Może ja się mylę? Może nie pamiętam zbyt dobrze, ale wydaje mi się, że zmienia się klimat.
Ledwie zaświeci słońce i nagrzeje się powietrze, a także robi się różnica temperatur między „piekłem, a niebem”, a zaraz mamy nawałnice, gradobicie i tornada.
Kiedy byłam dziewczynką i dużo przebywałam na świeżym powietrzu, to nie pamiętam tak radykalnych zmian pogodowych. Wydaje mi się, że kiedyś zima, to była prawdziwa zima, a lato było gorące.
A teraz nawet z małej chmury pada deszcz i w jednej sekundzie z ciemnego nieba potrafią spać grudki lodu wielkości fasoli.
Zaraz wyjeżdżają radiowozy straży pożarnej do powalonych drzew i robi się bardzo niebezpiecznie.
Nie lubię takich sensacji pogodowych, bo od razu gdzieś mocniej bije mi serce, a i moje pelargonie na balkonie są tego lata niszczone przez grube krople wody i grad.
Widocznie taka uroda jest tego lata.
Nakręciłam migawki na pamiątkę, a teraz nagle nastała cisza, ale to może jest znowu cisza przed burzą. 😀
Z rodziną umawiamy się na wielkie ognisko, bo chcemy pobyć z Wnukami na świeżym powietrzu. Zaplanowaliśmy wielki kociołek, a w nim danie jednogarnkowe,a tu w tym roku pogoda płata takiego psikusa!
Pogodo, pogodo nie krzyżuj ludziom planów! 😀
Kochani, a Wy jakie macie plany na te dni, choć wiem, że to wszystko od pogody zależy?
Dzień dobry! U mnie wieje przeokropnie i słońce gdzieś się schowało. Nakręciłam krótki filmik, aby pokazać moją pogodę. Nauczyłam się wgrywać filmiki na YT – taka zdolna jestem, 😉
Skoro jest taka pogoda, to postanowiłam obejrzeć jakiś film w sieci i natrafiłam na bardzo dobre kino, wręcz arcydzieło sztuki filmowej, do obejrzenia którego gorąco zachęcam, bo nie będzie to czas stracony.
Film pt. „W kręgu miłości” – według mnie jest to mistrzostwo świata i tu podaję najważniejsze parametry tego filmu:
Kochani, dawno nie oglądałam takiego filmu, który od pierwszych kadrów wciąga, a akcja jest tak wartka, że nie sposób się oderwać ani na minutę od tego filmu.
Co my znajdziemy w filmie, a więc spotyka się dwoje ludzi i od pierwszego zauroczenia seksem i dobrą zabawą ich związek nabiera coraz bardziej poważniejszego statusu. Zakochują się w sobie i po jakimś czasie, rodzi się owoc tej ich szalonej miłości.
On z początku nie chce tego dziecka, bo jest typem imprezowicza, zajmującego się śpiewaniem i graniem muzyki bluegrass i ją też wciąga do swojej kapeli. Oboje w ten sposób zarabiają na życie, trochę ćpając, trochę pijąc i imprezując, ale kiedy pojawia się dziecko na świecie, ich perspektywa patrzenia na świat diametralnie się zmienia.
Zaczynają podporządkowywać swoje życie pod tę malutką istotkę, która rośnie wśród grajków muzyki amerykańskiej.
Jednak wszystko zaczyna się psuć, kiedy dowiadują się, że dziewczynka zachorowała na raka i tu zaczyna się batalia o jej życie.
Nie napiszę jak skończyła się ta historia, ale zapewniam, że jest to kawał, wspaniałego kina.
Ochłodziło się kochani u mnie. Jest czym oddychać i w związku z tym mam więcej energii. Poszłam więc do kuchni by cokolwiek ugotować, bo skoro mam na nowo energię, to nie można jej zmarnować. 🙂
U mnie nie było tak okropnych nawałnic, jak to pokazują w telewizji i wiem, że wiele ludzi przechodzi wielkie dramaty, kiedy drzewa połamane zrobiły tyle szkód, a do tego pozrywało dachy.
