Kiedy bloga przenosiłam z ONET na WP, to zaczynał rządzić PIS – tak się to ułożyło.
Na marginesie napisałam, że chyba będzie na blogu sporo o polityce, ale nie przypuszczałam, że aż tak dużo będzie się w Polsce działo – złego!
Mamy kampanię wyborczą na prezydenta Polski i kiedy zaczyna przemawiać Adrian, to u mnie w domu tego się po prostu nie da słuchać, gdyż ja i „M „dostajemy alergii na taką bufonadę w jego wykrzykiwaniu!
Pilot jest zawsze w zasięgu ręki!
Oto są słowa, pod którymi się podpisuję całą sobą i mam nadzieję, że ten Dyndała – 28 czerwca odejdzie w niebyt i czytamy:
Niżej będzie o truskawkach, bo to temat lekki i przyjemny, a ja nie chcę być monotematyczna. a więc urozmaicam!
„Gabriela Lazarek do Andrzeja Dudy:
POROZMAWIAJMY O RODZINACH!
Panie Duda !
Oczekuje Pan uczciwej kampanii?
Przeszkadzają Panu gwiżdżący na Pana ludzie?
Uderza to w Pana rodzinę?
Może porozmawiajmy o Panu Pawle Adamowiczu, którego hejt prowadzony przez Pańskie ugrupowanie, zabił ? Może porozmawiamy o Jego rodzinie?
Może porozmawiamy o zaszczuwaniu Pana Grodzkiego, czy Pana Juszczyszyna?
A może o Panu Brejzie i Jego ojcu porozmawiamy?
Albo o wizerunkach osób powieszonych na szubienicach?
Może o obietnicy golenia głowy posłance?
Albo o protestujących kobietach nazwanych szmatami?
Może o „kanaliach które zabiły brata”?
Albo o nauczycielach i lekarzach, których zaszczuwano w TVP?
Możemy też porozmawiać o wizerunkach prywatnych osób, które niczym groźni przestępcy, były przedstawione w „Wiadomościach” po proteście pod TVP?
A co z osobami LGBT i ich rodzinami, które dzięki Wam obawiają się już o swoje życie?
Co z rodzinami osób niepełnosprawnych, na które prowadziliście regularną nagonkę ?
Może się Pan zastanowi jak by się Pan czuł, gdyby tak potraktowano Pańską rodzinę?
Nazywa się Pan prezydentem Polaków.
Czy stanął Pan chociaż raz w obronie tych osób?
Gwizdy się Panu nie podobają?
To gwizdy i oburzenie Polaków, którymi sobie Pan i ugrupowanie , któremu Pan podpisuje wszystko jak leci, regularnie wyciera twarz.
Chce Pan uczciwej kampanii?
Niech Pan zacznie od siebie.
Chce Pan po raz kolejny przysięgać na Konstytucję w imię Boga i po raz kolejny ją łamać?
To ma być ta uczciwa kampania?
Nie jest Pan i nigdy nie był żadnym prezydentem Polaków.
Jest Pan kłamcą i oszustem.
Jest Pan prezydentem jednego ugrupowania, które zaszczuwa większość społeczeństwa tylko po to, żeby je sobie podporządkować i zniszczyć fundamenty demokracji tylko po, żeby już nikt nie śmiał nawet zagwizdać na nikogo z Was.
Piszę to jako Polka, Matka, Kobieta, Czlowiek.
Obraził mnie Pan przez te pięć lat prezydentury setki razy.
Też mam rodzinę. I też mam zamiar ją chronić.
Szczególne przed takimi ludźmi jak Pan.
Dlatego będę gwizdać najgłośniej jak potrafię i krzyczeć na całe gardło, że będzie Pan siedział za swoje haniebne czyny.
I mam nadzieję, że zrobią to tysiące Polaków wszędzie tam, gdzie się Pan pojawi.
Przykro mi, że cierpi na tym Pana rodzina.
Lecz to Pan powinien ją przeprosić, ponieważ to co ich spotyka, to tylko i wyłącznie Pańska wina”.
Oto mamy sezon truskawkowy i dziś „M” dostał od kolegi dwie kobiałki słodziutkich truskawek z plantacji ekologicznej!
Był jeden kłopot, bo w truskawkach były mrówki bardzo drobniutkie, a więc bezwzględnie wrzuciłam truskawki do wody i mrówki się utopiły ha ha.
Kiedy mamy ten sezon na „Truskawki z Milanówka”, to „M” marudzi, abym mu upiekła naleśniki i zrobiła koktajl z truskawek i tak co roku i tak co roku od 44 lat!
1. Jajka ubijamy z solą. Dodajemy przesianą mąkę oraz wodę zmieszaną z mlekiem. Trzepaczką lub mikserem łączymy wszystkie składniki. Ciasto powinno spływać z łyżki, jednocześnie zostając na jej grzbiecie. Naleśniki smażymy na maśle klarowanym – patelnia do naleśników nie jest konieczna, ale bardzo przydatna – szczególnie, jeśli przewracanie placków sprawia ci problem.
Koktajl robię tak, że do kielicha od miksera wkładam truskawki, dodaję pół paczki cukru waniliowego i zalewam maślaną i to jest taka letnia pycha sezonowa – bomba witaminowa!
Miałam w kuchni dwa młode kabaczki, pół kilo marchwi, cebulę, młode ziemniaki i pęczek zielonej pietruchy, oraz czosnek i ugotowałam zupę krem, którą gotuję właśnie w tak letnim czasie.
U mnie dzisiaj było 30 stopni, a więc taka lekka zupa jest akuratna!
Wystarczy obrać i umyć warzywa, pokroić w kostkę, albo plastry i najpierw podsmażyć na maśle klarowanym cebulę, a potem dodać resztę składników i także podsmażyć, a potem tylko doprawić i zalać wrzątkiem, aby warzywa przykryć wodą!
Kiedy wszystko zmięknie zblendować, dodać czosnek przepuszczony przez praskę i zabielić śmietaną, albo mleczkiem kokosowym jak kto lubi!
Podać z podsmażonym na suchej patelni chlebem, pokrojonym w kostkę i już!
