Pitraszenie!

Pewnego dnia nie mieliśmy nic na kolację, a więc Mąż poszedł coś dobrego kupić!

Mamy w mieście taki przyjemny sklep, w którym można kupować robione produkty na wagę!

Dość często kupujemy tam sałatki i surówki i trzeba przyznać, że są bardzo dobre.

Jest to duże ułatwienie, kiedy nie za bardzo opłaca się robić dla dwóch osób coś na ząb.

Tym razem Maż kupił tak dla odmiany dorsza w sosie słodko – kwaśnym – pycha!

Postanowiłam, że sama zrobię w domu coś takiego – innego, aniżeli ryba po grecku i na święta BN też tak zrobię!

Wpadłam do sieci i znalazłam przepis Ewy Wachowicz, która ma swój program kulinarny w telewizji!

Ona robiła tę potrawę z ryby mrożonej, a u nas niedawno w mieście mamy sklep rybny i tam można kupić świeżą rybę, która jest dużo smaczniejsza od mrożonej!

Przepis jest prosty i z pewnością niedługo go zrealizuję!

Co jest potrzebne i sposób wykonania:

Składniki

• ok. 300-350g filetów rybnych – u mnie filet z dorsza
• sól, pieprz
• Sok z cytryny
• mąka pszenna do panierowania
• olej do smażenia
• 0,5 czerwonej papryki
• 1 średnia cebula
• 3 ogórki konserwowe
• 3 łyżki kukurydzy konserwowej
• 1 ząbek czosnku
• 1 łyżeczka ziół prowansalskich
• 0,5szkl. wody
• 0,5szkl. ketchupu pikantnego
• 2 łyżki oleju
• 1 łyżka octu
• 1/4szkl. cukru
• szczypta ostrej papryki w proszku
• szczypta pieprzu ziołowego

Przygotowanie

1. Filety rybne rozmroziłam na sicie.
2. Rozmrożone filety skropiłam sokiem z cytryny i przyprawiłam solą i pieprzem.
3. Pokroiłam filety na mniejsze kawałki i obtoczyłam je w mące pszennej.
4. Następnie usmażyłam je na patelni na oleju i wyłożyłam na talerz przykryty ręcznikiem papierowym.
5. Cebulę obrałam i pokroiłam w piórka.
6. Paprykę czerwoną pokroiłam w cienkie paseczki.
7. Ogórki konserwowe również pokroiłam w paseczki.
8. Kukurydzę odsączyłam z zalewy.
   Wszystkie warzywa wymieszałam razem w misce.
9. W rondlu zagotowałam wodę, ocet, olej, cukier i ketchup.
10. Dodałam przeciśnięty przez praskę czosnek, roztarte zioła prowansalskie, szczyptę soli, paprykę ostrą w proszku i pieprz ziołowy.
11. Do gotującej się zalewy dodałam przygotowane warzywa. Wszystko razem gotowałam ok. 10 minut.
12. Ok. 2-3 łyżki gorącej zalewy nałożyłam na dno salaterki.
13. Na niej ułożyłam parę kawałków ryby, znów trochę zalewy, ryba i tak na przemian.
14. Na wierzchu powinna być zalewa z warzywami.
15. Przygotowaną rybę odstawiłam do wystygnięcia, a następnie wstawiłam do lodówki, żeby się dobrze schłodziła. Powinna się chłodzić minimum kilka godzin.

Tradycyjnie się spytam, czy robicie rybę w takiej wersji i może macie na nią swoje pomysły!

Trochę kuchnia i trochę polityka!

Dziś nie będzie o pandemii, bo po komentarzach wiem, że wszyscy jesteśmy tematem zmęczeni, choć wciąż umiera bardzo dużo ludzi!

Wczoraj Mąż kupił kilka płatów matiasa – chyba 7 i poprosił, abym mu je przyrządziła tak jak on lubi, bo ja już nie za bardzo!

Moczyły się całą noc, a po odcedzeniu osuszyłam je papierowym ręcznikiem!

Potem pokroiłam na kwadraty wielkości 2 centymetrów i ułożyłam w miseczce skraplając je sokiem z cytryny i lekko popieprzyłam!

