalej. 🤑 Nowy Ład za mało dał po tyłku widocznie – ślepcy!

W tym kraju już nigdy nie będzie zgody!

To nie klimat wykończy ludzkość.

To ludzkość wykończy sama siebie.

Chwała Ukrainie!

46 lat minęło!

Nowy Rok się zaczął, a więc od nowa obchodzimy wszyscy swoje uroczystości i świętowania.

Dzisiaj, tj. 24 stycznia przypada nasza Rocznica Ślubu – to już 46 lat razem.

24 stycznia 1976 roku, to była piękna, słoneczna zima – taka, którą chyba wszyscy lubią!

Był mróz, a ja biegłam od fryzjera podziwiając oszronione, pięknie drzewa.

Z tej okazji dostałam od M skromne kwiatki i od Córki taki oto wiersz:

 

 

Już wiele lat idziecie razem,

Obrączki złote podrapał czas,

Tyle spotkało Was różnych zdarzeń,

Lecz przecież miłość trwa dalej w was.

Czasami burze, czasami deszcze,

To znowu tęcza kolorem lśni,

Wiele przed Wami tych chwil jest jeszcze,

Wiele przed Wami słonecznych dni.

Więc idźcie dalej tą wspólną drogą,

bo przecież

Wasze marzenia tak wiele mogą,

Nawet gdy czasem brakuje sił.

 

Wszystko się w tym wierszu zgadza, bo jak każde małżeństwo z długim stażem musiało przejść przez różne fazy jego trwania.

I u nas raz świeciło słońce, kwitły kwiaty, ale także były burze i gromy z jasnego nieba.

Myślę, że wszystko w życiu jest po coś i jeśli były burze i gromy, to dlatego by nauczyć się od nich uciekać, łagodzić i dążyć do tego, aby żyć w przyjaźni i zgodzie, bo lata lecą tak szybko, że na naprawę może być za późno!

Jesteśmy spełnionym małżeństwem, bo wychowaliśmy dwie wspaniałe Córki – mamy Wnuki i najbardziej mnie dziwi, że patrząc na moje Dzieci nie widzę tego, że są już po 40 – tce.

Dla mnie to są wciąż tamte – małe dziewczynki!

Był w naszym życiu taki epizod, że wniosłam sprawę do sądu o rozwód – niestety!

Pani Sędzina z sali rozpraw zaprosiła nas do swojego gabinetu i powiedziała, że nie udzieli nam rozwodu, bo jesteśmy dla siebie stworzeni i mamy się po prostu dogadać.

Tak było i dość często zastanawiam się jakby nasze życie wyglądało gdybyśmy się rozwiedli?

Teraz takie długoletnie związki są chyba niemodne i ludzie się rozstają dość wcześnie, ale ja nie będę moralizowała, bo ja wygrałam swoje życie przy boku faceta, który jest dla mnie w tej chwili wszystkim i wydaje się na odwrót – bo zmądrzeliśmy oboje i wiemy, że bez siebie nigdy nie mogliśmy żyć!

Od Córki na nową kuchnię dostaliśmy nowe garnki, a stare spakowałam i oddałam potrzebującym.

Czego sobie życzę i mojemu M – tylko zdrowia i tego abyśmy dalej się ze sobą nie nudzili!

Małżeńskie wyzwanie!

Właśnie się dowiedziałam, że ktoś z mojej rodziny ma COVID, chociaż się zaszczepił dwa razy Astrą Zeneka – kurde!

A tymczasem twierdzę, że:

Anżej to najgorsza głowa państwa na świecie. Dziś znowu mrugnął do antyszczepionkowców, że muszą rozważyć wszystkie za i przeciw czy się szczepić! To kanalia!

Rozum mi podpowiada jednak, że jeśli nie będziemy się szczepić, to pandemia nigdy się nie skończy!

Już nie wiem, co o tym wszystkim myśleć, bo myślałam naiwnie, że te szczepionki nas chronią!!