A teraz z innej beczki!
Jest w rozkwicie kampania wyborcza i trochę się zmusiłam, aby posłuchać, co ma do powiedzenia Adrian na usługach prezesa i wiecie co?
Jeszcze trochę, a by mnie zabrała karetka pogotowia, bo gdybym nie wyłączyła, to bym dostała zawału serca, które mam trochę chore – biorę leki!
To, co wygaduje, a właściwie „wykrzycza” ten mały człowiek nadaje się tylko do Trybunału Stanu i wciąż się dziwię, że te kłamstwa trafiają do ludzi, ale to są ludzie niemyślący, albo przekupieni, bo tego nie można nie oceniać pod kątem draństwa.
Dużo wrzeszczał o katolickiej rodzinie, która w PiS wygląda tak:
Cd, niżej:
Znowu za kanalią Żalkiem powtarzał wszędzie jak mantrę, że LGBT, to nie ludzie, a ideologia i stop seksualizacji dzieci w szkołach, a także, że on jest strażnikiem Konstytucji, a jego rząd nie będzie kradł tak jak poprzedni i tak dalej i tak dalej i im dalej w las, tym więcej bredni padło z ust tego potwora, bo już nawet nie Adriana.
Ta kanalia nie zdaje sobie sprawy z tego, że raz wypowiedzianych słów nie da się już nigdy cofnąć, bo w Internecie i mediach nic nie ginie.
Dwa światy intelektualne między Adrianem, a Rafałem Trzaskowskim, a także Szymonem Hołownią, których dzisiaj z przyjemnością słuchałam i naprawdę jestem rozdarta, na kogo 28 czerwca oddać swój głos, ale nigdy na kanalię z PiS!
Mam jeszcze trochę czasu, by zdecydować, bo jestem obserwatorką sceny politycznej i obaj kontrkandydaci mnie frapują, a na kogo zagłosuję ostatecznie ujawnię na blogu z uzasadnieniem.
Mam pytanie do Adriana, kto seksualizuje polskie dzieci jeśli nie wasi księża pedofile, których ten polski rząd kryje!
Poczynania nędzne Adriana obserwuje cały świat i piszą w gazetach o tej podłej kampanii potwora i czytamy:
Artykuł tłumaczony może nieudolnie, ale go wklejam niżej:
„Prezydent Polski porównuje „ideologię LGBT” z indoktrynacją sowiecką
Przez Reuters
BRZEG, Polska – Prezydent Polski porównał „ideologię LGBT” do doktryny komunistycznej w przemówieniu w sobotę, gdy prawa LGBT stały się przedmiotem gorącej debaty przed wyborami prezydenckimi z 28 czerwca w mocno katolickim kraju.
Prezydent Andrzej Duda jest sojusznikiem rządzącej nacjonalistycznej Partii Prawa i Sprawiedliwości (PiS), która odrzuca promowanie praw lesbijek, gejów, biseksualistów i osób transpłciowych (LGBT) jako wpływ zagraniczny podważający tradycyjne wartości Polski.
W środę Duda przedstawił „Kartę rodzinną” propozycji wyborczych, w tym ślubowanie, że pary homoseksualne nie będą mogły żenić się lub adoptować dzieci, a także zakazać nauczania o problemach LGBT w szkołach.
„Pokolenie moich rodziców przez czterdzieści lat walczyło o wyeliminowanie ideologii komunistycznej ze szkół, więc nie można było narzucać jej dzieciom, dlatego nie można było indoktrynować młodzieży, dzieci, żołnierzy i organizacji młodzieżowych” – powiedział Duda podczas wiecu w południowo-zachodniej części miasta z Brzegu.
„Nie walczyli o to, aby pojawiła się nowa ideologia, która jest jeszcze bardziej destrukcyjna”.
Kandydaci opozycji i grupy praw LGBT potępiły przemówienie Dudy.
Polska grupa prawicowa „Miłość nie wyklucza” powiedziała, że propozycje Reutera Dudy są podobne do decyzji rosyjskiego rządu o zakazie „propagandy homoseksualnej”.
Kandydat na prezydenta lewicy, Robert Biedron, pierwszy polski polityk otwarcie identyfikujący się z gejem, wezwał Dudę do „zakończenia tej nienawiści” w tweecie opublikowanym po przemówieniu.
Polska jest byłym państwem satelickim Związku Radzieckiego i była pierwszym krajem, który porzucił komunizm w regionie w 1989 r. W tym roku kraj ten został uznany za najgorszy w Unii Europejskiej pod względem praw osób LGBT w sondażu z brukselskiej organizacji pozarządowej ILGA-Europe .
(Relacja Joanny Plucińskiej i Alicji Ptak, redakcja Ros Russe”.
Dostałam na FB od mojej starszej Córki filmik, który nagrała dla mnie telefonem.
Nie mogłam pobrać tego filmiku na bloga, a więc wrzuciłam go na swój kanał na YT!
Za domem Córka ma spory kawałek ogrodu, w którym rosną cudowne rododendrony, a także posadziła do doniczek podwieszonych pod tarasem piękne, kolorowe surfinie.
Taras, to jest miejsce odpoczynku, a także przydaje się na spotkania przy grillu!
Mnie jako matkę bardzo cieszy, że Ona lubi zieleń i dba o ten ogród razem ze swoim mężem.
W ogrodzie bawi się moja Wnuczka, a także pies kochany – Maltańczyk i dwa koty, a czasem nawet więcej, bo zdarzają się przybłędy także.
Maltańczyk, to cudowna suczka o imieniu Tessi, a koty, to Rudzia i Franek i te zwierzątka bardzo się lubią.
Taras jest zrobiony z solidnego drzewa i na nim jest kanapa, fotele do odpoczynku, a także stół i nowoczesne krzesła, na których siadają goście w czasie pogody oczywiście.
W ogrodzie rośnie także wiekowa grusza, drzewa czereśni, inne rośliny dekoracyjne i śpiewają ptaki!
A teraz inny temat:
Oto mamy cudowny czas i dziś rozpoczęłam sezon na leczo.
