W ramach terapii od złych wiadomości o koronawirusie zaczęłam oglądać serial składający się z dwóch sezonów zrealizowny w latach 2018/20.
Serial nosi tytuł „Genialna przyjaciółka” i jest naprawdę genialny, bo wciąga jak nie wiem co – od odcinka pierwszego!
Powstał na podstawie powieści Eleny Ferrante i czekały na niego wszystkie kobiety – wielbicielki pisarki!
W komentarzach czytam, że serial jest bardzo wierny powieści, a więc to jest następny jego plus!
Akcja rozpoczyna się w Neapolu w 1950 roku, kiedy dwie małe dziewczynki o imionach Lila i Elena w pierwszej klasie szkoły podstawowej przypadają sobie bardzo do gustu.
Mają wspólne marzenia, bo obie pochodzą z bardzo biednych rodzin i snują, że kiedyś napiszą wielką powieść i staną się w końcu bogate!
Obie bardzo utalentowane, błyskotliwe i chętne do nauki idą swoją drogą życiową bardzo blisko siebie!
Po prostu chce się poznawać ich losy z każdym odcinkiem, a zdradzę tylko, że ich przyjaźń przetrwała 60 lat!
Poznajemy uliczki Neapolu, a także mentalność biednych, krzykliwych Włochów – majstersztyk!
Zdaję sobie sprawę, że nie wszystkich zaciekawię, bo z pewnością nie panów, choć może kto wie.
Skoro zrobiłam sobie dzień terapii, to przejrzałam na YT kompozycje mojego idola z lat młodości i miłości do Seweryna Krajewskiego!
Tak, tak – kochałam się w nim jako nastolatka, ale stwierdzam, że jego kompozycje się absolutnie nie starzeją!
Kiedyś to były utwory!
Jak Wam minęła niedziela, bo ja miałam ją tylko dla siebie, gdyż Mąż gotował obiad!
Zrobił danie jednogarnkowe polegające na tym, że do szybkowaru wrzuca się ziemniaki, mięso, boczek, dużo warzyw i fasolę, oraz pomidory!
Chcieliśmy sobie przypomnieć młode lata, kiedy takie danie gotowało się na biwakach – taka odmiana!