Pogoda robi wielkie psikusy i nikt z pogodą nie wygra, tylko mnie niezmiernie dziwi to, że teraz tak właśnie się dzieje, że po upale zawsze są groźne burze i szaleje wiatr, a deszcze powodują powodzie. Mnie się wydaje, że kiedyś tak nie było, bo jeśli było lato, to było i nie było takich szaleństw pogodowych. Może się mylę, bo pamięć ludzka jest zawodna wszak.
Dziś więc gotowałam bigos z młodej kapusty i wyszedł mi bardzo smaczny, a zrobiłam tak i tu mam prośbę, abyście zdradzili swoje przepisy, bo ja bigosik z takiej kapusty bardzo lubię.
A więc:
– poszatkowałam kapustę i podlałam małą ilością wody, jednocześnie posoliłam i do tego dodałam jeszcze młodą marchewkę,
– kiedy się mi to pitrasiło w miedzy czasie:
– pokroiłam kiełbasę i zrumieniłam ją na tłuszczu,
– posiekałam cebulę i też ją zeszkliłam,
– kiedy kapusta puściła swój sok i była już miękka – dodałam kiełbasę i cebulę
– posiekałam dużą porcję zielonego kopru i hop do garnka,
– na koniec zrobiłam zasmażkę na maśle i też dodałam – mieszając i oczywiście obowiązkowo przecier pomidorowy i już!
Wszystko na oko! 🙂
Lubię takie jedzonko, kiedy jest upał i lubię też bobik, taki posolony z wody, bez żadnych dodatków.
Lajtowy wpis, bo i pora roku lajtowa i ciekawe, czy zachęciłam kogoś do ugotowania bigosu z młodej kapusty. 🙂
No to było tak, że wybraliśmy się do lokalu wyborczego, to znaczy ja i mój mąż. Pogoda przecudna, co prezentuję na zdjęciach, a do tego miasto pełne ludzi, ponieważ dzisiaj też była komunia święta, a więc lody jakieś tam i kolorowy parasol – były, prawie jak w Paryżu moim ukochanym 🙂
Weszliśmy do lokalu i po okazaniu dowodów osobistych i podpisaniu listy i ja udałam się za kotarę, gdyż chciałam uwiecznić swój głos oczywiście, a dlatego, że może za 5 lat już mi nie będzie dane, bo kto to tam wie!
Mąż usiadł przy normalnym stoliku, ale kiedy usłyszał brzdęk mojego aparatu, bo wpadł w jakiś dziwny i histeryczny śmiech, że komisja się tym śmiechem zainteresowała i tylko usłyszałam, że ciekawe co ja za tą kotarą robię? Ogólnie zapanowała wesoła atmosfera i ryliśmy ze śmiechu wszyscy, a ja z tego śmiechu postawiłam dziwaczny krzyżyk, co widać hi hi.
Potem udaliśmy się na długi spacer, bo pogoda cudna. Po drodze spotkaliśmy masę ludzi, którzy też korzystali z pogody, ale nie było miejsca, aby wypić wyborczą kawę. Wszędzie odbywały się przyjęcia komunijne, a więc oblizałam się smakiem i dobrze, że chociaż posmakowałam pierwszego w tym roku amerykańskiego loda, hi hi.
To był cudny dzień, pełen dobrej energii, ale jak się dowiedziałam, że cisza wyborcza jest przedłużona do 22.30, to się z lekka zdenerwowałam, bo ja kochani nie mam żadnego zapasu tabletek uspokajających.
Boję się, że ci wszyscy, którzy głosowali na Kukiza pokażą PBK figę z makiem i ciekawe w jakiej Polsce jutro się obudzimy.
Dobrej nocy kochani. Niech się dzieje, ale mam nadzieję, że wygra „bigos”, choć o włos, bo jutro przyjdzie mu się pakować.
Wyjaśnienie: Internauci, aby nie łamać ciszy wyborczej zakamuflowali PBK w bigos, a młodego i pełnego nadziei Dudę nazwali budyniem. Taka ciekawostka 🙂
No i stało się, bo jest w mediach wielka awantura, bo Duda odniósł spektakularne zwycięstwo i czy to znaczy, że mam wywalić telewizor przez balkon? Nie wywalę kochani, bo będę czekała na to, że kobieta za in vitro zostanie posłana do więzienia, a kobieta bita przez męża nie będzie miała żadnej ochrony. Będę czekała na zmianę przepisów podatkowych, że markety będą odprowadzały podatek do budżetu państwa, ale najważniejsze, to czekam na ujawnienie tych, co dokonali zamachu na Tupolewa i sprowadzenie wraku do Polski, ale tak między nami mówiąc, to czekam na Polskę klęczącą z Ojcem Rydzykiem w roli głównej.