Każdy je gotuje po swojemu, a więc napiszę tylko, że do dyspozycji miałam trzy, młode kabaczki, pięć pomidorów, trzy kolorowe papryki, kiełbasę z grilla, cebulę, czosnek i oczywiście ziele angielskie i liście laurowe, sól i pieprz.
Pokroiłam wszystko, podsmażyłam i wyszło mi smaczne leczo, a więc zachęcam aby korzystać z darów ziemi, bo jak nie teraz to kiedy?
Można tylko ubolewać, że mamy drożyznę i wszystkie dary są strasznie drogie.
Takie mamy czasy w czasie pandemii, która wciąż nas przeraża.
Uwielbiam naszą, polską kuchnię, a nie jakąś zagraniczną.
Używam w mojej kuchni tylko przyprawy dostępne u nas, a nie lubię przypraw indyjskich, marokańskich itp.
U mnie musi być w kuchni ziele angielskie, liście laurowe, czosnek, cebula i nasz koperek, czy też pietruszka oraz nasza papryka, pomidory, majeranek itp.
Żadne tam curry, chili, gdyż nie lubię zapachu tych przypraw nawet, a co dopiero je smakować.
Czasami jak nie wiem jak ugotować daną potrawę, to wpadam do sieci i szukam inspiracji i pomysłów na obiad.
Jednak wczoraj upiekłam bardzo smaczne kotlety mielone i sekretem jest to, aby do mielonego mięsa oprócz przypraw, dolać wody i porządnie wymieszać, a będą soczyste, a nie suche.
Dziś znalazłam bardzo dla mnie przydatny kanał kulinarny na YT i wpisałam go do swoich ulubionych – kanał kucharza Tomasza Strzelczyka „Oddaszfartucha”.
Boziu jak mi się jego przepisy podobają, bo są bardzo proste do przygotowania z małą ilością składników, smaczne i nieskomplikowane – nie przekombinowane.
Opowiada o swojej kuchni bardzo ciekawie i zachęcająco i od dziś wiem, że będę się na jego przepisach wzorowała.
Prezentacje kucharza są bardzo miłe w odbiorze, bo nie przegadane i przepis jest podany w bardzo dostępny sposób.
W mojej miejscowości działa catering, który mieści się w Gimnazjum i naprawdę wiele osób z tego korzysta, a zwłaszcza ludzie starsi.
Obiady są dowożone prosto do domu i mniejsze porcje kosztują 15 złotych dziennie, a większa 18 złotych.
Obiady są bardzo smaczne, bo takie domowe i ludzie sobie chwalą.
Ja wciąż gotuje obiady dla Męża i siebie i lubię to robić póki oczywiście starczy sił!
Mam ten komfort jako seniorka, że Mąż robi wszystkie zakupy, a ja to potem wszystko zamieniam w jedzenie dla nas dwoje i podkreślam, że nie jestem Magdą Gessler, ale się staram by było smacznie!
Codziennie ustalamy, co w danym dniu będziemy jedli na obiad, a więc bywa, że gotuję więcej na dwa, trzy dni, a to są przeważnie zupy, które mi wychodzą smaczne – nie chwaląc się.
Dziś uzgodniliśmy, że na obiad będzie gulasz z kaszą jaglaną, a jutro gulasz z ziemniakami, a pojutrze z makaronem! 😀
Potrzebne jest na taki gulasz prawie węgierski, bo nie z ostrą papryką, gdyż ja nie lubię ostrego jedzenia.
1 kilogram łopatki wieprzowej,
1 cebula,
1 papryka,
mały kabaczek,
kilka pieczarek,
mrożonka marchewki z groszkiem,
jedna łyżka jarzynki,
pieprz i papryka łagodna,
kilka łyżek oliwy,
trzy liście laurowe,
kilka ziaren ziela angielskiego,
dwie łyżki mąki.
Mięso trzeba pokroić w kostkę i podsmażyć na oliwie.
Kiedy się podsmaży włożyć je do osobnego garnka, dodać jarzynkę, ziele angielskie i liście laurowe i zalać wodą i niech się gotuje.
W tym czasie należy pokroić cebulę, pieczarki, paprykę i też to podsmażyć na patelni, a kiedy warzywa się zrumienią, to należy je dodać do garnka z mięsem.
Pod koniec gotowania, kiedy mięso jest miękkie dodałam mrożonkę marchewki z groszkiem i chwilę to gotowałam.
Sos należy zagęścić, a więc na suchej patelni zrumieniłam dwie łyżki mąki, a kiedy ostygła dodałam wody i taką zasmażką zagęściłam sos i to wszystko.
Kto ma inny sposób niechaj się podzieli! 🙂
Dziś bez polityki, bom okrutnie zmęczona, ale może odrobina prawdy o dziennikarce Holeckiej z reżimowej telewizji!
Gdy emocje już opadną
Jak po wielkiej bitwie kurz
Gdy nie można mocą żadną
Wykrzyczanych cofnąć słów
Czy w milczeniu białych haniebnych flag
Zejść z barykady
Czy podobnym być do skały
Posypując solą ból
Jak posag pychy samotnie stać.
Perfekt
Skoro w warzywniakach pojawiają się wiosenne warzywa, to dziś trochę kucharzyłam i ugotowałam bigos z młodej kapusty i upiekłam ciasto z rabarbarem.
Przepisów nie będę podawała, bo każdy ma swój patent na taki, wiosenny bigos i ciacho z rabarbarem, a tylko napomknę, że mój przepis na ciasto udaje się zawsze i każdemu, kto go przestrzega. 🙂
Kiedy sobie tak robię w kuchni, to mam pewne przemyślenia.
Zastanawiam się, co jako społeczeństwo powinnyśmy zrobić, aby wyrwać Polskę ze szpon psychopatów, którzy z naszego kraju zrobili dziwkę polityczną.
Już nie ma co zbierać, bo wszystko jest rozmontowane, nieprzestrzegane jest polskie prawo i Kaczyński idzie na rympał jak ślepy jakiś, który po prostu jako psychopata chce, aby wszyscy tak tańczyli jak on zagra i tak tańczymy wszyscy!
