Addio pomidory i nie tylko!

Dostałam przepyszne pomidory różnokolorowe od mojej Starszej Córki i Zięcia.

Co roku zbierają spod folii kilkanaście kilogramów, swojskich, zdrowych owoców, a jak wiadomo pracy przy tym jest bardzo dużo.

Dziś więc gotowałam zupę pomidorową, która z takich pomidorów jest pyszna, a z drugiej części zrobiłam sałatkę z tychże pomidorów, którą sama sobie wymyśliłam i tak:

• umyte pomidory po odcięciu dupek pokroiłam w kostkę,
• posoliłam, popieprzyłam,
• dodałam czerwoną cebulę pokrojoną drobno i przeciśnięty ząbek czosnku,
• a na sam koniec dużą łyżkę majonezu,
• pomidory puszczają swój, naturalny sok i wychodzi z tego smaczny sos.

Jest to smaczna sałatka bogata w witaminy i przede wszystkim w potas.

Może macie swoje przepisy na sałatkę pomidorową, bo wiem, że ludzie dodają ser feta i ziarna słonecznika, albo starty, żółty ser, a ja tego nie miałam.

Jeśli coś robię w kuchni i gotuję, to zawsze więcej, bo moja, wiekowa Teściowa zdana już jest na opiekę swojej rodziny.

Naprawdę nie może narzekać na brak opieki z naszej strony, gdyż w opiekę włączone jest 6 osób i każdy się stara, aby niczego jej nie brakowało.

Mamy do pomocy opiekunkę, która się świetnie sprawdza i jest niesamowicie zaangażowana, a moje Starsze Dziecko także poświęca Babci swój czas, a więc kiedyś wszyscy będziemy mieli czyste sumienia, że Teściowa była „zaoopiekowana”

Zrobiłam zdjęcie zapalonej świeczki w domu i paliła się ona u mnie cały dzień.

Miałam dziś w nocy potworny koszmar, bo przyśnili się mi moi śp. Rodzice i nieżyjący Brat mojego Ojca.

Najgorsze było to, że w nocy zarys Ojca jak duch stanął przy moim łóżku i ja to widziałam, aż zakrzyknęła – o Jezu – dosłownie!

Pomyślałam sobie, że Ojciec mnie wzywa do siebie, a nie śnił mi się nigdy.

Bardzo szybko w nocy odpędziłam od siebie tę myśl, aby po prostu zasnąć i przespać noc do rana.

Jednak rano przypomniałam sobie ten sen i postanowiłam zapalić bliskim świeczkę, aby mnie nie dręczyli, a spoczywali spokojnie.

Macie koszmary, które się śnią jakby ktoś dawał Wam znać, że był na tej Ziemi i czegoś tam dokonał, a także zostawił na niej swój ślad?

Zahaczę o politykę jeszcze i powiem Wam, że to państwo już nie działa.

W innym, demokratycznym kraju po ujawnieniu fałszerstw dotyczących katastrofy smoleńskiej do domu i biura Macierewicza weszły służby i by go skuły za kłamstwo smoleńskie, bo dochodzenie dziennikarza TVN-u dogłębnie pokazało, co tam się wydarzyło.

Ten dokument, to jest już gotowy akt oskarżenia, ale nie w Polsce, bo tu już nic nie działa!

Jestem załamana i spuszczam kurtynę jak w teatrze, a sprawa zostanie póki co zamieciona pod dywan – kolejna sprawa!

Druga sprawa, to słuchałam świra Kaczyńskiego w Pruszkowie i wiecie, co mnie przeraża, że ludzie świrowi klaszczą!

Nie liczę godzin i lat!

Tort ten miał swoje przeznaczenie, aby uczcić:

• 15 rocznicę ślubu mojej Starszej,
• 16 rocznicę ślubu mojej Młodszej,
• Moje urodziny
• a także urodziny Córki koleżanki mojej Starszej, która urodziła się w tym samym dniu i miesiącu co ja, ale oczywiście w innym roczniku, bo to nastolatka piękna jest.

Moje Starsze Dziecko chciało, abyśmy się na tę okoliczności spotkali w naszej, małej knajpce „U Jędrusia”, która jest po remoncie i liftingu.

Od rana byłam podminowana na to spotkanie, a i sprawdziłam na kalkulatorze ile to mi już „pykło”

Oj „pykło” ale skoro nie liczę godzin i lat, to jeszcze jest w miarę okej.

O godzinie 13.30 byliśmy wszyscy na miejscu i podano rosół oraz drugie danie do wyboru, bo były zrazy, schabowy, kotlety z kurczaka i do wyboru surówki.