Dojrzeliśmy z Mężem, że czas odnowić naszą kuchnię, bo swoje lata już ma, a rozmawialiśmy o tym często.

Kuchnia jest mała i wiem, że remont nie będzie łatwy, ale kiedyś w końcu trzeba się za to zabrać, a zbliżająca się zima jest dobrą porą!

Chciałabym, aby wyglądała mniej więcej jak ta na zdjęciu, ale to nie będzie łatwe.

Nie mamy czasu, aby zamówić kogoś, by zrobił kuchnię na wymiar, a po prostu kupimy gotowy zestaw i będziemy kombinować po pomierzeniu mebli i rozrysowaniu gdzie, co ma być!

Mąż chodzi z metrówką i wszystko mierzy, a więc ma w głowie koncepcję, a logistykiem jest bardzo dobrym.

Nawet był u młodego sąsiada i podpatrzył pewne rozwiązania i już mamy koncept jak to ma wyglądać.

Ja osobiście chciałam zatrzymać stare meble, bo można by je było odmalować, okleić i tak dalej, ale moja myśl nie została przyjęta.

Czeka więc nas – staruszków ciężka robota, bo wszystko trzeba będzie usunąć, poskładać w kartony, co niepotrzebne wywalić na śmietnik.

Byliśmy dzisiaj w sklepach meblowych i wybór jest bardzo duży, bo od wyboru do koloru w cenach powyżej 2 tysięcy.

Z naszych ustaleń w końcu będę miała zmywarkę – hurra.

Zawsze uważałam, że jest mi zbędna, ale doszłam do wniosku, że latka lecą i mnie.

Wszystko się więc zmieni włącznie z podłogą, zlewem, ścianami i to tam wie jeszcze i wiem, że wywalę dużo „przydasiów”, które przez lata nazbierałam, choć jestem minimalistką!

Czeka nas więc nowy rozdział w życiu i chyba ostatni, ale mam nadzieję, że do ŚBN się wyrobimy.

Żywić się będziemy przez ten czas „barowo” niestety, ale potem będzie tylko piękniej.

Damy radę z remontem jak zawsze – tylko we dwoje.

Na poniższym filmiku jaki dziś nakręciłam jest pierwszy śnieg w zachodnio – pomorskim.

Ale jeszcze coś politycznego, bo się dzieje wciąż źle w tym kraju, który stał się taki słaby w Unii Europejskiej i poeci tworzą!

CO Z TOBĄ POLSKO…

Nic nie mów, nie pytaj mnie o nic

Dziś sam już niewiele wiem

Gdzie Bóg i Honor? Gdzie moja Ojczyzna?

Bezkresne pole walki wygłodniałych hien…

Romantyzm umiera wśród żywych

Jad trupi, z ran starych – dziś sączy się znów

Żadna idea już serc nie porusza

Ulicą płynie potok… bezsensownych słów

W milczeniu, bezwolnie… Wciąż umieramy

Coraz mniej odwagi. I tak dzień za dniem

W oddali słychać: Bóg, Honor, Ojczyzna…

Bezduszni mistrzowie obrzydliwych ściem

I dziś już doprawdy nie dziwi mnie wcale

Że hydra – choć jedna – miała wiele głów

Dobra zmiana, ład nowy – jedno tylko kłamstwo

Jedna hydra, głów wiele… Jeden potok słów

MoC

Starość idzie i nie ma na to rady!

Zdjęcie zrobiłam dzisiaj i jest lekko poruszone, gdyż biegłam po aparat do drugiego pokoju i spieszyłam się, by je zrobić mając pomysł na wpis.

Kiedy jest ładna pogoda, a póki co mamy piękne dni, to sporo czasu przebywam na balkonie i tak sobie ten mój świat obserwuję.

Codziennie podczas ładnej pogody widzę, jak córka idzie na spacer ze swoją już wiekową mamą.

Mama chwyta córkę pod pachę i pomału z nią idzie podpierając się laseczką.