Potrzebny jest w Polsce „Majdan”, ale jak na razie wszyscy nie wiemy jak tego dokonać, choć dziś przedsiębiorcy ponownie wyszli na ulice Warszawy!
Warszawa utkana policją w maseczkach, bez numerów identyfikacyjnych ogrodziła tłum, a jest jej jak mrówek i blokują przejścia ludziom zdesperowanym, bo im głód zagląda w gary!
Rząd obiecał rekompensaty dla przedsiębiorców, ale jak do tej pory, to są tylko obiecanki bez pokrycia i dlatego ludzie są wściekli!
Jak pisałam tylko „Majdan” może pogonić tych psujów wszystkiego, ale jak pisze profesor Markowski nie wykluło się w Polsce przez 5 lat obywatelskie społeczeństwo, a w innych krajach dziwią się jak Polacy dopuścili do władzy warchołów i czytamy:
„Prof. Markowski: My jesteśmy winni, że oni sobie pozwalają na to polityczne warcholstwo.
Nie ma obywatelskiego społeczeństwa w Polsce. Po prostu nie ma. Bo w każdym innym kraju w Europie Zachodniej, gdyby jakiś warchoł doszedł do władzy i robił to, co w tej chwili robi władza w Polsce, ludzie wyszliby na ulice i zmietli go w ciągu tygodnia. Nie pozostałby po nim ślad – mówi prof. Radosław Markowski.
Dorota Wysocka-Schnepf: Dwa dni przed wyborami wiemy, że te wybory będą, ale jednocześnie, że ich nie będzie. Jak określiłby pan tę sytuację, w której się znaleźliśmy?
Prof. Radosław Markowski: Dokładnie tak, jak pani opisuje. I przyznam się, że nie wiem, jak to określić. Napisaliśmy z kolegą artykuł do „Washington Post” o tym, co się w Polsce dzieje. I kiedy dzisiaj powiedzieliśmy, że dwóch dżentelmenów zebrało się i zadecydowało, że wyborów nie będzie, to nie mogą uwierzyć. Mam zresztą pytania od politologów z całej Europy, na jakiej podstawie odwołano wybory. Równie dobrze my, gdybyśmy się z panią spotkali, też moglibyśmy jakiś list podpisać. Małe dzieci zadają takie pytania – a dlaczego, a dlaczego? Mam teraz z moimi kolegami, wyrafinowanymi politologami, na świecie taki problem, że ja nie potrafię im powiedzieć, co tu się dzieje.”
Kiedy się budzę o poranku, to mam wciąż póki co, ten sam rytuał, a więc człapię zaspana do kuchni i robię sobie poranną kawę z mlekiem.
Od razu też włączam media i w ten sposób się budzę, a jak się obudzę, to planuję strategię dnia i dziś ugotowałam zupę z wiosennej botwinki – pycha wyszła i w końcu coś wiosennego.
W między czasie sprzątnęłam łazienkę i kuchnię, bo to tak zwykle bywa, że:
Muszę stwierdzić, że w małych mieszkaniach szybciej się chyba brudzi, aniżeli w większych, bo kurz się zbiera i to od razu widać, a więc taki jest los kobiety, że całe swoje życie poświęca na utrzymanie w domu jako taki porządek!
Obostrzenie powoli znikają i już możemy spacerować po parkach i wyżej pokazałam mój zielony kawałek parku nad jeziorem do spacerowania.
Dziś też sobie przypomniałam, że będziemy mieli „Majówkę” i trzeba będzie koniecznie wywiesić „Biało – Czerwoną”.
Nie spotkamy się z rodziną na te dni jak to drzewiej bywało, ale mimo, że jesteśmy tylko we dwoje, to trzeba będzie trochę jedzonka przygotować!
Szczęśliwe są rodziny te, które w czasie pandemii nie dopada widmo głodu!
Dziś w telewizji pokazali, że ci, którzy stracili pracę chodzą do punktów darmowej żywności i to jest autentyczna tragedia.
Na szczęście mnie z Mężem, to nie dotyka, a więc możemy skromnie bardzo szykować, potrawy na „Majówkę”.
Postanowiłam zrobić dwie sałatki na bazie selera naciowego i do pierwszej mi jest potrzebne:
trzy opakowania paluszków krabowych,
dwie, czerwone cebule,
majonez,
pół puszki kukurydzy,
pól puszki plasterków ananasa,
pięć łodyg selera naciowego,
trzy ząbki czosnku.
sól, pieprz i wszystko kroimy w kostkę i po prostu mieszamy!
Druga sałatka będzie z selerem i ziemniakami i ten przepis wzięłam z netu, a więc:
SAŁATKA ZIEMNIACZANA Z SELEREM NACIOWYM.
Składniki:
– 4 średniej wielkości ziemniaki
– 3 jajka ugotowane na twardo
– 3 łodygi selera naciowego
– 1 mała cebula
– 1 małe jabłko
– ½ puszki kukurydzy konserwowej
– 7-8 korniszonów
– kilka łyżek majonezu
– 1-2 łyżeczki musztardy
– sól, pieprz
JAK ZROBIĆ SAŁATKĘ ZIEMNIACZANĄ Z SELEREM NACIOWYM?
Ziemniaki ugotować w osolonej wodzie. Ostudzić i pokroić w kostkę. Jajka ugotować na twardo. Obrać ze skorupek. Pokroić w drobną kostkę. Cebulę drobno posiekać. Można sparzyć ją wrzątkiem (będzie lżej strawna) ale nie jest to konieczne. Łodygi selera umyć, pokroić w niedużą kostkę. Kukurydzę odsączyć z zalewy. Ogórki drobno pokroić. Jabłko obrać ze skórki, usunąć gniazda nasienne i pokroić w niedużą kostkę. Wszystkie składniki wymieszać w misce. Dodać majonez i musztardę. Doprawić sałatkę solą i pieprzem. Przed podaniem schłodzić w lodówce. Sałatkę ziemniaczaną z selerem naciowym podawać do pieczywa na śniadanie lub kolację.
Smacznego!