Następnie pokroiłam w drobną kostkę cebulę czosnkową, którą sparzyłam gorącą wodą, aby zmiękła i wszystko naprzemiennie ułożyłam w słoiku dodając także dwa liście laurowe i cztery ziela angielskie.

To wszystko zalałam olejem rzepakowym.

Przepis mojego autorstwa, bardzo łatwy i szybki do wykonania, a Was pytam jakie macie swoje, tajne przepisy na śledzika!

Wiem, że ludzie robią je w sosie żurawinowym i musztardowym itp.

Jutro w Polsce odbędzie się kolejny cyrk ze Smoleńskiem w tle!

W czasie pandemii, kiedy umiera tyle ludzi, ta banda na nowo odpala ten temat, bo im się przed wyborami, to znowu opłaca!

Kaczyński znowu z szafy uwolnił Antka, który jutro podobno w Radiu Maryja ma przedstawić kolejny raport z badań nad katastrofą smoleńską i wiadomo, że będą to brednie wyssane z palca!

Niejaka Małgorzata Wasserman po 11 latach badań tej katastrofy dalej nie wie, co się tam stało, bo może liczy na kolejne odszkodowanie, a może takich chętnych jest więcej – pazernych na kasę!

Co się tam stało opowiedział dziś w FpF – Donald Tusk wciąż oskarżany o tę tragedię i powiedział wprost, że piloci byli poddani presji politycznej, bo to śp. Lech Kaczyński naciskał na lądowanie!

Donald Tusk powiedział w FpF te słowa:

„- Nie mówiłem wcześniej tego publicznie. Prezydent Lech Kaczyński w rozmowie ze mną w cztery oczy po tzw. incydencie gruzińskim, kiedy pilot odmówił mu lądowania, podkreślał, że kiedy sam będzie latał samolotem rządowym, sam będzie podejmował decyzje, bo jest zwierzchnikiem sił zbrojnych – powiedział w rozmowie z TVN24 były premier Donald Tusk”

I jeszcze jedna ważna wypowiedź:

– Podkomisja smoleńska to jest absurd. Mówimy, aby z nią skończyć, bo ona udowadnia sprawę, której nie było – powiedział lider Nowej Lewicy Włodzimierz Czarzasty w programie „Gość Wydarzeń” na antenie Polsat News. Czarzasty uważa, że jedynym tropem, którym powinien podążać Antoni Macierewicz, „jest ten, który skieruje go do psychiatry”, a w całej komisji chodzi o pieniądze.

I to by było na tyle kochani w sprawie smoleńska, którą należy zamknąć i tylko pamiętać o tych, którzy w niej zginęli z powodu pazerności na władzę!

Wspomnieniowo – refleksyjne!

Z mojego okna w pokoju komputerowo – telewizyjnym, widzę taką wierzbę, a dalej rośnie taka sama.

O ile dobrze liczę, to te drzewa mają powyżej 40 lat, a posadził je nasz śp. sąsiad – Pan Wołowik!

On umarł i jego żona dawno też już nie żyje, a drzewa dalej trwają i świetnie się mają!

U mnie dzisiaj zrobiło się naprawdę zimno, ale wierzba ma już zielone pączki, co zwiastuje wiosnę!

My jako rodzina też mamy swoje drzewa obok naszego bloku i pewnie tak będzie, że my odejdziemy, a drzewa po nas zostaną!

Kiedy patrzę na te wierzby, to przypominam sobie, to małżeństwo, które nawet w starszym wieku szło na zakupy trzymając się za ręce.

Kiedy odszedł Pan Wołowik, to jego żona, tak bardzo osamotniona, popełniła samobójstwo, a drzewa zostały po nich zostały.

Wczoraj bodajże poseł Solidarnej Polski – Cymański ogłosił, że jest chory na raka!

Napisał, że całe życie na nic nie chorował, a tu nagle takie coś i powiedział, że nie jest spakowany i bardzo boi się cierpienia.

Nigdy mi z nim nie było po drodze i często się za niego wstydziłam, bo mówił głupoty i sprawy poważne zamienia w żart, a przy tym strasznie gestykuluje, co jest denerwujące.