Pierwsza Dama mi się nie podoba, bo ma szeleszczący głos, a córka Dudy może i ładna, ale ma preferencje dorównać Kasi Tusk i zostanie szafiarką.
Życie się toczy, a jakże, ale ja wciąż marzę o wielkim polityku, bo Andrzej Duda nigdy nie zostanie moim Prezydentem. Nigdy!
Na zachodzie pogoda była dzisiaj ciepła, ale deszczowa. Nostalgiczna wręcz, a więc uciekłam do kina. Obejrzałam dwa filmy. Filmy oparte na faktach, ale i filmy bardzo smutne, choć dotykające dwóch różnych spraw. Dwóch problemów, związanych z naszym człowieczeństwem.
Film „Amen”, porusza sprawy II Wojny Światowej. Oficer SS dowiaduje się jak giną ludzie w obozach koncentracyjnych. Był odpowiedzialny za dostarczanie Cyklonu B, który miał niszczyć zarazki i bakterie i kiedy dowiedział się, że ten środek zabija tysiące Żydów, robi wszystko, aby opóźniać dostawy tego śmiercionośnego środka. Dobija się z pewnym księdzem do Papieża, na którego liczył, że otworzy oczy na ludobójstwo, ale tak się nie stało i władze kościelne nie zrobiły nic!
Film ciężki i polecam bardzo odważnym widzom.
Drugi film pt. „W stronę morza” dotyka tematu eutanazji. Walka sparaliżowanego i leżącego od 28 lat o prawo do godnej śmierci jest w tym filmie pokazana w sposób bardzo delikatny. Film niczego nie narzuca, a jedynie pokazuje, że jeśli ktoś nie ma ochoty na dalszą wegetację i życie jak roślina, to ma prawo do decydowania o swoim odejściu.
Piękna gra i pięknie pokazane są marzenia o tym, jak dobrze byłoby być zdrowym. Pokazane są łzy i jest dużo rozmów o życiu i śmierci. Wspaniałe kino – polecam.
Czasem ratują nas prawdziwe drobiazgi: zmiana pogody, gest dziecka, filiżanka doskonałej kawy.
[ Jonathan Carroll]
Zimno! No strasznie zimno u mnie w domu, bo c.o. już dawno wyłączone i trzeba ratować się innymi urządzeniami. Zośka zimna się zbliża i tak jakby w maju tego roku, przybrała groźną minę. Nie pada, a słonko przedziera się przez chmury, ale jest jakiś, diabelski, zimny front i temperatura odczuwalna jest sporo niższa.
Nie szkodzi, przeżyję. Mam kominek na prąd, to od czasu do czasu sobie włączę i omotam się kocem i da się wytrzymać. Rano jest sporo spraw do załatwienia, a więc kiedy jest ruch w interesie, to ciało się rozgrzewa. Trzeba taką pogodę przyjąć z jej dobrodziejstwami i nie zapominać, że kwiecień był cudny, bo przyroda wystrzeliła jak z procy i świat się zazielenił niemal natychmiast.
Optymistycznie patrzę na ten nasz ukochany świat. Optymistycznie przyjmuję polityków, którzy przeważnie są pesymistami i tego im nie zazdroszczę. Muszą mieć strasznie ciężkie życie. Życie w stresie i napięciu, aby tylko nie przeoczyć błędu przeciwnika i oczywiście mu go wytknąć. Śmieszy mnie ten ich świat, ponieważ tuż przed wyborami do Parlamentu napuszyli się jak misie koala i wygadują sporo głupot.
A ja? Ja cieszę się z tego co mam. Wpadła do kieszeni spora gotówka z odpisu. Mam co jeść, dzieci i wnuki zdrowiutkie. Mąż już w wirze swojej, ukochanej pracy, a ja zajmuję się sprawami, aby dobrze się nam żyło – w zgodzie i porozumieniu i jak na razie się nam to udaje.