Ten widok mnie rozczula, ale i niepokoi, bo przecież ja, sama nie młodnieję, ale o tym potem.

Mamy w rodzinie seniorkę, a jest to Mama mojego Męża, która liczy sobie ponad 80 lat.

Zawsze taka żywotna, bo bardzo uwielbiała uprawianie działkę, a potem przerabiała swoje zbiory na zimę.

Zawsze uwielbiała szydełkować i robiła prześliczne rzeczy na drutach, bo nawet dla moich Córek, ale potem dla prawnuków, ale do czasu.

Teraz zrobiła się taka krucha, malutka, której trzeba już pomagać w codziennych czynnościach, ale zrobiła się także bardzo złośliwa i podejrzliwa.

Mąż opłaca opiekunkę, która się nią zajmuje, ale Teściowa jest dla niej strasznie surowa i potrafi nawet na nią krzyczeć.

Mąż wciąż pracuje i dzieli swój czas między pracą, a dochodzeniem do swojej Mamy i często Jej proponuje właśnie spacer, ale propozycje są odrzucane.

Wiemy, że ciężko już jej się chodzi, a fuka na propozycję spaceru na wózku, gdyż twierdzi, że nikt nie będzie jej oglądał Jej na tym wózku!

Sytuacja jest więc patowa, a ja się obawiam wizyty u Niej, gdyż potrafi posądzić niektóre osoby o kradzież czegoś tam, a potem jest opowiadanie na telefon, że ktoś Jej coś ukradł.

Ograniczam się więc do tego, że gotuję obiady i zawsze mam dla Niej coś ciepłego, bo wiem, że już zaprzestała dla siebie gotować!

Wracam więc do tego, że każdego z nas czeka starość i często sobie wyobrażam jaka ona będzie dla mnie i mojego Męża, bo jesteśmy równolatkami.

Póki co nie jest źle, bo jeszcze jest bardzo dobrze, ale lata lecą i każdy dzień nas do tej starości przybliża.

Jeszcze o tym nie rozmawiamy, ale zdarza się, że coś tam w rozmowach się pojawia.

Ja mam wyobraźnię i sobie wyobrażam, że będę leżała w wyrku jako roślina, albo jeśli Mąż nie da rady, to znajdę się w jakim domu starości!

Wyobrażam sobie, że może będą musiały nasze Dzieci chodzić koło mnie, a może i koło Męża i to mnie strasznie przygniata, bo tak bym nie chciała być ciężarem dla nikogo.

Pochodzę z rodziny samobójców, bo członkowie mojej rodziny nie zgadzali się na starość.

Ojciec mojej Mamy się powiesił, a Matka mojego Ojca utopiła wmawiając sobie, że ma raka, a nie miała.

Mój Ojciec też popełniła samobójstwo, bo także bał się starości, a jak będzie ze mną?

W moim małżeństwie podczas rozmowy o starości padło, że jeśli oboje będziemy schorowani, to wsiądziemy w samochód i się na drzewie z impetem rozwalimy!

Seks Seniora

Każdy z nas ma w życiu pierwszy seks i ostatni i to niekoniecznie, że zmarł współmałżonek!

Mój blog w dużej mierze z racji mojego wieku, poświęcam właśnie tematom o ludziach starszych zwanych Seniorami!

Temat seksu ludzi starszych owiany jest milczeniem i stanowi temat tabu, bo ludzie wstydzą się opowiadać o swoim życiu intymnym!

Jakże często nasze dorosłe dzieci, które odeszły z domu rodzinnego zastanawiają się, czy ich rodzice jeszcze to robią!

Jeśli robią, to dzieci się krzywią, że to jest niesmaczne i niestosowne i patrzą na rodziców ze zdziwieniem, a nawet z ironią, że jak to?

Zaprzestanie uprawiana seksu w dojrzałym wieku może mieć bardzo różne podłoże i to nie oznacza wcale, że ludzie przestają się kochać i żyją ze sobą tylko z przyzwyczajenia, bo wcale tak nie musi być!