Potem ciasto, tort, wino.

Było nas wcale nie mało i napiszę Wam, że dawno nie byłam na tak udanej imprezie i tu dziękuję Ci Córko, bo przednio spędziłam z Waszym Tatą czas.

Jedliśmy i rozmawialiśmy, bo nawet o polityce, ale w sposób wywarzony, aby nikogo nie urazić i wiem, że wszyscy zauważają błędną politykę i fakt, że zjeżdżamy na samo dno.

Dziś na Twitterze przeczytałam znamienne słowa, które przytoczę:

Artur na Twitterze

Wiem, że to banalne zabrzmi, ale spędzajcie jak najwięcej czasu ze swoimi dziećmi, najbliższymi. Tata zawsze powtarzał mi „nic więcej ze sobą do grobu nie weźmiesz”, miał rację. Czasem warto wrzucić na luz i poświęcić więcej czasu rodzinie by później tego nie żałować.

Trochę wina i dużo rozmów, oraz śmiechu i czuję się pozytywnie naładowana.

Czuję się jedynaczką, choć mam siostrę (zero życzeń, bo moja śp. Mama nie kiwnęła palcem, byśmy na starsze lata były ze sobą blisko), to moim życiem jest mój Mąż, Córki i Wnuki.

Ja bym oszalała gdyby moje Córki latami się omijały.

Zrobiłabym wszystko, aby to zmienić i naprawić, a ja się tego nie doczekałam.

Jestem więc jedynaczką i ostatnią, samotną w tamtej rodzinie.

Mam tylko nadzieję, że na pogrzeb przyjadą!

Niczego do szczęścia mi nie trzeba, a odnośnie prezentu dla mnie, to byłam podpytywana.

Wymyśliłam, że chciałabym mieć młynek do kawy, aby na świeżo ją mielić i dostałam młynek firmy Bosch i torbę kawy w ziarenkach.

Jutro sobie zaparzę więc kawę po nowemu.

Byliśmy na tym spotkaniu prawie jak włoska rodzina – uczymy się siebie na każdym spotkaniu.

Akumulatory naładowane.

Sierpień!

Jeżeli odlatują dzieci z domu, to już na zawsze.

Sierpień u nas, to taki rocznicowy miesiąc, gdyż 15 i 16 lat temu moje Córki odleciały z domu rodzinnego.

Młodsza odleciała 16 lat temu, a starsza 15, bo wychodziły za mąż rok po roku.

Ja 28 sierpnia mam urodziny, a więc miesiąc jest bogaty w rodzinne daty.

Odeszły z domu późno, gdyż obie wychodziły za mąż mając po 30 -tece i nawet się do dziś dziwię, że tak długo ze ‚starymi” wytrzymały.

Po prostu pewnego dnia oświadczyły, że wychodzą za mąż i tak jak w każdym domu w takich sytuacjach jest konsternacja, ale i radość, że znalazły sobie mężczyznę do wspólnego życia.

Nie było żadnego gadania z naszej strony, że może to nie ten, bo może niech się zastanowi – nic z tego!

Wybrały tak i koniec i kropka oraz całkowita akceptacja przyszłych zięciów.

Kiedy odleciały z domu, to zrobiło się tak pusto, a ja trzy lata nie umiałam tego tylko zaakceptować.

Musiałam się odnaleźć w tej ciszy, a także odnaleźć się z Mężem w powiększonej przestrzeni, ale to mnie nie było łatwo.

Nie wiedziałam, co ze sobą począć i jak zagospodarować swój czas i pamiętam, że pewnego dnia odpaliłam komputer, który mi zostawiły.

Wcześniej na tym komputerze pisały swoje prace licencjackie i na studia.

Szukałam swojego miejsca w sieci i uczyłam się serfować i tak mnie to wciągnęło i trzyma do dziś.

Kiedy Córki wychodziły za mąż, to ja nie byłam w najlepszej kondycji, gdyż cierpiałam na depresję z powodu mobbingu w pracy, a także na to nałożyły się i inne problemy nie do zniesienia.

Córki właściwie same organizowały sobie wesela, a ja z ledwością byłam w stanie kupić jakąś sukienkę na wesele.

Wszystko mnie przerażało i przerastało i teraz jak patrzę wstecz, to nie mogę zrozumieć, co się właściwie działo?

Mąż rozumiał, że się źle ze mną dzieje i był przy mnie, ale niewiele mógł pomóc, bo to wszystko działo się w mojej głowie.

Jakże trudne pamiętam było dla mnie błogosławieństwo pary młodej.

Uczyłam się wszystkiego na pamięć, a i tak okropnie się bałam, że nie dam rady tego zrobić.