Ja uwielbiam wszelkiego rodzaju sałatki i jestem łasa na nowe przepisy, a więc może podzielicie się swoimi, które na domowych imprezach wiodą prym!
Podobno każda gospodyni domowa ma takiego asa w rękawie. 🙂
Upiekłam dziś w rękawie kawałek schabu, by było na kanapki, bo wychodzenie do sklepów jest dość ryzykowne.
Wyszedł smaczny i soczysty, a robiłam tak:
wczoraj do miski wlałam 3/4 łyżki oleju i do tego dodałam przyprawy jakie miałam w domu, a więc słodką paprykę, majeranek i dużo czosnku,
do tego dodałam jarzynkę, odrobinę soli i pieprzu,
wszystko wymieszałam dokładnie i wtarłam w schab, który potraktowałam widelcem, aby przyprawy przeniknęły do środka,
tak natarty kawałek mięsa wstawiłam pod przykryciem na noc do lodówki,
dzisiaj włożyłam mięso do rękawa i upiekłam w piekarniku nastawionym na 180 stopni na godzinę i 20 minut!
Tak upieczone mięso zostawiłam do wystygnięcia w piekarniku, a kiedy wystygło to posmakowałam mniam, mniam – polecam!
A teraz inny temat!
Wczoraj zostawiłam komentarz pod zdjęciem blogera o nazwie „365 dni w obiektach LG / Samsunga”.
Napisałam pod zdjęciem dawne powiedzenie brzmiące – rzuć wapno na druty i Łukasz nie wiedział o co chodzi, gdyż jest młodym człowiekiem i nie może wiedzieć jakim slangiem posługiwała się młodzież za czasów PRL-u.
My ludzie już dojrzali pamiętamy tamte czasy, gdyż też kiedyś byliśmy młodzieżą.
Spotykaliśmy się na boiskach, w klasach i z pewnością więcej się słownie wypowiadaliśmy bezpośrednio, kiedy teraz młodzież rozmawia przede wszystkim w Internecie.
Nie znam slangu obecnej młodzieży, tak jak młodzież nie zna naszego z tamtych lat, a więc warto powspominać:
„Rzuć wapno na druty, czyli odzywki sprzed lat.
„Są ludzie i parapety” – mawiała młodzież kilkadziesiąt lat temu. Choć przez tego typu wyrażenia niejednemu „skoczył gul”, przypomnijmy tamten sztubacki slang. Językowi puryści niech nie „peniają” – przekleństw nie będzie.
Fri, lol, nieogar, nołlajf… Ze zrozumieniem tego, co mówią dziś młodzi ludzie, „wapniacy”, czytaj – wcześniej urodzeni, miewają trudności. Zanim jednak wapniacy stali się wapniakami, również byli małolatami i – ku przerażeniu entuzjastów „czystej” polszczyzny – mieli własną gwarę, jedyny w swoim rodzaju kod językowy, którym się posługiwali i który z gruntu obcy był „jareckim”. Tak już w latach 70. zeszłego stulecia nazywano rodziców.
– Oczywiście, mówiło się też „starzy”, „stary”, „starszy”, rzadziej „tato”, „ojciec” – wspomina rzeszowianin Paweł Pasterz, popularyzator nauki i techniki. – Inne słówko to właśnie „wapniak”. No i słynne było powiedzonko: „Rzuć wapno nadruty”. Znaczyło: „Poproś rodzica do telefonu”.
Rzeź uczniowskich niewiniątek
Do słów, które współcześnie są na młodzieżowym topie, zalicza się „sztos” (wariantywnie: „sztosik”, „sztosowo”, „sztosiwo”), co oznacza coś dobrego, fajnego. W latach 70. i 80., kiedy sztubak chciał wyrazić zadowolenie albo pochwałę, mówił „extra”, „w pytę”, „git”. Bywało również „fajowo” czy „fajowsko”, a w końcu szaloną popularność osiągnęło „spoko”.
Tego typu słowa rzadko odnosiły się do instytucji szkoły („budy”), bo tej się przeważnie nie lubiło. Na różne sposoby dawano temu wyraz w języku. Momentami wręcz wiało grozą, bo oto plan lekcji okazywał się być, dajmy na to, „planem tortur”, a „pytanina” przez całą lekcję – „rzezią niewiniątek”.
– Ze szkolnych wyrażeń przypominam sobie „goga”, zapewne skrót od pedagoga. O gogach pisał w swoich powieściach Edmund Niziurski. Na dyrektora szkoły mówiło się „dyro”, „dyrek”. Ocena niedostateczna była „pałą”, „lufą”, a na przeciwnym biegunie szkolnych stopni znajdowała się „piona”.
– nadmienia Paweł Pasterz.
Melony i bańki
Ktoś, kto trzymał rękę na pulsie w kwestii najnowszych trendów w szczeniackim języku, zyskiwał w oczach nie tylko szkolnych kumpli i mógł tym słownictwem „zaszpanować” jak – nie przymierzając – kolorowym plakatem Bruce’a Lee. Szpanerami mogli stać się ici, którzy mieli „szmal” vel „szmalec” ew. „forsę”, „kasę”.
W przypadku smarkaterii żadne znaczące kwoty pieniędzy zwykle jednak nie wchodziły wrachubę, jeśli już to np. „kafel”, „tysiak” „patyk” bądź „koło” – jak z reguły mówiono na tysiąc złotych.
– Mnie utkwiły w pamięci takie określenia, jak „tauzen” i „kopernik” – dorzuca Pasterz. – A złotówki funkcjonowały jako „zety”, „złocisze”.
Kto dysponował aż milionem zetów, ten miał „melona”. Po przełomie w1989 roku melona wyparła „bańka”. Modna była, z tym że też tylko do czasu. W połowie lat 90. przeprowadzono denominację, wskutek czego bańka przestała być milionem, a miała odtąd wartość 100 zł. To miało nanią niekorzystny wpływ. Zdenominowana bańka straciła w oczach użytkowników slangowej polszczyzny, chociaż całkiem z obiegu dziś jeszcze nie wypadła.