Tak sobie więc pomyślałam, że jako poseł dostanie najlepszą opiekę, bo wiadomo jak w Polsce jest za rządów PiS!

Zamiast na onkologię, to ten rząd przeznaczył 2 miliardy na szczujnię Kurskiego.

Mimo wszystko nie zazdroszczę mu cierpienia, bo kiedy człowiek umiera na zawał, albo na udar mózgu, to cierpienie i strach jest prawie żadne, bo rach, ciach i po zawodach.

Tymczasem ludzie chorzy na raka przechodzą radioterapię, chemioterapię i to życie jest wydłużane w czasie, ale nie zazdroszczę nikomu tego strachu towarzyszącego każdego dnia!

Trzeba być bardzo silnym, aby tą niepewność przetrzymywać!

Cymański niczym dla Polski się nie zasłużył i nie walczył właściwie o coś, ale życzę mu zwycięstwa nad tym gadem!

U mnie w mieście zainstalowano takie akcenty świąteczne jak poniżej, które na osłodę czasu pandemii zafundowali mieszkańcom – włodarze!

Dziś robiłam sałatkę jarzynową i nie wiem, czy dobrze ją robię dodając cebulę.

Przeczytałam, że Magda Gessler nie poleca dodawania do sałatki cebuli, a proponuje, by ją zastąpić grzybami w marynacie.

Kompletnie tego nie czuję, a ja dodaję cebulę, ale ją sparzam, by uwolnić z niej te wszystkie aromaty, które lubią buzować w sałatce i ona się szybciej psuje, a więc:

• ugotowałam 5 sporych ziemniaków w mundurkach, które oczywiście obieram.
• dodaję ogórki kiszone oczywiście pokrojone w kostkę,
• groszek i marchewka ze słoika,
• dwa, spore jabłka,
• 4 jajka ugotowane na twardo,
• puszkę kukurydzy,
• łyżkę musztardy z gorczycą,
• łyżkę tartego chrzanu i oczywiście majonez
• jarzynką solę i dodaję pieprz.

Ciekawa jestem, co Wy dodajecie do swoich sałatek!

Wiem, że niektórzy dodają białą, albo czerwoną fasolę, por, seler i korzeń pietruszki – ja nie lubię!

Jeszcze raz Wam życzę z okazji świąt:

– zdrowia, wyciszenia i pogody ducha

– czasu na refleksję i rozmowy z bliskimi

– smacznego jadła i napojów

– miłych spacerów w naturze i umyśle

– czasu na dobrą lekturę, w tym na poezję

– wszystkiego, co Wam drogie i sympatyczne.

Jedzenie musi sprawiać przyjemność!

Parę razy w roku robię dla nas „zimne nogi” takie jakie się kiedyś – w czasach PRL robiło jako zakąska do kielicha.

Młodzi tego nie pamiętają, ale to były naprawdę ciekawe czasy, kiedy ludzie byli bliżej siebie i odbywały się dansingi i potańcówki.

Mąż kupił mi dwie nogi świńskie i dużą golonkę.

Mamy szybkowar, a więc wsadziłam mięsiwo do gara i dodałam jarzynki jako przyprawy, ziele angielskie, liście laurowe, marchew, por, seler!

Wszystko zalałam wodą, tak aby przykryła składniki i gotowałam to ponad godzinę, aby wszystko się ugotowało.

Wiadomo, że w szybkowarze wszystko gotuje się dużo szybciej, bo pod parą!

Kiedy to mi trochę przestygnie oddzielam mięso od kości i palcami drobię na małe kawałki.

Przecedzam wywar przez sito, aby nie dostała się żadna kostka i mieszam z mięsem.

Dodaję marchewkę z groszkiem i dwa, zmiażdżone ząbki czosnku i odstawiam do stężenia.

Można też dodać jajka ugotowane na twardo pokrojone w krążki, ale ja nie przepadam.

Jest bardzo smaczna i dobra na cerę i zmarszczki, gdyż ma w sobie dużo kolagenu!

