Noc zarwana – odespana!
Każdego roku śledzę Eurowizję, bo mi rozrywki potrzeba.
Wiem, wiem, że to taki plastikowy konkurs, ale mimo to, na stare lata ćwiczę swoje ucho i muzyczny gust.
Jeśli piosenka wpadnie mi w ucho, to znaczy, że jest ciekawa i interesująca. Nie musi zająć pierwszego miejsca, ale powoduje, że odtwarzam ją przez kilka dni po konkursie i po kilka razy dziennie. Nie mogę się nasłuchać.
Moje serce podbiła piosenka Blanche z Belgii i zawładnęła mną całkowicie. Taki miód na moje serce!
Eurowizję wygrał Salvador Sobral z Portugalii i choć jego wykonanie było interesujące, ciepłe, miękkie, to odsłucham jego piosenkę parę razy i na tym się zakończy moje uwielbienie dla tego wykonania.
Jeśli piosenka powoduje ciarki na całym ciele, czego dokonała Blanche z Belgii i właśnie rozłożyła mnie na łopatki. Jej niesamowicie niski głos i zmysłowy, a do tego naturalna, skromna wykonawczyni, to jest to!
W tamtym roku kibicowałam bardzo Michałowi Szpakowi, bo przestawił naprawdę ładną piosenkę, to w tym roku nie kibicowałam Polce – Kasi Moś! Nie porwała mnie jej piosenka, choć nie była najgorsza. Nie jednemu słuchaczowi się podobała i miała swoich fanów i dobrze!
Co bardzo mnie zmartwiło we wczorajszym konkursie, to fakt, że jury dało wyraz dezaprobaty dla Polski. Nawet ościenne kraje przyznawały niskie noty, a inne wręcz Polskę zbojkotowały. Przykro było to oglądać i tak Polska wylądowała na szarym końcu.
Zastanawiam się dlaczego tak się stało i podejrzewam, że Eurowizja pokazała Polsce środkowy palec i wywaliła nas na aut.
Myślę, że ma to podłoże polityczne, bo źle się dzieje w „państwie duńskim” i świat to niestety, ale obserwuje!