Mieć do kogoś romans
W pewnym wieku chłopcy zaczynają się interesować dziewczynami – i vice versa. Dzisiejsza „loszka” wczoraj była „laską”, „lasencją”, „dżagą”, „siksą”, „szprychą”. Tych słów używały też dziewczyny, a o chłopakach mówiły np. „men”. Jeśli ktoś „miał do kogoś romans”, to wcale nie znaczyło, że się w tym kimś „zabujał”, tylko ma sprawę do omówienia.
– Kiedyś biust – nie wiedzieć czemu – to były „uszy”. „Panienki” o niepokaźnych uszach dzierżyły miano „desek”. Jak chodzi o takie oldschoolowe sformułowania, kojarzę jeszcze np. „piękną Mary z domu starców”. To o dziewczynie, której Pan Bóg poskąpił wdzięku i urody
– wspomina z uśmiechem Tomek, przedstawiciel handlowy z Rzeszowa, rocznik 1974.
Bywało, że o względy jednej panienki rywalizowało dwóch gości. I bywało, że konflikt starano się rozwiązać przy użyciu pięści. Nazywało się to „wyjściem na solo”.
– Czasami padało hasło: „Chodź na śnieg”. A niektórzy dodawali: „Śniegu nie ma, przegrałeś” – uśmiecha się Paweł Pasterz.
Wolty i fazy
Zdarzało się, że uczestnicy „solówy” mieli pecha, bo namierzyli ich stróże prawa. Tych nazywano – jasna sprawa – gliniarzami, a oprócz tego m.in. „pałami”, „mendami”, „smerfami”. Charakterystyczny niebieski pojazd nosił nazwę „kabaryny”, „suki”. A gdy ktoś uznał, że jego kolega ma niskie IQ, plecie androny lub nieracjonalnie się zachowuje, pytano: „Głupi czy z milicji?”
Nie da się ukryć, że młody człowiek od czasu do czasu chodził na„imprezy” (o „melanżu” nikt wówczas nie słyszał ani nie mówił). Jeśli tam napił się jakiegoś wyskokowego trunku, to potem był „na fazie”. Uczniowie szkół elektryczno-mechanicznych mawiali nawet, że zadziałał „przesuwnik fazowy”. Do ucznia szkoły o takim profilu jak ulał pasował też wyraz „wolty”. W tym wypadku wcale jednak nie chodziło o jednostki potencjału elektrycznego, lecz o alkoholowe procenty.
Bartosz Sadowski / Polska Press„Metale” nosili długie „pióra”.
Reprezentanci młodego pokolenia lubili też posłuchać rocka. Na przełomie lat 80. i 90. niemałą rzeszę wielbicieli miały najcięższe gatunki muzyczne, takie jak thrash i death metal. Amator takich wyrafinowanych dźwięków, czyli „metal”, szerokim łukiem omijał zakłady fryzjerskie, nosząc długaśne „pióra”, poza tym chodził w „katanie” (skórzanej względnie dżinsowej kurtce), na ręce nosił „pieszczochę” (opaskę nabijaną ćwiekami) i gardził fanami wkraczającego właśnie na arenę dziejów disco-polo (wtedy to była „muzyka chodnikowa”), których to fanów metale, inie tylko oni, wyzywali od „discomułów”.
Cep cepa cepem poganiał
Deathmetalowych kapel w telewizji na ogół nie pokazywano. W schyłkowej dekadzie PRL-u najpopularniejszym (nie mylić z najlepszym) programem był brazylijski tasiemiec „Niewolnica Isaura”. Imię niejakiej Rosy (czyt. „Roza”) – jednej z bohaterek serialu, przy czym akuratnie nie pierwszoplanowej – przeniknęło do języka. Co znaczyła „roza”? Za Bogusławem Lindą można by powiedzieć, że to „zła kobieta była”. Okazała się jednak tylko językową efemerydą i dziś już tego określenia nie pamiętają nawet ci, którzy go używali.
Pojawiały się też zwroty quasi-polityczne. Już przedszkolaki rymowały: „Chcesz cukierka? Idź do Gierka. Gierek ma, to ci da” (niektórzy dopowiadali: „… kopa w tyłek i pa pa”). Z kolei w latach 80. prawie każdy, kto miał odstające uszy, na podwórku był… rzecznikiem rządu, to znaczy „Urbanem”.
– Pamiętam, że rosyjski skrótowiec CCCP (w polskim tłumaczeniu ZSRR – przyp. red.) odczytywaliśmy jako „Cep Cepa Cepem Poganiał”, ewentualnie „Córka Cesarza Całuje Piekarza” – uśmiecha się Tomek.
Były i są w młodzieżowym slangu zapożyczenia z gwary więziennej – grypsery (np. „kopsnij szluga”).
– W tym wypadku daje osobie znać atrakcyjność tego, co zakazane. Zakazane nawet nie w sensie „nie wolno ci”, tylko napiętnowane, groźne, owiane legendą – wyjaśnia dr hab. Katarzyna Czarnecka z Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, współautorka „Słownika gwary uczniowskiej”.
To część naszych wspomnień
Nastolatki od niepamiętnych czasów starają się nadać własny językowy kształt temu, z czym się stykają.
– Służy to wzmocnieniu więzi w obrębie pewnej społeczności, odróżnieniu się od tego, co na zewnątrz, radzeniu sobie z napięciami, emocjami, wyrażeniu tego, co myślimy dobrze, ale częściej – co myślimy niedobrze o dorosłych, szkole i innych instytucjach – tłumaczy Katarzyna Czarnecka. – Widoczny jest również zamiar zabawy słowem. Te cechy miała ta odmiana języka w przeszłości, takie tendencje widać i dzisiaj.
Niezmienne jest i to, że młodzieżowy socjolekt nie wszystkim się podoba.
– Sztuka nie polega na tym, aby młodym ludziom tego języka zakazywać ani ich za to karcić, tylko nauczyć dobierania sposobu mówienia do sytuacji, tak by dysponowali kilkoma repertuarami: jednym dla kolegi, drugim dla babci, trzecim dla nauczyciela – podkreśla Katarzyna Czarnecka. – Jeżeli to zaniedbamy na poziomie szkoły, a trochę też domu, to mamy problem. Wtedy język z natury rzeczy będzie uboższy, nieprecyzyjny, czasem śmieszny, a czasem skandalicznie niestosowny.