Wydaje się, że pierwszym sygnałem, iż małżonkowie przestają uprawiać seks są zmiany naszego ciała i oboje się tego przed sobą wstydzą, bo stają się dla siebie mniej atrakcyjni!

Inną przyczyną może być obniżenie libido i dlatego uważają oboje, że skoro tak się dzieje, to nie ma nic na siłę!

Choroby wszelkie także sprawiają, iż ludzie przestają się kochać z powodu zdrowotnych ograniczeń!

Seniorzy wciąż dzielą ze sobą łoże małżeńskie, ale po to by się poprzytulać, pocałować, wzmocnić więź, ale już nie ma w nim dawnych szaleństw i to dla obojga wystarcza!

Bywa też tak, że oto żona utraciła piersi z powodu raka, a wówczas odsuwa się od małżonka, mimo, że on zapewnia, iż to mu nie przeszkadza, a jednak powstaje bariera.

Z czasem małżonkowie zaczynają sypiać osobno dla własnego komfortu, ale rano wstają, robią sobie wspólną kawę, jedzą śniadanie planując kolejny dzień i wciąż patrzą sobie w oczy z miłością!

Jakże często wspominają, że w czasach młodości nie wychodzili z łóżka i nie mogli się sobą nasycić, ale przyjmują fakt, że to już nie wróci i to jest zdrowe podejście do tematu!

Nie załamujmy jednak rąk nad seksem Seniora, bo w wielu sanatoriach aż kipi od seksu!

Zdarzają się tam zdrady, a także poznawanie nowych partnerów na dalsze życie w przypadku wdowieństwa!

Od czasu do czasu w mediach pojawiają się akcje promujące seks Seniora i dobrze, choć one nie docierają do wszystkich i dlatego na blogu promuję jedną z nich!

„Każdy z nas potrzebuje miłości i czułości… BEZ WZGLĘDU NA WIEK!

Brytyjska organizacja charytatywna RELATE wystartowała z kampanią poruszającą temat, który długo był omijany.„Let’s Talk The Joy of Later Life Sex”, czyli „POROZMAWIAJMY O RADOŚCI Z SEKSU W PODESZŁYM WIEKU”

Kampania poświęcona dojrzałej seksualności ma za cel przełamanie tabu i burzenie stereotypu o tym, że seks jest tylko dla młodych.

Do kampanii zaproszono znanego fotografa RANKINA, który uwiecznił dojrzałe pary na wyjątkowych zdjęciach.

Według przeprowadzonego sondażu, dwie trzecie osób powyżej 65. roku życia twierdzi, że seks i intymność w ich grupie wiekowej jest rzadko (43%) lub nigdy (24%) przedstawiane w mediach.

Większość z nich nie czuje się komfortowo, poruszając temat seksu i intymności.

Wskazywane powody: wstyd, nie mówiło się o tym, kiedy byliśmy młodsi, nie chcę sprawiać, żeby inni czuli się niekomfortowo, nie wiem kiedy o tym mówić, czy po prostu „brak mi pewności siebie”.

CZAS PRZEŁAMAĆ TO TABU! Ludzkie ciało jest wspaniałe, niezależnie od wieku.

A miłość, bliskość, intymność to tematy, które nie powinny wiązać się z poczuciem wstydu

Więcej o kampanii przeczytacie na stronie RELATE. Bardzo polecam! Link znajdziecie na instastory. M.#love#loveislove

Awaria sieci – awaria w związku!

Wstałam rano i jak zwykle włączyłam laptopa, ale zauważyłam, że nie mam Internetu!

Pomyślałam, że to tylko chwilowa awaria, ale na szczęście mam połączenie dodatkowe z Plusa i tak więc mogłam Internet przeglądać!

Doczytałam się, że awaria jest bardzo poważna, bo w całej Polsce!