Dzisiaj gotowałam zupę ogórkową na żeberkach i też wyszła mi bardzo smaczna, a moim patentem jest to, że starte ogórki podsmażam na maśle, aby zmiękły, a także do zupy dodaję oprócz ziemniaków – dwie garście ryżu i po ugotowaniu zabielam wszystko śmietaną.

Może macie swoje przepisy na „zimne nogi”, czy na galaret, to chętnie się nauczę czegoś innego!

Oglądam „Kuchenne rewolucje”, które prowadzi Magda Gessler i drażni mnie to, że ona gotuje bardzo tłusto i do tego bardzo niechlujnie i jej fenomen jest przereklamowany.

Ja będąc w kuchni staram się na bieżąco myć naczynia, aby mnie to nie zawaliło, a do tego nie rozrzucam produktów na lewo i prawo, a ona nie potrafi zużyć np. śmietany do końca, a zostawia, co się marnuje, ale to tak na marginesie.

Powtarzam się może, ale uważajcie na siebie w związku z pandemią!

Dalej jestem atakowana przez panią od Świadków Jehowy, która napisała do mnie na FB!

Napisała podstępnie, że niby interesuje się polityką, a brzmi to tak:

„Dziękuję za szczerą odpowiedź. Pomyślałam że zainteresują Cię Elu informacje o sprawiedliwym , uczciwym rządzie który sumiennie realizuje plan zaspokojenia potrzeb społeczeństwa. To rząd który rozwiąże:

Problemy wszystkich mieszkańców ziemi. Zapewni pokój i bezpieczeństwo oraz zdrowie bez względu na status społeczny. Serwis internetowy jw.org dostarcza więcej informacji na ten temat. Zachęcam do zapoznania się z materiałami na ten temat”

Ciekawe jest to, że ktoś myśli, że jest na świecie taki rząd, który myśli o zaspokojeniu potrzeb społeczeństwa, kiedy każdy ma za pazurami, aby je wydymać z kasy!

Jak tak dalej będzie, to koleżankę zablokuję!

MasterChef – Junior!

Na TVN jest ponownie program o gotowaniu przez dzieci pt. „MasrtChef Junior” i na dzisiejszy, niedzielny wieczór wybrałam dla siebie właśnie ten program – zamiast powtórki „Kawy na ławę”, w której występują pisowskie imbecyle.

Cd. – niżej – zapraszam:

Patrzę sobie na ten program, który sprawia mi przyjemność i zastanawiam się kiedy te dzieciaki nauczyły się gotować, bo może po prostu z takim talentem należy się urodzić, albo wynosi się umiejętności z domu!

Posiadają ogromną wiedzę kulinarną mając zaledwie 8/11 lat i mnie seniorkę zaginają maksymalnie.

Dziś na pierwszy ogień poszło pieczenie bezy z dodatkami i naprawdę wszystkie dzieci spisały się świetnie, że chyba ja poćwiczę jak się robi taką bezę z kremem, czy też lodami, oraz z owocami.

Dzieci są bardzo kreatywne i mają wiedzę, oraz świadomość kulinarną tego, co tworzą w kuchni!

Drugą potrawą była pizza i tu dzieci dały z siebie wszystko, a każda pizza była inna, pełna pomysłu na nią!

Jedna dziewczynka zdradziła, że kupuje pisma kulinarne i w ten sposób ćwiczy swoje umiejętności w kuchni.

Dzieci przywitała ich idolka – z młodej płytoteki – Roksana Węgiel, która wystąpiła na Eurowizji – 2018 i dzieciakom z radości w oczach pojawiły się łzy, że mogły być tak blisko swojej ulubienicy!

Kiedy zobaczyłam wzruszenie tych dzieciaków, to moje oczy też się zaszkliły, bo zobaczyłam radość na twarzach dzieciaków.

Uważam, że takie programy są potrzebne, bo kiedy oglądają ten program dzieci przed telewizorami,  być może nie jedno z nich zacznie w kuchni eksperymentować, a zwłaszcza w czasie pandemii, kiedy dzieci są uwięzione w domach!

Każdy taki program niesie także łzy, bo ktoś wygrywa, a ktoś przegrywa, ale takie są reguły tego programu.