Gros sztubackich wyrażeń sprzed kilkudziesięciu lat dzisiaj już nie żyje. Dużo jednak przetrwało próbę czasu; niektóre przeszły do języka potocznego, a nawet oficjalnej polszczyzny. Można się zżymać na takie czy inne odzywki, ale nie zmienia to faktu, że dla współczesnych 40- i 50-latków stanowią one dziś też cząstkę wspomnień o czasach ich młodości. Czasach niby nie tak odległych, mimo wszystko trochę innych niż te obecne.
SŁOWNIK BYŁEJ MŁODZIEŻY
Wybrane terminy i powiedzonka sprzed kilkunastu, kilkudziesięciu lat
Jeść coś trzeba, bo nasze organizmy potrzebują paliwa, aby funkcjonować.
Mąż kupił dwa, młode kabaczki, z których latem lubimy gotować leczo z dodatkami.
Takie małe – pewnie hodowane w szklarni zrobiłam jako dodatek do kanapek i tak:
na dno małego garnka wlałam z 4 łyżki oliwy,
dodałam łyżeczkę jarzynki,
dodałam dwa zmiażdżone, duże ząbki czosnku,
następnie pokroiłam kabaczki w dość grube talarki,
obtoczyłam je w tej marynacie i wstawiłam do lodówki na noc, aby przeszły aromatem czosnku!
na drugi dzień grillowałam je w opiekaczu.
Takie talarki opieczone na brązowo na patelni, czy też w opiekaczu można stosować na kanapki z wędliną, albo z ugotowanym jajkiem na twardo, a także z keczupem.
Cd. – niżej!
Oglądałam w telewizji „Seksi kuchnię Magdy Gessler”, która na ekranie pokazywała jak zrobić zimne nóżki w galarecie.
Wydaje mi się, że ja robiąc to danie oszczędzam gaz, gdyż ona wpakowała wszystko do dużego gara i gotowała to wszystko 5 godzin.
Ja sobie radzę inaczej, gdyż gotuję nogi wieprzowe i inne mięso w szybkowarze i po godzinie mięso odpada od kości, a więc tego gazu zużywam dużo mniej, a więc:
wkładam do szybkowara dwie nogi i dowolny gatunek mięsa,
dodaję 4 liście laurowe i kilka ziaren ziela angielskiego,
dodaję łyżkę jarzynki i zalewam wodą tak, aby przykryć mięso,
wstawiam na gaz szybkowar i gotuję to wszystko godzinę,
kiedy się ugotuje i ostygnie palcami rozrywam mięso do miski,
przecedzam rosół do mięsa i dodaję ugotowaną marchewkę, groszek i kukurydzę ze słoika, a także dodaję 3 duże ząbki czosnku i porządnie mieszam.
Do takiej galarety można dodać także ugotowane jajka na twardo pokrojone w plastry i np. posiekaną natkę pietruszki.
Może macie inne sposoby na galaretę, którą warto jeść, gdyż ma w sobie dużo kolagenu, który jest świetny na zmarszczki i tak piszę z okazji Dnia Kobiet!
Magda Gessler powiedziała, że taka galareta u mężczyzny sprawia, że korzeń płonie! 😀
Prawie codziennie zastanawiamy się, co będzie dziś na obiad.
Jakże często kombinujemy, co by tu ugotować tak, aby było zdrowo, tanio i szybko!
I u mnie w domu tak jest i dziś wpadłam na pomysł do powrotu do młodości, kiedy to na biwakach w szybkowarze gotowaliśmy danie jednogarnkowe!
W kuchni były ziemniaki i dokupiliśmy pozostałe produkty i wyszło nam z tego coś smacznego i tak:
obrałam 6 średnich ziemniaków, które pokroiłam w talarki,
potem pokroiłam kawałek wieprzowiny i boczku,
obrałam 6 sporych marchewek, średni seler, por, korzeń pietruszki i też pokroiłam w talarki, a także posiekałam kawałek białej kapusty,
dodałam też słoik fasoli w sosie pomidorowym,
dodałam też trochę samego sosu pomidorowego,
włożyłam wszystko do szybkowaru i na wierzch dodałam zieloną, posiekaną pietruszkę, oraz posiekaną cebulę.
wszystko zalałam wodą – nie za dużo i tak mi się to pitrasiło 40 minut!
W szybkowarze wszystkie wydobyte smaki sprawiły, że ugotowała mi się prawie zupa węgierska.
Często jest tak, że w naszych lodówkach są produkty i nie wiemy czasami, co z tym zrobić, a więc polecam taką kombinację, bo wszyło danie sycące i smaczne.
A teraz opowiadanie:
Aby nie zgubić po drodze miłości!
To już ponad trzydzieści lat po ślubie, pomyślała i spojrzała nieśmiało na siebie w lustro.
Był wieczór, taki niby jak zawsze, kiedy wieczorem każde z nich szło do swojego pokoju na odpoczynek po całym dniu.
– O nie, nie może być tak zawsze, do końca życia i poszła do łazienki wziąć wieczorny prysznic.
Ubrała najpiękniejszą koszulę, ułożyła włosy i zrobiła delikatny makijaż.
Spojrzała ponownie na siebie w lustro i stwierdziła, że jest jeszcze fajnie i podobała się sobie.
Wzięła głęboki oddech i weszła do pokoju męża, który czytał w łóżku gazetę.
Spojrzał na nią od niechcenia i nie zauważył jej pragnienia w oczach, a zarazem ogromnego zażenowania.
Stanęła w progu z oczekiwaniem, że zaprosi ją do wspólnego łoża i po prostu przytuli.
– Chciałaś coś, coś się stało, tylko takie pytanie usłyszała, rzucone z za gazety.
– Nie, nic się nie stało i wycofała się do swojego pokoju, zakrywając załzawioną twarz.
Położyła się w swoim pokoju, pełna tęsknoty za tamtymi latami, kiedy kochali się namiętnie i prawdziwie, a tu już od czterech lat, żyjąc pod jednym dachem, w pięknym mieszkaniu czuje się coraz bardziej samotna i pomyślała, że chyba wszystko się już wypaliło i nic ją nie czeka.
