07 | Styczeń | 2014 | 𝓛𝓾𝓼𝓽𝓻𝓸 𝓬𝓸𝓭𝔃𝓲𝓮𝓷𝓷𝓸ś𝓬𝓲

Ciemna noc i nagle budzę się przerażona i sparaliżowana, spocona ze strachu i nagle przypominam sobie, co mi się śniło. Zostałam postrzelona podczas ucieczki, w plecy przez jakiegoś Niemca. Ból mnie rozsadzał i nie chciałam umierać, choć czułam, że przegrałam i nagle z krzykiem się obudziłam. Nie mogłam powtórnie zasnąć, ale jakoś mi się udało otrząsnąć z traumy i zasnęłam, ale rano wspomnienie snu było tak mocne, bo z reguły snów nie pamiętam i nie przywiązuję do nich żadnej wagi, to ten utkwił mi w głowie, gdyż porządnie się wystraszyłam. Szukam w necie jakiegoś sennika, czego nigdy nie robię i czytam, że postrzał oznacza – Jeżeli śnisz, że ktoś cię postrzelił, i wydaje ci się, że umierasz, oznacza to, iż będziesz musiał stawić czoło nieoczekiwanym obelgom ze strony nieżyczliwych ludzi, lecz jeśli unikniesz śmierci, później całkowicie się z nimi pojednasz.
No tak, obelgom będę musiała stawić czoła, a niby kto miał by mnie na celowniku, bo ja jakoś nic o tym jeszcze nie wiem, ale może, być może, gdzieś tam, komuś tam się naraziłam i mi się oberwie.

Ja jestem bardzo spokojnym człowiekiem i już nic w sieci mnie nie dziwi. Założyłam już dawno na siebie pancerz, otuliłam się powłoką niewidoczną, aby mnie było widać jak najmniej. Schowałam się na moim blogu, gdzie spokojnie sobie bloguję i nie wychylam prawie stąd swojego noska. Owszem, zaglądam tu i tam, podczytując, analizując, ucząc się, a i zdarza mi się krytyka. Jednak wszystko sprowadza się do łagodnego potraktowania tematów mnie interesujących i staram się nie denerwować.

Kiedy czytam, że moja ulubienica Dorota Zawadzka w Nowym Roku, a mamy dzisiaj dopiero 07.01, pokusiła się napiętnować Kubę Wojewódzkiego, za to, że przejechał się po celebryckim świecie, a za chwilę na klawiaturę położyła Jerzego Owsiaka, to ja jestem cichutka jak myszka, no ale ja nie jestem przecież tak sławna jak owa Pani. Ja jestem pikuś, ale, ale czy na pewno, skoro na pewnym forum poświęcono mi tyle wątków? Choć to tylko namiastka jest ha ha.

Jestem tu systematycznie podczytywana, analizowana, wyszydzana, obrzucona gównem. Kopiuje się moje treści z bloga i rozdrabnia, sieka, szatkuje, a wszystko po to, żeby mi dopiec, ubliżyć, ośmieszyć, wyszydzić itp. No więc czuję się jak celebrytka, gdyż tylko celebryci mają swoich paparazzi i muszą się zasłaniać, kryć, stosować uniki, albo zakrywać swoją twarz, a ja nie będę się ukrywała, bo nie mam powodu, a jeśli kogoś tak bardzo interesuje moje życie, że od roku zakłada na mój temat obrzydlistwa, to kto tu jest idiotą. Mojego bloga starowinko, pochodząca z Klubu Seniora Cafe trzeba czytać ze zrozumieniem, paniała. Możesz sobie założyć jeszcze 1000 wątków na mój temat i mnie to ani grzeje, ani ziębi. Jestem ponad tym i już dawno skasowałam z zakładek miejsca, z których się wywodzisz, bo nie lubię tej waszej nuuuudy, gdzie piszą hipokryci, a forum dopiero ożywa, jak ktoś z was umrze, brr!

Pon	W	Śr	Czw	Pt	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

	Stanley Maruda o Upadek dziennikarstwa!
	sagula o Upadek dziennikarstwa!
	Stanley Maruda o Upadek dziennikarstwa!
	sagula o Upadek dziennikarstwa!
	sagula o Upadek dziennikarstwa!

𝓛𝓾𝓼𝓽𝓻𝓸 𝓬𝓸𝓭𝔃𝓲𝓮𝓷𝓷𝓸ś𝓬𝓲 – 𝓴𝓪𝓵𝓲𝓷𝓪𝔁𝔂

Archiwum dnia: 7 stycznia, 2014

Sen i jawa, jawa i sen, to taka fajna zabawa