Każde doświadczenie w życiu  dziecka jest cenne, aby dalej się uczyć i doskonalić!

Lubię dzieci i lubię patrzeć na ich rywalizację i wiem, że moje Wnuki także pomagają rodzicom gotować!

Zauważyłam u siebie taki symptom, że kiedy latem stoję sobie na balkonie i widzę dwuletnie dziecko, które za rączkę prowadzi mama, czy tata, a ono drepcze tymi, swoimi małymi nóżkami jestem rozczulona.

Znacie dziecięcy  talent kulinarny w swoim otoczeniu?

 

Pochwała dla PSS „Społem”

W moim miasteczku wciąż funkcjonuje Bar Mleczny jeszcze z czasów PRL – „PSS – SPOŁEM”

Istnieje w tym samym miejscu od dziesięcioleci i niech istnieje, bo jest bardzo potrzebny i ma wciąż duże powodzenie.

Pamiętam, że kiedy jeszcze pracowałam, to miałam ten bar po drodze i często kupowałam jedzenie na wynos, kiedy w domu nie zdążyłam ugotować obiadu.

Mieli tam i wciąż mają pyszne pierogi ruskie, z mięsem, gołąbki, domowe zupy, a także zestawy z drugim daniem, ale asortyment jest taki:

„asortyment:  dania śniadaniowe i obiadowe, w tym wyroby własne: pierogi z mięsem, ruskie, z kapustą i pieczarkami, z serem na słodko, ze szpinakiem, uszka, krokiety, surówki, galaretki, gołąbki, steki, kotlety mielone, schabowe i z kurczaka, zupy dnia – posiłki na wynos w termicznych opakowaniach oraz dania na wcześniejsze zamówienie”

W tym barze lata temu zostałam okradziona i złodzieje pod pozorem pomocy spakowania, ukradli mi całą wypłatę, co zauważyłam dopiero w domu.

Nigdy ich nie ujęto, ale ja ten bar miło wspominam, bo zawsze mogłam na szybko zrobić obiad rodzinie.

W barze tym stołują się pracownicy Sądu, a także Urzędu Miasta, bo bar jest w bliskiej odległości od tych miejsc pracy!

Stołują się też seniorzy i ludzie, którym nie opłaca się gotować tylko dla siebie i w ramach spaceru wstępują do tego, właśnie baru.

Od kilku dni Mąż też przynosi do domu obiady z baru, bo nie zawsze mamy pomysł na obiad, a więc wpadliśmy na pomysł, że od czasu do czasu ja odpocznę od garów.

Obiad nie zdąży wystygnąć po drodze, a więc od razu możemy go razem skonsumować bez mycia naczyń w domu!

Wielka wygoda, ale boję się, że zrobię się leniwa i takie kupowanie obiadu będzie sporadyczne!

Pół litra zupy – pysznej zupy dla jednej osoby, to tylko 5 złotych.

Taki zestaw drugiego dania jak poniżej,  to 14 złotych dla jednej osoby!

Licząc wiec tylko zupy, to miesięczne wyżywienie dla jednej osoby, to zaledwie 60 złotych.

Jutro nie będzie nic z baru, bo ugotowałam pyszny rosół! 🙂

Ma być smacznie!

Jak widać moje żonkile właśnie zaczynają kwitnąć.

Kwiatki są drobniutkie, ale są, a więc mam w domu odrobinę wiosny!

Dziś większość dnia spędziłam w kuchni, ale dobrze mi to zrobiło, bo byłam z dala od wściekłej polityki!

Radio kuchenne serwowało dobrą muzykę!

Na obiad przygotowałam karkówkę w szarym sosie, a do tego ziemniaki z koperkiem i surówką z kiszonej kapusty z jabłkiem, cebulą i oliwą!

Jednak sporo czasu poświęciłam na zrobienie sałatki, którą robię nie tylko na święta, ale od czasu do czasu jako odskocznię od innych domowych potraw na śniadanie, czy też na kolację!