Na weselu młodszej Córki o mało nie umarłam.

Z nerwów i emocji zakrztusiłam się kęsem kotleta i po prostu nie mogłam oddychać.

Nie pamiętam kto, to zauważył i tylko pamiętam, że wzięto mnie pod pachy i wyprowadzono do toalety waląc mnie dłońmi w plecy i tak oto żyję.

Ile razy ja uciekłam śmierci, to tylko ja wiem.

Jeśli jest ktoś tam u góry, to wiem, że mnie całe życie chronił!

Nie wyszłabym sama z tej depresji.

Lekarz mnie skierował na 3 miesięczną psychoterapię oddaloną o dużo kilometrów od od domu.

Nie chciałam tam jechać – bałam się, ale wyszło mi to na dobre, gdyż tam dowiedziałam się, że jestem wartościowym człowiekiem, a tylko natrafiłam w swoim życiu na złych ludzi – pomogło!

Tu chciałabym podziękować moim Dzieciom, że były tak wyrozumiałe i dzielne.

I tu chcę Wam powiedzieć w te słowa:

„Kim bym była, gdyby Was nie było?

Wiem, że tu gdzie jestem, jestem sobą.

Kochaną i kochającą kobietą.

Dopełnioną Twoim życiem Mamą „

Na te cykliczne rocznice życzę Wam miłości, zdrowia i Polski powrotu do normalności, bo kiedy mnie już nie będzie pamiętajcie, że od 7 lat walczę o Polskę, byście doznali tu spokoju i praworządności.

Spotkamy się rodzinnie w przyszłą niedzielę.

To będzie nasz czas.

Nie nadążam!

 Już pokazywałam, że sąsiedzi zrobili sobie ogródek pod naszym pionem.

Mam ładnie pod balkonem, a oni z tego kawałka ziemi zrobili sobie sposób na życie.

Także mają spory staż małżeński i dzieci dawno z gniazda odleciały, a więc tak zajmują sobie czas.

Wciąż tam coś dosadzają i widać, że sporo już w to włożyli pieniędzy.

Podlewają też i to też będzie ich kosztowało, a ja się zastanawiam jak te roślinki przeżyją większe mrozy, bo rododendron przeżyje, a reszta to nie wiem.

Teraz inny temat, bo oto na Twitterze ktoś pokazał zdjęcie surogatki, która urodziła dziecko dwóm gejom, a było to tak: 

” Sesja z surogatką: para homoseksualistów pozuje do zdjęć z matką jedynego z mężczyzn. Matka jest ich surogatką: rodzi dla nich dziecko. Adoptowane przez homoseksualistów dziecko jest więc jednocześnie synem/córką 1 geja, ale też jego bratem/siostrą”

Czy to powinno być legalne?

Podobno jest tak, że zakochują się w sobie dwaj mężczyźni, albo dwie kobiety i kiedy minie ta namiętność na początku, z czasem chcą mieś dziecko i stworzyć rodzinę.

Geje mogą wynająć sobie surogatkę za spore pieniądze, a lesbijki mogą skorzystać z banku nasienia.

Kobiety mają więcej manewru, gdyż jedna z nich może się przespać z mężczyzną i zajść w ciążę.

Ludzie zrobią wiele, aby spełnić swoje marzenie i często pogwałcą prawo, aby się ziścilo.

Osobiście jestem za tym, by pary jednej płci mogły mieć dziecko/dzieci, bo te dzieci są często bardziej kochane jak w tradycyjnych związkach.

Oczywiście można spotkać się z patologią i wykorzystaniem dziecka, ale czy w rodzinach normalnych tak nie bywa?

W Polsce też takie rzeczy są, ale w ukryciu, bo takie pary nawet nie mają szans się pobrać, aby w przyszłości po sobie dziedziczyć, gdyż polski „prezydent” wykrzyczał przecież, że to nie są ludzie, a ideologia.

Może kiedy zmienią się rządy, ludzie ci będą potraktowani jak ludzie.

Oglądam Sopot z uporem maniaka i twierdzę, że TVN skopał temat.

Nuda, nudą pogania, a publiczność średnio się bawi.

Właśnie wystąpił Michał Szpak i dzisiaj był genialny, ale wczoraj „Bursztynowym Słowikiem” przedłużył sobie penisa i obraził swoich słuchaczy – zdjęcie poniżej.

Na Twitterze czytałam komentarze oburzonych ludzi i oto przestawiam Wam opinię Tomasza Raczka – znawcę mediów i filmów na temat tego festiwalu.

Napisał, że nigdy więcej nie da się nabrać TVN-owi na festiwal!