Nawaliła Vectra i na Facebooku przeczytałam pomstowanie na sieć, gdyż nawet nie działała infolinia, a przecież dzieci wciąż mają zdalne nauczanie, a ludzie pracują w domach – czyli katastrofa!

W takich momentach człowiek sobie uzmysławia jak ważny jest Internet w naszych czasach i jak wiele od niego zależy!

Codziennie korzystamy z Internetu i w razie awarii jesteśmy bezradni, a często po prostu od sieci uzależnieni!

Ja tego nie odczułam, bo miałam łączność, ale wielu ludziom ta awaria pokrzyżowała plany i na Vectrę spadły gromy na Facebooku!

Kiedy świat zostanie odłączony od Internetu, to tak jakby słońce zgasło i nastąpi koniec ludzkości!

Awarię naprawiono około 18 i ludzie odetchnęli!

Dzięki temu, że mogłam surfować, to przeczytałam wspaniały artykuł o tym, że można życie spędzić pięknie z drugą osobą, kiedy teraz jest tak wiele rozwodów, nawet wówczas, kiedy żyje się razem jak pączki w maśle!

Ludzie mają wypasione domy z wielkim metrażem, samochody, ekstra wakacje, a mimo to często ich związki szybko się kończą, kiedy dawnymi czasy ludzie inaczej podchodzili do rodziny, małżeństwa, pracy i czytamy:

Władysława i Jan są razem 80 lat! Najstarsze małżeństwo w Europie zapytano o sekret związku.

Władysława miała ledwie 17 lat, gdy wzięła z Janem ślub po 9 miesiącach znajomości. Dziś są prawdopodobnie najstarszym małżeństwem w Europie, a ostatnio świętowali dębową rocznicę ślubu. Pani Władysława zdradza tajemnicę tak długiego związku.

Najstarsze małżeństwo w Polsce — dębowa rocznica ślubu

Współczesne małżeństwa coraz częściej i coraz szybciej się rozwodzą. Jednak wciąż można spotkać te zawarte kilkadziesiąt lat temu i podziwiać długi staż związku. Ostatnio dębową, czyli 80. rocznicę ślubu obchodzili Władysława i Jan Dadasowie.

Jak podaje portal podlasie24.pl prawdopodobnie to najstarsze małżeństwo w Polsce, ale także w całej Europie. Wzięli ślub w 1941 roku i są ze sobą do dziś.

Jaki jest sekret tak długiego małżeństwa?

— Trzeba było pracować, nie było czasu na spieranie się, bo przecież było pięcioro dzieci, które chodziły do szkoły. I na zarobek trzeba było chodzić, żeby było na wyszkolenie, a kiedyś się tylko z gospodarki żyło — czytamy wypowiedź pani Władysławy na podlasie24.pl

Poza tym małżeństwo uchodzi za pełne humoru, pogody ducha i pozytywnie nastawione do życia. Wychowali 5 dzieci, mają 11 wnucząt i 15 prawnucząt. Państwo Dadasowie mieszkają w Miastkowie Kościelnym – małej wsi w województwie mazowieckim.

Z okazji 80. rocznicy ślubu odwiedziły ich władze samorządowe i obdarowały w ten dzień upominkami. Z kolei lokalna biblioteka ogłosiła konkurs na najpiękniejsze życzenia dla najstarszego małżeństwa w Polsce. Czego wy byście życzyli pani Władysławie i panu Janowi?

https://mamadu.pl/150779,najstarsze-malzenstwo-w-polsce-dadasowie-obchodzili-debowa-rocznice-slubu

45 lat – na dobre i na złe!

To dzisiaj stuknęło nam 45 lat naszego wspólnego życia.

Mieliśmy ten dzień spędzić całkiem inaczej, ale niestety wredna pandemia pokrzyżowała nam wszelkie plany!

Mieliśmy zebrać się w restauracji z rodziną, ale wszystkie są zamknięte w naszej okolicy!