Podobno ludzie boją się być optymistami, bo podobno to działa na niekorzyść i za chwile po euforii, ma przychodzić wielki dół i wszystko zaczyna się sypać. Ja też kiedyś miałam takie wrażenie, że nie wolno mi było widzieć świata w kolorowych barwach i wciąż żyłam jakby na krawędzi strachu i obawy, że coś za chwilę się stanie i będzie po optymizmie. Teraz podchodzę do wielu spraw, bardziej na luzie i przestałam się zadręczać. Co ma być, to będzie, a więc uśmiechu wiele życzę.
Od rana słonko zagląda do okien i nie straszna mi była zmiana czasu, jedna godzina w tą, czy w tą stronę. Ja nie reaguję nigdy na te zmiany i nie mam w związku z tym żadnych kłopotów z bólem głowy, jakimś rozkojarzeniem i nie muszę pić drugiej, czy trzeciej kawy, aby się dobudzić. Bardzo się cieszę, że dzień będzie po prostu dłuższy i chyba nie tylko ja.
Rano wstałam z postanowieniem, że muszę przywitać z mężem wiosnę w naszym mieście. Robi się zielono i tak strasznie chce się wyjść z domu i przywitać z najpiękniejszą porą roku, kiedy wszystko się budzi do życia. Postanowiliśmy zrobić sobie wycieczkę nad naszym jeziorem, gdzie jest tak tłoczno, jak to się mówi – w Rzymie. Ludzie wylegli na spacery, przebieżki, rowery. Trzeba bardzo uważać, aby na wąskiej ścieżce nie zostać potrąconym, bo ludziska szaleją wprost. Biegają, jeżdżą rowerami, albo maszerują z kijkami. Jest cudnie, sorry powtarzam się, ale jest cudnie i dlatego chce się na świeże powietrze, powdychać, albo usiąść na kładce i porozmawiać we dwoje. Musimy po zimie częściej wydobywać się z domowych pieleszy i tak będziemy robili. U nas w mieście, mamy ten komfort, że jest dużo miejsca do spacerów i wyciszenia się na łonie przyrody.
Mąż zakupił łódkę i wózek do niej, a więc mamy szerokie plany, aby przemierzać na nowo, okoliczne jeziora. Mam nadzieję, że z naszymi Wnuczętami wreszcie, bo są już przecież duże i gotowe na przygodę. Jest cudnie, uwierzcie mi.
Po spacerze wizyta w ogrodzie mojej córki i zięcia, w którym to rozpoczęły się pierwsze ogrodowe prace. Mały i duży – wszyscy zaangażowani – Wiosno trwaj, a ja będę dokumentowała zdjęciami wszystko. Wiosna, wiosna, ach to ty?
Bardzo miło Mi gościć was na moim blogu😊😍. Będę tu dodawała recenzje książek📚 i opisywać wrażenia, które dotyczyły mi podczas ich czytania. Przekaże wam ich minusy 👎i plusy👍. Abyście mogli zobaczyć jak wygląda książka pokazywać będę okładki i w postach umieszczę fragmenty🗨️książek. Następnym zadaniem mojego blog jest zachęcenie ludzi (najlepiej młodzieży👥) do czytania książek. Mam już wiele pomysłów na posty z tym związane.
🤗Zapraszam na mojego blog WikaKosczyta! mam już umieszczone na nim kilka recenzji
Mam 21 lat, 156 cm wzrostu, blond kłaki.. Jestem idealistką, stąd mam wiele częstych bólów dupy. Denerwuje mnie wiele, od zamkniętych głów przez dziwne ogólnie przyjęte zasady bytowania na naszej Planetce. Stąd Mała Wściekła Blondyna. Palę fajki, mam tatuaże i bluźnię, więc jeśli Cię to gorszy istnieje możliwość, że się nie polubimy. Jeśli zaś nie przeszkadza Ci to, masz chęć poczytać wypociny młodej autystycznej duszyczki, zainteresowanej zagadnieniami z dziedzin motywacji, nauki, literatury ... ZAPRASZAM! Oczywiście na blogu pojawiają się również tematy beauty, czy miłe proste, przyjemne babskie pier*olenie! MIŁEJ LEKTURY!
Kiedyś malowałam pędzlem, teraz słowem, nigdy nie byłam w tym dobra, tak jak w okazywaniu uczuć. Jednak dobry jest każdy sposób żeby je z siebie wyrzucić. Zanim cię uduszą.