Ja sądzę, że gdyby dziś – w 3 dniu festiwalu dali covery z dawnych lat, to byłby sukces i euforia, a tak jest totalna nuda.

TOMASZ RACZEK napisał, że Sopot jest na haju!

„Mam pradawny odruch by w drugiej połowie sierpnia robić sobie „święto piosenki” pod hasłem Festiwal w Sopocie. A jak festiwal to Opera Leśna i wieczorne telewizyjne transmisje koncertów, które tam się odbywają.

Wczoraj ten odruch kosztował mnie sporo nerwów. Dziwaczny pomysł by wymieszać informacje o wojnie i nieszczęściach z koślawymi coverami polskich i zagranicznych piosenek wprowadził mnie najpierw w konsternację a potem, w miarę następujących po sobie coraz bardziej katastrofalnych wykonań, zaczął wywoływać narastającą potrzebę panicznej ucieczki.

Tak, po godzinie wcisnąłem pilota i dalszej części koncertu już nie widziałem. Postanowiłem też że nie dam już temu festiwalowi drugiej szansy. Nie wierzę, że w konstelacji która tam jest da się wyprodukować coś dobrego. Za to proponuję wpuścić za kulisy ze dwa szkolone psiaki, które na co dzień obwąchują bagaże turystów na lotniskach a przed wyjściem na estradę temu i owemu, czy tej i owej kazać dmuchnąć w balonik. Może trochę pomoże: głosy staną się czystsze, tonacje stabilniejsze a oczy mniej szklane”

Mój dzień!

Z powodu suszy drzewa umierają stojąc i tak już jest u mnie.

To są ozdobne wierzby, ale to one najbardziej odczuwają brak deszczu i trawniki wypalone doszczętnie, co pokazałam na niższym zdjęciu.

Ostatnio mam pecha, bo nie dość, że mi Facebook robi niespodzianki blokując mnie, to jeszcze sama zablokowałam sobie kartę kodów w internetowych opłatach.

Nie mogłam aktywować nowej karty, bo trzy razy wbiłam kod ze starej i „po ptokach”

Zadzwoniłam na infolinię, ale mi nie pomogli i powiedzieli – marsz do banku.

Pamiętam te czasy kiedy wypełniało się książeczki i blankiety stojąc w długich kolejkach na poczcie.

Na szczęście mam znajomą, która bez fatygi mi to odblokowała i mogłam zrobić resztę opłat.

Niestety, ale jestem starej daty w tym temacie, bo zostałam poinformowana, że mogę mieć konto za darmo, a do tego opłaty mogę robić SMS-em.

Kosmos dla mnie, bo przyzwyczaiłam się do starego systemu i chyba z nim pozostanę.

Boję się nowości, choć z pewnością nie taki diabeł jest straszny.

Świat pędzi do przodu, a ja zdaje się już nie nadążam.

Humor poprawiły mi dwie damy, które mnie dziś odwiedziły.

Wpadła na kawę zagoniona starsza Córka i malutki Maltańczyk płci żeńskiej – Tessi.

Kocham tego małego pieska, gdyż ta rasa jest niezwykle inteligentna i bardzo rodzinna.

Jestem matką i babcią i tęsknię za moimi Córkami, ale nie wydzwaniam do nich, gdyż wiem jak obie są zajęte i zgonione.

Dziś podczas picia kawy poleciłam Córce serial, który oglądam, a Ona mi najnowszą wersję „Ani z Zielonego Wzgórza”

Powiedziała, że jest to cudowna wersja i nie tylko dla dzieci.

Nie chcę być namolna skoro jako tako z M dajemy sobie radę, a one mają pełne ręce roboty nawet podczas wakacji.

Wiem, że same się odezwą w stosownym momencie, a kiedy będę miała ochotę wiedzieć, co się u nich dzieje – to piszę i pytam.

W rodzinie mojej jest wszystko dobrze i o to nie mam powodów się martwić, ale martwi mnie Polska.

Oni robią wszystko, abyśmy wylecieli z UE i nie dostali żadnych funduszy na rozwój Polski.

Oni są bandytami i dziś przyszła mi do głowy taka myśl:

Pamiętajcie pisowcy, że Trumpowi już się do dupy dobrali.
Nic nie może wiecznie trwać – wam też.

Dobiorą się im kiedyś i będą siedzieć, gdyż sprawiedliwość ich dosięgnie, a gnom ze strachu zemrze.

Zobaczcie, co dziś Manowska odwaliła z losowaniem szemranych sędziów – mieszała jak toto-lotek, a potem Anżej wybierze swoich faworytów i tak dzieje się skurwysyństwo.