Sałatka jest prosta do wykonania i potrzeba nam:

• dwa opakowania paluszków krabowych,
• jeden seler naciowy,
• jedna cebula czerwona,
• mała puszka kukurydzy,
• puszka ananasa,
• mały majonez,
• dwa ząbki czosnku przeciśnięte prze praskę,
• sól i pieprz.

Kroimy drobno paluszki karbowe w kostkę, a także seler naciowy, oraz cebulę.

Dodajemy pokrojony w kostkę ananas oraz  pozostałe składniki i mieszamy z majonezem.

Lekko solimy i pieprzymy, a sałatkę wstawiamy do lodówki, aby się przegryzła.

Na Facebooku pod zdjęciami otrzymałam taki komentarz:

• moja ulubiona:) surmi, seler naciowy, czerwona cebula, dużo czosnku i majonez. I nic więcej:) NAJLEPSZA NA ŚWIECIE!

Od jakiegoś czasu oglądam na TVNStyle powtórki z programu „Ugotowani”

Polega to na tym,  że spotykają się cztery osoby i każda z nich gotuje kolację dla pozostałych, zapraszając ich do swojego domu!

Osoba, która zbierze najwięcej punktów w nagrodę dostaje 5 tysięcy złotych!

Program jest zabawny jak dla mnie i z niego wynoszę, że na świecie jest nieskończona ilość przepisów kulinarnych.

Wiele zależy od gotującej osoby, która np, czerpie swoje przepisy z kuchni włoskiej, hiszpańskiej, a niektórzy trzymają się tylko kuchni polskiej.

Ja uważam kuchnię polską za najsmaczniejszą na świecie i znani jesteśmy  z pierogów, rosołu, barszczu białego i  bigosu! 🙂

Moje kubki smakowe nie znoszą ostrości jaką cechuje się kuchnia indyjska np.!

Jedzenie uszczęśliwia i jest ucztą i jeśli coś gotuję, to robię to z sercem, bo mi zależy na pochwałach!

Taka próżna jestem! 😀

Lubicie gotować, eksperymentować, dzielić się jedzeniem z bliskimi?

 

 

Pomysł na śniadanie!

Podobno śniadanie jest najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia, bo od rana daje siłę i energię do działania!

Ja teraz jem późno śniadanie, bo po koronawirusie dużo śpię, a do tego nie wrócił mi apetyt, a więc się zmuszam do jedzenia!

Moje śniadanie musi być ciepłe, a więc w grę wchodzi jajecznica z różnymi dodatkami, a więc z cebulą, pieczarkami, papryką, albo z pomidorami!

Nie lubię od rana tylko kanapek, bo jeśli zjem coś ciepłego, to inaczej funkcjonuję i mam więcej energii!

O dziecka nie cierpiałam zup mlecznych – żadnych, bo ani z ryżem, czy kaszą, albo makaronem, czy też z chrupkami z marketu!

Czasami wrzucam na gorącą wodę kawałek kiełbasy i taką lubię także zjeść z kromką chleba z masłem!

Kończy mi się repertuar śniadaniowy, ale ostatnio mam fazę na zapiekanki z bułki z dodatkami – robionej na patelni!

Nawet jeśli bułka jest lekko czerstwa, to ją przekrajam na pół i smaruję masłem prawdziwym, ale nie żadną Ramą!

Na to kładę pokrojone w plasterki pieczarki, a na to plaster pomidora, króry solę i pieprzę!

Na to nakładam plaster dobrego sera żółtego i to wszystko kładę na patelni.

Podlewam troszeczkę  wodą i przykrywam pokrywką, a kiedy ser zacznie się topić, to oznacza, że zapiekanka jest już gotowa!

Ciekawa jestem jakie macie pomysły na śniadania?

Jutro z Mężem przystąpimy do kiszenia czerwonych buraków na zakwas z czosnkiem, bo ma on zbawienne właściwości, by chronić nasz organizm przed przeziębieniami wszelkiego rodzaju!