Trudno więc i spędziliśmy ten dzień we dwoje – w domu!

Zapaliłam świąteczną świeczkę, aby było uroczyście i zrobiliśmy sobie na pamiątkę selfi – po latach!

Spłynęły życzenia elektroniczne i telefonicznie i to by było na tyle, a nasze wspólne życie minęło jak jeden dzień! 😀

Jedno jest wiadome, że drugie 45 lat się już nie zdarzy!

 

Bez obciążenia!

Jan i Janina obchodzili 50 rocznicę swojego ślubu!

Ich dzieci przyjechały na tę rocznicę z zagranicy, gdzie wyjechały zaraz po studiach i tam założyły swoje rodziny!

Syn i Córka nie bali się zostawić w kraju swoich rodziców, bo zawsze wiedzieli, że ich rodzice zawsze się kochali i o siebie dbali.

Uroczystość była piękna, bo byli bliscy, znajomi, przyjaciele i oczywiście kwiaty, szampan, tort i dużo życzeń, oraz miłości!

Jan był zaledwie tylko jeden rok starszy od swojej żony i kiedy przeszli oboje na emeryturę, to szukali sobie zajęcia, by na tej emeryturze się nie nudzić.

Całe swoje życie przepracowali i ogromnie się starali, aby dzieci porządnie wychować i wykształcić, a dzieci były  bardzo zdolne i chętne do nauki!

Na emeryturze kupili piękną działkę i tam od wiosny do jesieni spędzali razem czas, co dawało im wiele radości.

Ona specjalizowała się w uprawianiu kwiatów, a on zajmował się warzywami, truskawkami, pomidorami uprawianymi w namiocie, a w wolnych chwilach przesiadywali na działce, korzystając ze spokoju i świeżego powietrza.

Zimą natomiast lubili czytać książki siedząc przed kominkiem w towarzystwie kota i psa i to była ich taka sielanka małżeńska.

Z dziećmi komunikowali się przez Internet, ale w każde święta spotykali się przy wspólnym stole z bliskimi, ale także oczywiście z wnukami!

Zawsze ze sobą współpracowali i on robił zakupy, a ona gotowała obiady i zajmowała się domem i wiedzieli, że nie mogą bez siebie żyć!

Jakoś 7 miesięcy po uroczystości Janina dostała wielkich boleści i Jan wezwał karetkę.

Po dogłębnych badaniach okazało się, że Janina ma raka wątroby i jest już za późno na operację, bo lekarze stwierdzili, że życie Janiny jest zagrożone, a choroba będzie szybko postępować.

Jan wziął żonę do domu i opiekował się nią jak najlepiej umiał, a więc podawał leki, gotował posiłki i nieba by żonie uchylił!

Pewnego wieczora wyjął wszystkie albumy i razem na kanapie przeglądali zdjęcia zrobione podczas ich życia i małżeństwa.

Zrobił to w dwa miesiące po diagnozie choroby żony, ale nie tylko!

Jan był na profilaktycznych badaniach i z nich wyszło, że ma raka trzustki  i to jest kwestia czasu, bo może zostało mu pół roku życia!

Powiedział o tym żonie, bo zawsze był z nią szczery!

Zbliżały się Święta Bożego Narodzenia i ponownie przyjechały dzieci i wnuki, które kompletnie nie znały sytuacji!

Dzieci tylko zauważy, że rodzice schudli, ale brano to na karb wieku i rzekomo nowej, uzdrawiającej diety, gdyż tak im powiedzieli rodzice.

Po świętach, bo w Nowy Rok Jan i Janina wsiedli do szybkiego, swojego samochodu!

Jan wybrał trasę, przy której rosną mocne drzewa blisko szosy!

Samochód nabrał potężnej prędkości i uderzył w drzewo.

Przyjechały służby i z  samochodu nie było, co zbierać!

Jan i Janina zostawili list w domu na stole do dzieci z wielkimi przeprosinami!