Ta scena zapisze się w historii polskiego sądownictwa jako symbol upadku Państwa, standardów i godności. Smutne.

Miłość bez granic!

Na zdjęciu jest moja, mała Wnusia Natalia, która w listopadzie skończy 3 lata.

Już biega za piłką i zaczyna pięknie rozmawiać, a rozumie wszystko.

Jest taka, że można ją łyżkami jeść, śmieszna i pogodna i już wszędzie jej pełno.

Jak zwykle wówczas się piszę, kiedy tak szybko zleciał ten czas, bo jeszcze przed chwilą była zupełnie zależna od Mamy., bo wiadomo jak jest z niemowlakiem.

Dziś miałam odwiedziny i poznaję się z moją ostatnią już Wnusią, bo więcej nie będzie.

Odetchnęłam od polityki naprawdę i nic mnie nie obchodził transfer Lewandowskiego, bo to jest jedna, wielka farsa!

Dlaczego, ano dlatego, że dzieci na świecie umierają z głodu, a tu się szasta milionami euro i to mnie brzydzi.

Nie widzieliśmy się bo:

Była pandemia i nie było kontaktu, a potem poszła do żłobka i do tego mieszkają w Szczecinie, a więc te kontakty są ograniczone.

Starsze Wnuki mnie zapamiętają, bo są już duże, a dzisiaj zdałam sobie sprawę z tego, że nie będę na weselu tej młodszej, bo za 20 lat mnie już nie będzie – taka jest brutalna prawda.

Będzie mnie znała jako babcię jeno ze zdjęć i jakiś tam opowiadań rodziców.

Nie ma na to żadnej rady!

Jako babcia kocham moje Wnuki całą sobą, a mam ich czwórkę.

Przekonałam się, że w moim sercu Wnuki mają szczególne miejsce, choć nie widuję ich codziennie.

Wiem, że otoczone są troską swoich rodziców i nigdy nie pozwolą, aby ich dzieciom działa się jakaś krzywda.

Tego jestem pewna, ale muszę się przyznać do pewnej słabości do mojej, prawie 13 letniej Wnusi.

Zdarzało się, że kiedy była malutka, to ją pilnowałam i miałam z nią świetny kontkat.

Miała 3 latka i namalowała poniższy obraz, który trzymam już 10 lat na pamiątkę.

Już wówczas czułam, że dziewczynka ma artystyczną duszę i tak jest do dzisiaj.

Gra na skrzypcach, robi rysunki, dużo czyta i próbuje coś tam już pisać.

Bardzo mi się to podoba i życzę Jej pójścia w dorosłość z taką postawą.

Kocham Luizę, kocham Wojtka i bardzo najmłodszą Natalię.

Ja i Mąż jesteśmy szczęśliwymi dziadkami i jeśli jest taka potrzeba, to zawsze pomożemy.

Kogel – mogel dzisiaj!

 

Jutro przyjedzie do nas Córka ze Szczecina z rodzinką, a więc upiekłam placek owocowy, taki, który zawsze się udaje – do kawy.

Spieszyłam się z pieczeniem, bo chciałam obejrzeć wystąpienie Kaczyńskiego w Płocku, gdyż lubię ten kabaret, ale to już nie jest śmieszne, a żałosne.

Kaczyński jest znawcą wszystkiego i zna się na wszystkim, a wychodzi z tego jego mówienia – parodia.

Nie wiem czemu mu na to pozwalają, bo tylko ciągnie ten nierząd na dno.

Dziś rzekł oto te słowa:

„”Daj Boże, przyjdzie jeszcze czas, że ci z Zachodu będą przyjeżdżać do nas na szparagi” – mówił prezes PiS”

A ja dodam, że i zbierać będą banany, awokado, pieprz i wanilię! 😀

 

Monika Mesuret na TT.

 

Kaczyński pytany o wymagania unijne i kamienie milowe, mówi „dosyć tego dobrego!” Czy to nie brzmi jak polexit?

Bo o kasie mogą zapomnieć.

 

Spotkania są reżyserowane i żadna „łajza” tam nie zostanie wpuszczona, aby  jakieś niewygodne zadawała pytania.

Jest super w Polsce jak ten oderwany od rzeczywistości dziadek  twierdzi i tylko dlaczego ludzie dzisiaj w Płocku krzyczeli – będziesz siedział!

Wynika pewnie to z zadowolenia w jakiej Polsce przyszło nam żyć.

Węgrzy wyszli na ulicę, bo mają dość, a kiedy Polacy, których okradli z godności i pieniędzy?