Tak bardzo go kocha, a mimo to nie potrafi mu opowiedzieć, co czuje, co ją uwiera i do czego tak bardzo jeszcze tęskni.
Codzienna rutyna ją zabijała i coraz bardziej czuła się odepchnięta przez swojego kochanego mężczyznę.
O poranku usmażyła kolejny raz mężowi jajko na bekonie, po czym on wychodził do pracy na długie godziny, bez pocałunku i bez grama czułości.
Gdzieś te wszystkie uczucia się zagubiły i to ją okropnie uwierało.
Nie mogła się pogodzić, że być może on już jej nie kocha i go ani troszeczkę nie pociąga.
Przecież nie może tak dalej żyć, wśród niedomówień i wstydu za czułością, delikatnym dotknięciem, przelotnym pocałunkiem, a o seksie nie wspominając.
Nie może tak być i postanowiła poszukać specjalisty, który pomoże jej odnaleźć się w zaistniałej sytuacji.
Ktoś kto pobudzi ich dwoje do powrotu do siebie, bądź odrzucenia bez względu na wyniki terapii.
Musi to wiedzieć, co między nimi jest jeszcze do ocalenia. Odda każdy grosz, aby ratować swoje małżeństwo, które po odejściu dzieci z domu, stało się skostniałe, jakby go nie było.
Było by jej łatwiej, gdyby ją opuścił i czułaby się mniej samotna, niż obok niego, który zamknął się w świecie swoich zajęć i rutyny.
Gdyby zechciał jej się zwierzyć z tego, czy ma jeszcze jakieś oczekiwania i pragnienia. Nie wiedziała o nim nic właściwie i chciała przy pomocy specjalisty na nowo go poznać i rozszyfrować.
Postawiła wszystko na jedną kartę, bo albo się rozstaną, albo na nowo się do siebie zbliżą w oparach nowej namiętności.
Każda kobieta wychodząc za mąż ma swoje oczekiwania i pragnienia.
Każda z nas chce być pożądana przez swojego mężczyznę wybranego spośród miliona innych.
Wychodzimy za mąż, budujemy gniazdo rodzinne, rodzimy dzieci, pracujemy i tak nam ucieka wiele lat.
Nie zauważamy, że obok żyje z nami drugi człowiek, który także ma swoje fantazje i pragnienia.
Jakże często nie rozmawiamy na te tematy, bo wstydzimy się ujawniać nasze najskrytsze pragnienia.
Mijają lata, dzieci odchodzą z domu i nie potrafimy cieszyć się tą wolnością, przestrzenią, która jest niespodziewanie nam dana.
Codzienne czynności, codzienne przyzwyczajenia zatracają w nas potrzebę bliskości. Dochodzi do tego także zmiana naszego wyglądu, dodatkowych kilogramów, posiwiałych włosów.
To wszystko oddala nas od bliskich spotkań w sypialni, ponieważ szybko przekreślamy swoją atrakcyjność.
Rezygnujemy z bliskości, obawiając się odrzucenia. Spoglądamy na siebie w lustro i stwierdzamy, że nie powinniśmy już domagać się seksu, przytuleń, pocałunków. Oddalamy od siebie swoje pragnienia, choć pojawiają się nie raz.
Ktoś to wszystko źle urządził, ponieważ kiedy mamy tak wiele czasu na bliskość, odrzucamy ją niejednokrotnie, wstydząc się swoich myśli, a co dopiero rozmawiać o tym z kochanym partnerem i dopóki ktoś z tych dwojga nie przerwie tego przeklętego milczenia, poczujemy nagle, że omija nas jeszcze coś bardzo ważnego w życiu.
Omija nas szczęście jakie może dać nam bliska i kochana osoba.
Jak to zmienić? Trzeba rozmawiać, a jeśli się nie udaje, trzeba poszukać rady dobrego psychologa, aby nam pomógł przełamać te lody, bo szkoda czasu, ostatniego czasu na miłość.
PS. Moja bohaterka wygrała, bo mąż zgodził się na terapię i jej determinacja sprawiła, że zostały pokonane wewnętrzne obawy przed bliskością, bo sobie założyła, że jeśli on kocha, to do niej mentalnie i fizycznie wróci i poświęci jej jeszcze nie jedną upojną noc.
Bardzo miło Mi gościć was na moim blogu😊😍. Będę tu dodawała recenzje książek📚 i opisywać wrażenia, które dotyczyły mi podczas ich czytania. Przekaże wam ich minusy 👎i plusy👍. Abyście mogli zobaczyć jak wygląda książka pokazywać będę okładki i w postach umieszczę fragmenty🗨️książek. Następnym zadaniem mojego blog jest zachęcenie ludzi (najlepiej młodzieży👥) do czytania książek. Mam już wiele pomysłów na posty z tym związane.
🤗Zapraszam na mojego blog WikaKosczyta! mam już umieszczone na nim kilka recenzji
Mam 21 lat, 156 cm wzrostu, blond kłaki.. Jestem idealistką, stąd mam wiele częstych bólów dupy. Denerwuje mnie wiele, od zamkniętych głów przez dziwne ogólnie przyjęte zasady bytowania na naszej Planetce. Stąd Mała Wściekła Blondyna. Palę fajki, mam tatuaże i bluźnię, więc jeśli Cię to gorszy istnieje możliwość, że się nie polubimy. Jeśli zaś nie przeszkadza Ci to, masz chęć poczytać wypociny młodej autystycznej duszyczki, zainteresowanej zagadnieniami z dziedzin motywacji, nauki, literatury ... ZAPRASZAM! Oczywiście na blogu pojawiają się również tematy beauty, czy miłe proste, przyjemne babskie pier*olenie! MIŁEJ LEKTURY!
Kiedyś malowałam pędzlem, teraz słowem, nigdy nie byłam w tym dobra, tak jak w okazywaniu uczuć. Jednak dobry jest każdy sposób żeby je z siebie wyrzucić. Zanim cię uduszą.