Napisali, że nie chcieli ich obarczać opieką i nie chcieli być rozdzieleni w domach opieki, czy w hospicjach!

Do listu została dołączona fotografia z ostatniej Wigilii, na której wszyscy się uśmiechali!

Poprosili, aby zająć się ich kotem i psem, a także dołączone były wszelkie sprawy spadkowe, które Jan zdążył załatwić!

Przeżyliśmy ze sobą tyle lat!

Jak ten czas leci szybko, że się nie obejrzałam, a z chwilę będziemy z Mężem obchodzili 45 lat pożycia małżeńskiego!

Pobraliśmy się 24 stycznia 1976 roku w piękny, mroźny, słoneczny dzień.

Pamiętam jak dziś jak wyglądały przygotowania do ślubu i sam ślub, choć byłam bardzo zdenerwowana i przejęta, jak to chyba każda panna młoda w takim momencie.

Sukienkę szyła krawcowa, bo już wówczas w sklepach prawie niczego nie było, a białe buty na koturnie kupowanie po znajomości!

W dzień ślubu biegłam do fryzjerki 3 kilometry, bo tylko jedna fryzjerka miała wolny termin, a makijaż robiłam sobie sama, gdyż nikt takich usług nie robił!

Bukiet kwiatów oczywiście z goździków, bo i w tej materii wyboru nie było!

Dość często z Mężem wspominamy ten dzień i mamy dla siebie piosenki, które tak jakby, opowiadają o naszym, wspólnym życiu!

Wychowaliśmy dwie, wspaniałe Córki, które ponad 10 lat temu odeszły z domu, a w międzyczasie robiliśmy domowe remonty i mieszkanie, co jakiś czas się zmieniało, co widać na zdjęciach! w albumach!

Dużo by pisać, ale nie chcę się powtarzać, bo na blogu znajduje się sporo wspomnień!

Wspomnę tylko, że raz była w sądzie sprawa rozwodowa, ale do tego nie doszło, a po tylu latach oboje wiemy, że nawet gdybyśmy ten rozwód dostali, to i tak po jakimś czasie byśmy do siebie wrócili, bo nie umiemy bez siebie żyć!

A oto nasz repertuar ha ha:

Krystyna Giżowska

Przeżyłam z Tobą tyle lat

Przeżyłam z tobą tyle lat
Choć w oczy wiał mi nieraz wiatr
Przy tobie się nauczyłam żyć
Przy tobie śniłam swoje sny

Przeżyłam z tobą tyle lat
Oddałam ci swój cały świat
I chociaż wiem jak smakują łzy
Dziś nie żal mi przeżytych dni

Dziś tamten dzień
Gdzieś rozpłynął się jak dym
Spójrz dzieci nam już wyrosły tak
I tylko my
Nie zmieniliśmy się nic
I ciągle nam siebie brak

Przeżyłam z Tobą tyle lat
Choć w oczy wiał mi nieraz wiatr
Przy tobie się nauczyłam żyć
Przy tobie śniłam swoje sny

Przeżyłam z tobą tyle lat
Oddałam ci swój cały świat
I chociaż wiem jak smakują łzy
Dziś nie żal mi przeżytych dni

Nadziei łud na pociechę dał nam los…

Żono moja

Masters

Gdy nad nami niebo płacze, mokną Twoje złote włosy
Piękny list spotkanie nasze, jak listonosz gdzieś unosi
Nad górami słońce świeci, srebrny księżyc za górami
Jedno z drugim się przegania, a my się kochamy

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je, żono moja…

Nie ma takich jak my dwoje, nasza miłość się nie chwali
Nawet niebo sie nie boi, nic nas przecież nie oddali
Nad górami słonce świeci, srebrny księżyc za górami
I jedno z drugim sie przegania, a my się kochamy

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je, żono moja…

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy Twoje
Do szaleństwa, do wieczora, je je

Żono moja, serce moje
Nie ma takich jak my dwoje

Źródło: Musixmatch