Płock nie dostał żadnych pieniędzy od PiS i zatrzymały się wszelkie inwestycje, a ten przyjeżdża i rżnie głupa.

Nie mają już nic do zaoferowania, a tylko zostały słowa – kłamliwe słowa.

Posłuchajcie zadowolonego ludu:

 

A u mnie w mieście grasuje hejter.

Zastanawiam się jak z człowieka dobrze wychowanego, grzecznego z dobrej rodziny nagle z niego staje się świr.

Chyba tylko psychiatrzy potrafią wyjaśnić tą zagadkę.

Facet biega z kamerą i nagrywa dziwne filmy, obraża mieszkańców miasta i nawet ludzi władzy.

Pomawia i zarzuca, a nawet ładuje się do budynku policji i urzędu miasta.

Piszę o tym dlatego, że nie omieszkał zahaczyć o pracę mojego Męża i o moją Córkę

Te swoje wypociny publikuje w sieci, ale jak się dowiedziałam toczą się wobec niego sprawy i prokuratura ma wydać wyrok, że facet znajdzie się w psychiatryku.

Ale mam też i dobrą wiadomość, bo otóż panowie, którzy pili sobie piwko na moim podwórku, wdając się w głębokie, męskie dyskusje posprzątali po sobie! 🙂

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy!

Blisko mnie mamy takie wiatraki, chyba od ponad 10 lat i się sprawdzają, ale Annie Zalewskiej nie pasowały i zatrzymała program zielonej energii na 7 lat.

Za takie coś powinna iść do więzienia, ale nie tylko z to, bo za okradanie kontenerów PCK chyba pójdzie siedzieć.

Nigdy nie pojmę jak można było wyciągać ubrania przeznaczone dla najbiedniejszych i sprzedawać je w lumpexach, aby zdobyć kasę na wybory – obrzydliwe.

Kim trzeba być, ale od dawna zauważyłam, że PiS jest fabryką złodziei, bo nie ma tam nikogo o czystych rękach – wszyscy są umoczeni.

Sędzia Przyłębska też już nie śpi spokojnie, bo jej kolega po fachu – Muszyński zaczyna się odcinać od niej i sypie.

Marek Migalski na TT napisał, że zaczną się ucieczki i sypanie, aby tylko oczyścić się z zarzutów, a będzie to nagminne tuż przed wyborami.

Tam każdy, na każdego ma haki i robi się coraz weselej, a dla mnie, to miód na moje serce, bo – DOŚĆ złodziejstwa i psucia tego kraju!

Jest mi wstyd za Brudzińskiego, który pochodzi ze Szczecina, który wydalił z siebie, że Niemcy dzielili się z Polakami „Cyklonem B” – kanalia.

Jest mi wstyd za Małgorzatę Jacynę Witt, która też pochodzi ze Szczecina, która grając na polu golfowym w moim mieście „Modry Las” nazwała się elitą i obrażała ludzi niżej postawionych.

Podobno dostała kopa i została zawieszona, ale jak znając PiS – włos z głowy jej nie spadnie.

Dostałam takiego nieoficjalnego „cynka”, że ludzie szykują się w Warszawie na wyjście jesienią na ulicę, bo zaczyna ich zabijać drożyzna i inflacja, która czai się na lata i ludzie tego nie wytrzymają.

Oglądałam dzisiaj konwencję Kaczyńskiego w Grójcu i co ja tam się będę wysilała, bo oto czytam na TT takie opinie:

Piotr na TT

Kaczyński to stretczały dziad, dewiant, degenerat, zbok, frustrat, brudas, flejtuch, śmierdziel, a wszystko to można nazwać jednym, polskim słowem..to Chuj…

I jeszcze mój ulubiony komentator na TT.

Od siebie dodam tylko, że oni te wybory przegrają, bo już nie mają nic w obiecankach, a Kaczyński zwariował.

Pablo Morales na TT

Kaczyński pojechał do Grójca. Jak zwykle w natłoku stęków, jęków i ślinienia się wybełkotał stos słów nienawiści pod adresem Tuska, opozycji, Niemców i LGBT. Kraj w kryzysie a ten pitoli jak katarynka nieustającej głupoty…

Mam i dobrą wiadomość i jestem z siebie dumna, bo już pisałam, że poszukiwałam opiekunki dla mojej Teściowej.

Dałam ogłoszenie na moim fan – page, który ma naprawdę duży zasięg i zgłosiło się 6 pań.

Jednak było tak, że 5 z nich zaczynało rozmowę od stawki, a tylko jedna była zainteresowana tym, co by należało do jej obowiązków.

Kobieta ma 46 lat i opiekuje się i innymi, starszymi osobami , a więc ma wprawę – wie jak podejść do osoby starszej.