Robi się to tak:

1. By przygotować zalewę, należy zastosować proporcję wynoszącą 1 łyżka soli na 1 litr wody. Łyżka to ok. 18 g, choć wielkość tej porcji może wahać się od 15 do 20 g. Wodę trzeba zagotować, rozpuścić w niej sól, a następnie ostudzić do temperatury pokojowej lub momentu, gdy będzie ciepła, ale nie gorąca.
2. Buraki należy umyć i obrać (skórkę można zostawić jedynie w przypadku buraków ekologicznych, najlepiej młodych), a następnie pokroić na kawałki. Ich kształt i wielkość są dowolne, choć z tych mniejszych i cieńszych składniki szybciej przejdą do roztworu.
3. Kawałki buraków układa się następnie w umytym i wyparzonym naczyniu z naturalnego tworzywa, np. glinianym garnku czy dużym słoju, dodając przyprawy: kilka po kilka sztuk liści laurowych, ziela angielskiego, czarnego pieprzu i rozkrojonych ząbków czosnku (tego ostatniego można dać nawet całą główkę bez jej obierania, a jedynie po przekrojeniu w poprzek na pół).
4. Aby otrzymać esencjonalny zakwas buraczany do barszczu i kiszone burak idealne do barszczu, należy użyć 4 litrów wody na 3 kg buraków (roztwór będzie więc zawierał 4 łyżki soli). Jeżeli zakwas buraczany ma być przeznaczony do picia, można zastosować proporcję 2:1, czyli 4 litry wody na 2 kg buraków.
5. Aby szybciej rozpocząć fermentację, do naczynia można dodać starter w postaci zakwasu z buraków, w. soku z kiszonych ogórków czy kapusty, choć dodatek innych warzyw zmienia nieco smak kiszonki. Aby podkręcić smak kiszonki, można też dodać do niej inne warzywa, np. plasterki korzenia selera.
6. Buraki zalane solanką dociskamy umytym i wyparzonym talerzykiem tak, by płyn pokrył całą kiszonkę. To bardzo ważne, ponieważ chroni buraki przed rozwojem pleśni. Naczynie z burakami zalanymi solanką przykrywamy czystą gazą bądź bawełnianą lub lnianą ściereczką.
7. Naczynie odstawiamy na 4-7 dni. Czas fermentacji kiszonki z buraków zależy od temperatury, w jakiej przechowujemy naczynie – w ciepłym pomieszczeniu fermentacja przebiegać będzie szybciej. Od pewnego momentu na powierzchni kiszonki będą codziennie pojawiać się kożuchy ze skupisk białych pleśni, które trzeba systematycznie zdejmować.
8. Gdy po kilku dniach zakwas buraczany będzie gotowy, co można sprawdzić po smaku, uzyskane przetwory należy wstawić do lodówki, by maksymalnie spowolnić proces fermentacji. Zakwas można od razu zlać do czystych butelek, a kiszone buraki wykorzystać do potrawy lub wycisnąć z nich sok. Jeżeli kiszone buraki mają być przechowywane dłużej, należy pozostawić je razem z zakwasem.

Warto pamiętać, że do przygotowania kiszonek nadaje się jedynie sól naturalna bez jakichkolwiek dodatków, które wpływają niekorzystnie na ich smak. Dostępne w sklepach rodzaje najczęściej zawierają jodek potasu i/lub substancje przeciwzbrylające. Niezalecana jest też sól morska z uwagi na powszechne skażenie cząstkami mikroplastików. Dobrą sól, np. szarą kamienną lub himalajską, najłatwiej kupić w sklepach z tzw. zdrową żywnością.

A u mnie wiosna kochani! Śnieg spłyną w ciągu jednego dnia!

 

Jak dobrze mieć sąsiada w „Walentynki” – też!

My starsze pokolenie nie szalejemy na Walentynki, ale skoro się w Polsce przyjęły parę lat temu, to i różyczkę czerwoną od Męża dostałam.

Ja dla Niego zrobiłam prezent praktyczny i z tego się ucieszył, bo nigdy nie miał na to czasu, a może Mu nie przeszkadzało.

Zrobiłam mu porządek na półkach z ubraniami, bo mężczyźni nie dbają o to zupełnie, a może niektórzy dbają!

Na jutro -jeśli będzie słoneczna pogoda zaplanowaliśmy wyjazd na zdjęcia naszego jeziora w zimowej aurze i to będzie takie walentynkowe zwieńczenie pobycia we dwoje.