Była dzisiaj pierwszy raz i o dziwo spodobała się mojej chimerycznej Teściowej i tu sobie życzę, aby ta współpraca potrwała dłużej niż z poprzednią opiekunką.

Internet ma moc, bo poszukiwania trwały zaledwie 3 dni.

Dziś się spłakałam, bo oto NASA pokazała najbardziej dokładne zdjęcie galaktyki i tak naprawdę nie umiem sobie tego wytłumaczyć, ale sobie pomyślałam, że gdzieś tam w miejscu oddalonym od Ziemi o miliardy lat toczy się życie.

To jest niesamowite i nigdy się nie dowiem jak to, tam jest naprawdę.

Wielki cud!

Dobro i zło!

Jest u mnie w mieście takie miejsce na Ziemi, gdzie życie toczy się zupełnie w innym rytmie.

To ogrody działkowe, bardzo blisko miasta i tam ludzie, niemal nałogowo spędzają swój wolny czas, a ogrody filtrują powietrze.

Chyba każde miasto i miasteczko ma taki teren przeznaczony dla działkowców z zamiłowania.

Na tych skrawkach ziemi ludzie produkują zdrową żywność bez nawozów sztucznych, bo to przecież dla siebie.

Pamiętam, kiedy byłam młoda, to sama miałam w swoim życiu dwie działki, które z Mężem uprawialiśmy – dla siebie, ale przed wszystkim dla dzieci.

Mając działkę, to jest harówka od wiosny do późnej jesieni, ale ja lubiłam grzebać w ziemi i nawet pielić lubiłam.

Podziwiam ludzi, którzy wciąż utrzymują działki, choć w zasadzie teraz można wszystko kupić, ale to nie jest takie samo, kiedy się samemu przetworzy i zawekuje.

Podziwiam tych ludzi z pasją i podziwiam moją Córkę, która mając działkę serwuje zimą wspaniałą fasolkę szparagową z bułką tartą- pycha.

Ja już nie mam chęci na uprawianie działki, gdyż wiem jaka to jest ciężka praca i już się na to nie piszę.

Wielu jednak przekształca swój kawałek ziemi na działki rekreacyjne i tam ludzie odpoczywają nawet śpiąc w altanach i tak od wiosny do jesieni spędzają tam czas.

Na takich działkach jest regulamin i trzeba go koniecznie przestrzegać i bardzo dobrze, bo czasami ludzie sobie odprawiają tańce i swawole.

A teraz:

Dostałam dziś palpitacji serca po wysłuchaniu Pinokia.

Jak on pierniczy te swoje kocopoły, że nie wiadomo gdzie się ukryć, aby się od tego wyłączyć.

To jest straszne i nie do uwierzenia, a więc uciekłam w film.

Polecam za całego serca film pt. „Kochanek” nakręcony w 1992 roku, ale jakie to jest kino!

Już teraz takich się nie kręci, a jest to opowieść o miłości między białą kobietą z Chińczykiem w 1929 roku, a miłość taka była zakazana.

Jakże pięknie podane sceny erotyczne – majstersztyk.

A teraz o sile Internetu.

Mama mojego Męża sama już nie funkcjonuje, choć nie jest leżąca, ale sama przy sobie już nic nie zrobi.

Mąż i jego Brat wciąż są pracujący i sobie jakoś radzą z pomocą bliskich, ale mimo to potrzebna się pomoc opiekunki.

Na moim fan – page dałam ogłoszenie z telefonicznym kontaktem i oto zgłosiło się już 6 pań.

W poniedziałek będą z nimi rozmowy i mam nadzieję, że Mąż i jego Brat wybiorą jedną z nich.

Nie uciekniemy od PiS- Drodzy.

Oni nam szykują piekło na Ziemi i tylko czekać kiedy będziemy musieli im klaskać jak w Korei Północnej.

Mieć wybór!

Zawsze lubiłam dobre kino i sama sobie dobieram repertuar w Internecie.

Jeśli czuję, że film jest wart obejrzenia, a trochę kosztuje, to płacę.

Dziś na VOD zapłaciłam 10 złotych za film francuski pt. „Wszystko poszło dobrze” z moją ulubioną aktorką – Sophie Marceau, którą uważam za najzdolniejszą i najpiękniejszą aktorkę świata.

Dla mnie jest wzorem naturalności i nie „gmera” przy swojej twarzy, a starzeje się z godnością.

Film powstał w 2021 roku i Sophie w tym filmie jest naturalnie piękna ze swoimi mimicznymi zmarszczakmi.

Sophie gra w filmie pisarkę i faktycznie film powstał na bazie książki.

Każdy z nas może w dorosłym życiu otrzymać wiadomość, że któryś z rodziców ciężko zachorował i znalazł się w szpitalu i oto w tym momencie całe takie życie się zmienia i nigdy nie będzie take samo!

Asenata na swoim blogu napisała, że każdy człowiek w starszym wieku powinien mieć taki guziczek, którego chory ma prawo użyć, by bezboleśnie zakończyć swoje życie.

Niestety, ale takiego nie posiadamy i kiedy nastąpi choroba zdani jesteśmy na inne osoby w opiece, czasami nawet latami.

Osoby opiekujące się starszymi rodzicami często sami popadają w choroby, bo w pewnym momencie brakuje im po prostu sił, a eutanazja, o którą często proszą chorzy w wielu krajach jest zwyczajnie niedostępna i to nie tylko w Polsce.

Ktoś spyta dlaczego oglądam tak przygnębiające filmy, ano dlatego, że w wieku balzakowskim chciałabym mieć wybór i wiedzę, że za granicą można tego dokonać, aby nie być ciężarem dla bliskich.

Chyba się nie boję śmierci i nie chciałabym skończyć jak mój Ojciec, który skoczył z wysokości, choć nie zostawił dla nas żadnego listu – chyba miał dosyć życia.

Ja o swoich myślach nigdy nie rozmawiałam z Mężem, bo nie chcą go ranić, póki jest dobrze.

Sophie Marceau wcieliła się w rolę Emmanuele – córki swojego ojca, którego była ulubienicą, choć był dla niej złym ojcem, bo zranił jej matkę, gdyż okazał się homoseksualistą.

I tak:

Kiedy Emmanuèle przerywa pracę i podnosi słuchawkę telefonu, jeszcze nie wie, jak wiele zmieni on w jej życiu.

Okazuje się, że 85-letni ojciec kobiety na skutek udaru w ciężkim stanie trafia do szpitala.

Zaniepokojona bohaterka ma jednak nadzieję, że i tym razem mężczyzna wyjdzie z tego bez szwanku.

Wraz z siostrą wpadają w spiralę szpitalnego życia, większość czasu spędzając przy łóżku osłabionego André.

To dla Emmanuèle chwila na spojrzenie w przeszłość i przeanalizowanie skomplikowanych relacji z ojcem.

Sytuacja w jednej chwili się odwróciła, bo nagle on stał się całkowicie zależny od córki.

Zwłaszcza że udar spowodował nieodwracalne zmiany w organizmie mężczyzny.

Kiedy André przekonuje się, że czeka go jedynie powolna wegetacja, prosi córkę, by pomogła mu umrzeć. Tyle że we Francji równoznaczne jest to ze złamaniem prawa.

I tutaj zaczyna się dramat, bo Emanuela wpada w Internet i szuka jak mogłaby spełnić wolę swojego ojca.

Okazuje się, że w Szwajcarii można to zrobić, ale wpada się w procedury prawne i zaczyna się nerwówka, a także obawy, że ojciec może zmienić zdanie i co potem, kiedy termin jest umówiony!

Eutanazja kosztuje duże pieniądze, ale sam tytuł filmu mówi wszystko – „Wszystko poszło dobrze”

Moje życie nikogo nie obchodzi w dalszej j rodzinie i z nikim jakby co, żegnać się nie będę, ale wiem, że na pogrzeb przyjdą i jeszcze – mam na to oszczędności.

Życie moje było pełne zawirowań i odejść w spokoju będzie dla mnie wybawienim.

Jednak co, póki co, kocham żyć, ale chciałabym mieć wybór zgodny z prawem.

Zapamiętaj jeszcze to:

Świat jego oczami

Wytrzyj kurz jeśli tego potrzebujesz, umyj okna w sobotę i wytrzep dywany.

Staraj się wszystko zaplanować, naprawić, dopilnować i spełnić wszelkie oczekiwania.

Ale pamiętaj, że się zestarzejesz i kiedyś wiele rzeczy nie będzie już tak łatwych do zrobienia jak teraz.

A jeśli odejdziesz, bo wszyscy kiedyś odejdziemy, nikomu nie będzie zależało na tym, ile kurzu wytarłaś, ile okien pomyłaś i ile rachunków zapłaciłaś.

Nawet twój dom.

Inni zapamiętają tylko twoją przyjaźń, twoją radość, twoją miłość i to czego ich nauczyłaś…

Dlatego żyj swoim życiem, korzystaj z niego i ciesz się każdą małą chwilą radości…

~ Carmen Herzengel, Lejdis w świecie