Mam tylko Męża i każdy miły gest dla siebie robiony jest naszą wartością, gdyż mamy tylko siebie na co dzień!

Jednak spotkało nas dziś coś bardzo miłego!

Zadzwonił do Męża nasz sąsiad, mieszkający w tej samej klatce i poprosił, by Mąż do niego zajrzał.

Okazało się, że przygotował dla nas kolację walentynkową i wprawił nas w osłupienie!

Sąsiad jest młodym człowiekiem i jak to młodzi przywiązują do Walentynek dużą uwagę i je celebrują!

Ponadto młodzi lubią eksperymentować w kuchni i ich potrawy są już zupełnie inne, aniżeli gotuje nasze, starsze pokolenie.

Sąsiad wręczył Mężowi talerz z potrawą, jakiej ja bym nie wymyśliła, ale za to mogę się jej nauczyć!

Na talerzu znalazły się malutkie pierożki z dość pikantnym farszem, a także krewetki!

Na boku talerza ułożył sałatkę z rukoli,  czarnymi oliwkami, pomidorkami koktajlowymi, serem feta, a wszystko zostało polane sosem słodko – kwaśnym – pycha!

Wielu z nas nie uznaje tego święta, a ja sądzę, że skoro się przyjęło, to miło jest, kiedy jedno o drugim pamięta.

ZDZIEBEŁKO – CIEPEŁKO

Wiem, że miłość jest udręką

Bo się wszystkiego od niej chce

Ja pragnę mało, malusieńko

A właściwie jeszcze mniej

Ździebełko ciepełka

W codziennych piekiełkach

W wyblakłym na szaro obłędzie

Różowa perełka, ździebełko ciepełka

Znów wiem, że jakoś to będzie

Gdy serce ukłuje przykrości igiełka

I biedne się czuje, niczyje

Ciepełka ździebełko

Ździebełko ciepełka

Wystarczy i wszystko przemija

Ździebełko ciepełka

Diamencik ze szkiełka

Czułości kropelka na listku

Ciepełka ździebełko

Tkliwości światełko

W twych oczach wystarczy za wszystko

Nie chcę wichrów, burz, nawałnic

Uczuć, w których spalę się

Jesteśmy przecież łatwopalni

Dla mnie najważniejsze jest:

Ździebełko ciepełka…

Jonasz Kofta

Kiedy Wnuki stają się sensem życia!

Dzień inny niż wszystkie, bo właśnie wróciłam z Urodzin naszej Wnuczki – Luizy!

1 lutego się urodziła i właśnie skończyła 10 lat!

Pamiętam jaka była malutka,  a tu nagle minęło jak z bicza strzelił!

Córka zrobiła pyszne jedzenie, bo zebrała się rodzina by razem świętować.

Muszę przyznać, że młodzi już inaczej gotują, bo na przykład dziś zjadłam dwie porcje sałatki zupełnie mi nie znane, ale bardzo smaczne!

Jedna była z tuńczykiem, a druga z brokułami i muszę poprosić Córkę o przepisy, aby i u siebie coś pokombinować!

Kocham Wnusię całym sercem i wiem, że już jest dobrym człowiekiem, bo uwielbia pomagać innym, a także kocha zwierzęta, a  rośnie na społeczniczkę, co ma w charakterze!

Dziadek, aby uświetnić tę rocznicę w ogrodzie opalił fajerwerki, aby pamiętała swoje 10 Urodziny!

Tort urodzinowy też był zaskakujący, bo nie taki sztampowy z cukierni, a na bazie bezy i owocowej galaretki – pyszny!

Niestety, ale czas leci nieubłagalnie i to nam seniorom  czas biegnie najszybciej i niżej wkleiłam zdjęcia nas, którzy już mają swoje lata!

Odbicie w lustrze kim byliśmy, zanim staliśmy się starsi!

Często młodzi patrząc na nas widzą ludzi starszych, ale nie wiedzą jak nasze życie upływało i czym się w młodości zajmowaliśmy!

Życiorys pokazany w odbiciu w lustrze!